editorial
Res per festejar
Aqueste 14 de julhet, los occitans aviam pas res per festejar. D’un costat, l’estat qu’administra la màger part del país nòstre festejava lo començament de la Revolucion Francesa, un fach istoric que marca l’origina del genocidi cultural e lingüistic mai terrible de l’istòria d’Euròpa e la decadéncia de nòstra civilizacion. De l’autre, nos remembràvem lo primièr anniversari del chaple de Niça que portèt l’orror en daissant 86 personas mòrtas, 460 de nafradas e de milièrs de desconsoladas.
Los dos eveniments se commemorèron a París amb de desfiladas militaras a l’estil dels regimes dictatorials, e jos l’agach presidencial d’Emmanuel Macron e de Donald Trump. Mentretant, Brigitte Macron e Melania Trump recordavan al Mond qual es totjorn lo ròtle somés de las femnas dins las societats patriarcalas. Se cresiam qu’aviam evolucionat devèrs una societat pus modèrna, justa e egalitària, divendres remarquèrem que sèm totjorn al sègle XX. E mai se l’armada joguèsse d’aires de Daft-Punk e quitament l’imne niçard Niça la bèla, que son origina l’explica lo sit web del govèrn francés, las desfiladas militaras mòstran clarament qu’es l’armada que ten l’emperi e sos deliris de grandeur.
Pus tard, Macron anèt a Niça per rendre omenatge a las victimas de l’atemptat. Aquí prometèt de luchar contra lo terrorisme a l’interior e a l’exterior de l’estat francés. Aquela promessa nos inquieta fòrça: volèm pas pus de mòrts nòstres a causa de lors guèrras.
Cresèm qu’es prioritari de combatre l’intolerància que mena a l’òdi, e que o cal far al país. Lo crime de Niça foguèt un atac contra la convivéncia, e mai los intolerants profecheron del chaple per refortir lor campanha islamofòba en ignorant que demest los mòrts, los mètges, los infirmièrs e los pompièrs que sonhèron los ferits, i aviá de nombroses musulmans. Nos sembla injust politicament, e eticament repugnant, que se bastisca sa campanha de l’òdi sul sang dels cadavres dels atemptats.
Los refugiats qu’arriban al país fugisson de crimes tant òrres coma lo de Niça, que los terroristas cometon cada jorn en divèrsas vilas d’Orient e d’endacòm mai. Los que coneissèm aquela orror deuriam èsser mai solidaris que jamai e los aculhir. Mas los que comprenon aquò, se fan detenir en gàrdia a vista divèrses còps, coma es lo cas de Cédric Herrou e la còla de Ròia Solidària, o se fan atacar impunament per de grops faissistas, coma lo RAIH de Montpelhièr.
Mentretant, França convida lo sénher de la guèrra, la causa de tot aquel drama, a son orgia guerrièra de cada an. E mentre que fan l’apologia de la guèrra, nos vòlon far creire que ploran los mòrts de Niça.
Los dos eveniments se commemorèron a París amb de desfiladas militaras a l’estil dels regimes dictatorials, e jos l’agach presidencial d’Emmanuel Macron e de Donald Trump. Mentretant, Brigitte Macron e Melania Trump recordavan al Mond qual es totjorn lo ròtle somés de las femnas dins las societats patriarcalas. Se cresiam qu’aviam evolucionat devèrs una societat pus modèrna, justa e egalitària, divendres remarquèrem que sèm totjorn al sègle XX. E mai se l’armada joguèsse d’aires de Daft-Punk e quitament l’imne niçard Niça la bèla, que son origina l’explica lo sit web del govèrn francés, las desfiladas militaras mòstran clarament qu’es l’armada que ten l’emperi e sos deliris de grandeur.
Pus tard, Macron anèt a Niça per rendre omenatge a las victimas de l’atemptat. Aquí prometèt de luchar contra lo terrorisme a l’interior e a l’exterior de l’estat francés. Aquela promessa nos inquieta fòrça: volèm pas pus de mòrts nòstres a causa de lors guèrras.
Cresèm qu’es prioritari de combatre l’intolerància que mena a l’òdi, e que o cal far al país. Lo crime de Niça foguèt un atac contra la convivéncia, e mai los intolerants profecheron del chaple per refortir lor campanha islamofòba en ignorant que demest los mòrts, los mètges, los infirmièrs e los pompièrs que sonhèron los ferits, i aviá de nombroses musulmans. Nos sembla injust politicament, e eticament repugnant, que se bastisca sa campanha de l’òdi sul sang dels cadavres dels atemptats.
Los refugiats qu’arriban al país fugisson de crimes tant òrres coma lo de Niça, que los terroristas cometon cada jorn en divèrsas vilas d’Orient e d’endacòm mai. Los que coneissèm aquela orror deuriam èsser mai solidaris que jamai e los aculhir. Mas los que comprenon aquò, se fan detenir en gàrdia a vista divèrses còps, coma es lo cas de Cédric Herrou e la còla de Ròia Solidària, o se fan atacar impunament per de grops faissistas, coma lo RAIH de Montpelhièr.
Mentretant, França convida lo sénher de la guèrra, la causa de tot aquel drama, a son orgia guerrièra de cada an. E mentre que fan l’apologia de la guèrra, nos vòlon far creire que ploran los mòrts de Niça.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
"Aqueste 14 de julhet, los occitans aviam pas res per festejar.". Sabe pas al nom de qual parlatz, que los Occitans los avem vistes al contrari festajar lo 14 de Julhet ambe fervor, de pertot, dins cada vilatge et coma cada annada, ambe de dansas, de cants, de bals et de fuocs d'artifici...
Lo 14 de julhet (coma ditz c.) festeja oficialament la « fèsta de la Federacion », es a dire lo 14 de julhet 1790. Es lo grand moment de concòrdia de la Revolucion ont a l'entorn de La Faièta e de la familha reiala totas las federacions (los representants del 83 departaments) son assemblats.
Dins l'esperit del monde, lo 14 de julhet fa referéncia a la presa de la Bastilha, çò qu'es efectivament un eveniment simbolic important, mas marca pas la « debuta de la Revolucion », que seriá puslèu lo « jurament del jòc de palma » lo 20 de junh, a l'entorn de Sieyès. (La Faièta, Sieies, dos occitans de naissança per aqueles que s'i interessan).
Per aver una vision mai positiva d'aqueste 14 de julhet, podèm remarcar que lo president passèt una partida de la jornada a Niça (e non pas a la tradicionala « garden party » de l'Elisi).
Avèm tanben poscut profiechar de nombroses estraches de « Niça la bèla » (dempuèi quant de temps aviam pas ausit d'occitan suls medias nacionals!) amb de còps de bravas presentacions (France Inter e France Info).
Avèm tanben ausit pertot la cançon dels volontaris marselheses anats sostenir la revolucion parisenca en julhet 1792 !
« l’armada ten l’emperi »… l'armada es al servici de l'empèri (cf. declaracion de Guillaume Ancel). Son los politics (e particularament lo president) que dins nòstre estat imperfiechament democratic dirigisson l'armada.
Vertat es que lo passa-carrièra militar, la garda nacionala, cascos sabres e coirassas per las ceremonias, son clarament de remembres d'un autre temps… « du temps bénis des colonies » disiá l'autre. Una candidata a las eleccions presidencialas o denoncièt en son temps… quina cisampada s'amassèt !
En lo #2 , de segur , quan parlavi de "gloriosa" Revolucion Francesa, deu "PROGRÈS" per era menat , e de la des.hèita "vergonhosa", èra per ironia e trufandisa , se quauques unes ne se'n son pas avisats ...
#1 Solide que lo Macron nos fai rire e que la faula del 14 de julh es una arnaca. Biaissut e finàs Lachaud, amb l'Asselineau, lo candidat vòstre, seria estat cossi ?
Se hesteja non pas lo 14 de julhet de 1789 (la Bastilha presa), com lo monde s'imaginan , mès lo 14 de julhet de 1790, Hèsta de la Federacion, quan lo rei jurèt de respectar la Constitucion navèra (monarquia constitucionala e ciutadans d'una nacion sobirana) e totas las leis navèras (Declaracion deus drèits de l'Ome e deu ciutadan + los departaments, las mesuras metricas ...) . Un monde nau, vadut de la gloriosa Revolucion Francesa .
Per plan compréner , fau tornar a las annadas 1880 .
Decision de la IIIa Republica proclamada de fresc que volèva héser véser contra los reialistas qu'èra legitima. e portava lo PROGRÈS.
E après la des.hèita (vergonhosa !) de 1870, falèva esmiraglar lo pòple en héser véser una armada poderosa !!
Atau la "hèsta nacionau " se cambièt en una hèsta de l'armada !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari