editorial
Lo labèl “Òc per l’occitan”
Se sètz legeires de Jornalet, saupretz normalament çò qu’es lo labèl “Òc per l’occitan”. Per aqueles qu’o sàpian pas, s’agís d’un sistèma inventat e desvolopat per l’Institut d’Estudis Occitans (IEO): una entrepresa privada o una collectivitat assumís mejançant aquel label lo sieu ròtle dins la recuperacion de la lenga e de la cultura occitanas, en tot metre en valor la lenga e en la far venir un trach distintiu. Dins aquel sens, per las entrepresas i a tres categorias: la primièra es “l’occitan nos agrada”, la segonda es “aicí parlam l’occitan” e la tresena es “aicí l’occitan es pertot”. Per las collectivitats i a quatre nivèls en foncion de l’implicacion en defensa e promocion de la lenga.
L’idèa de fons, al delà de l’implicacion de las entrepresas e de las administracions, es la consciéncia que cal pels consumaires occitans (çò es, per totes los legeires de Jornalet, per exemple), per fin que fagan un usatge responsable e nacionalament conscient de lor potencial consumaire basat sul drech de causir. Es a dire, a l’ora de causir un restaurant podèm causir aquel qu’a la carta en occitan; o se cercam una botiga de vins podèm causir l’establiment ont poirem èsser recebuts dins la nòstra lenga; o se passam una dimenjada fòra l’ostal poirem causir l’ostalariá ont serem aculhits en occitan. Tot aquò son pas de causidas mendres: la soma de las causidas nos convertís en consumaires occitans conscients, e a l’encòp los establiments implicats percebon que lor actitud en defensa de la lenga es recompensada. E, de rebucada, los establiments opausats a la lenga occitana percebrián, se tot va plan, un petit puniment de la part dels consumaires.
Es per aquò que cal encoratjar l’IEO a avançar amb mai d’energia dins son projècte del labèl “Òc per l’occitan”. Cal que mai de negòcis e mai de collectivitats aderiscan a aquela iniciativa tan lausabla e tant indispensabla. Mas, sustot, a nosautres, los consumaires e los usatgièrs, nos cal aver plan presenta en tèsta l’existéncia del labèl per venir, dins las nòstras possibilitats, de consumaires nacionalament responsables. Tota l’informacion l’avètz aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Vai solet que lo Label Òc es una iniciativa eficaça per far saber que la lenga occitana es parlada, utilizada e veïculada dins d'endreits de bon trobar per totes.
lo Label Òc avança e lo catalòg a de referéncias novèlas
I a de sectors que i caldria promòure l'usatge de la lenga
1 - Lo sector del torisme, de las vesitas en occitan (coma la Genseminada d'Agen) deu èsser aprigondit e multiplicat. Per que pas d'Ofici del Torisme que farian conèisser fièrament "Aici parlam Occitan" ?
2 - Lo sector dels mercats locals. D'unes productors locals anoncian per escrit que parlan occitan amb los clients e aqueles d'aqui son plan contents ... Cal contunhar.
Per aqueles agricultors que vivon al pais l'utilizacion de la lenga deu èsser ligada damb la qualitat de lor trabalh. Ne son plan conscients e los clients s'enganan pas. Veson lèu la diferéncia damb los lieumes e las frutas venduts per la granda distribucion.
L'economia occitana fa mestièr d'èsser reconescuda e sostenguda. Lo label Òc i pòt e i deu contribuir.
Es ben de passar d'una economia de resisténcia (ò militanta) a una economia diversificada normala. Brau !
#7 As plan rason. Tal coma Calandreta prepausa una bona pedagogia en mai de la lenga, cal labelisar sonque de produches amb pro de qualitat. L'occitan dèu pas ésser associat a la mediocritat. Causir una piqueta perque l'etiqueta occitanèja, aquò òc seriá de nacionalisme estrech.
Totas aquelas istòrias de patriotisme economic, i crèsi pas brica. La primièra condicion per anar manjar dins un restaurant, labelizat o non "Òc per l'Occitan", serà la qualitat de la cosina, pas la lenga... A qualitat equivalenta, segur, causirai lo restaurant occitan.
Adiu Sandre
Soi content de vos aver convencit que soi pas racista ...
çaquelà me pensi que me cal vos far una rampelada "produire français" èra emai es totjorn un eslogan economic del Partit Comunista Francés dempuèi d'ans e d'ans e s'atròba uèi que l'eslogan es estat repres pel FN
La diferéncia entre lo PCF e Lo FN es que lo PCF vòl defendre totas las produccions francesas sul territòri de la Republica Francesa del temps que lo FN vòl defendre las produccions francesas fachas per de trabalhadors franceses valent a dire qu'an la carta d'identitat francesa.
La concepcion del FN es racista es clar
La del PCF o es pas emai es plan vesina del "Produire en France" de la campanha presidenciala de Bayrou en 2012 o del patriotisme economic d'un Villepin o Dupont Aignan.
Per ieu produre occitan seria dins aquela dralha.
Per çò qu'es de parlar una lenga per èsser recrutat. L'estat francés bèl primièr o practica que ditz que per èsser foncionaris cal èsser prioritariament de ciutadanetat francesa doncas parlar plan lo francés (e oblidar sa vertadièra lenga nacionala Basca, bretona, Occitana etc) e se sètz ciutadans d'un autre pais de la comunautat europenca seretz recrutats se sabètz plan parlar francés. Los catalans de la Generalitat fan parièr. Aquò's pas de racisme ... e tròbi pas aquò escandalos !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari