editorial
Sèt meses de Jornalet
Aquestes jorns, celebram los sèt primièrs meses de vida de Jornalet. Lo nòstre jornal nasquèt lo 31 de març, en coïncidissent amb la granda manifestacion per la lenga occitana a Tolosa. Tre aquel moment, avèm ensajat de contribuir amb tota la nòstra umilitat a bastir l’espaci occitan de comunicacion e, a l’ora d’ara, solament n’avèm pausat qualques fondaments. Mancan encara mai de jornals, mai de ràdios, mai de televisions e mai de rets socials en occitan per aver çò qu’an ja los païses normals: un espaci pròpri de comunicacion que bastís un imaginari collectiu, un sentiment comunautari e una vision pròpria del Mond.
La nòstra experiéncia nos ditz qu’aquel camin es pas una utopia. Avèm a la nòstra disposicion los ingredients que permetràn d’aver, dins vint o trenta ans, un scenari coma aquel que descrivèm. Per començar, avèm de jornalistas e d’opinants occitans que mestrejan la lenga. Avèm tanben un nuclèu petit mas actiu de personas capablas de bastir de projèctes e de los far realitat. Las nòvas tecnologias, e aquelas que son a venir, nos facilitan plan las causas. Far capitar un mèdia, e lo far viable, es pas mai un espaci reservat als grands capitals e a las grandas corporacions. Avèm, pel primièr còp, d’institucions interessadas per contribuir a crear aquel espaci de comunicacion. Una television publica occitana es pas mai un sòmi: es una possibilitat que nos cal trabalhar.
E avèm, sustot, un public creissent e fidèl en cèrca de nòvas e d’opinions pensadas e comunicadas en lenga d’òc. Sens public, i a pas cap d’espaci nacional de comunicacion. Occitània l’a, e mai s’encara es petit. Las donadas o certifican. Dins los darrièrs jorns, Jornalet a subrepassat la barrièra psicologica de las 100 000 vesitas, qu’an dobèrt mai de 300 000 paginas del jornal. Lo nombre acomolat d’usatgièrs unics supèra las 30 000 personas. Son de chifras en favor de l’optimisme, que fan pensar que, se se manten la promocion e la difusion del jornal, podèm créisser encara fòrça mai. De fach, sus cada quatre vesitaires que recebèm, un o fa pel primièr còp. Los autres mèdias occitans tanben progrèssan en demostrant que sèm pas concurrents, mas qu’entre totes fasèm qu’aquel sòmi venga una realitat.
La nòstra experiéncia nos ditz qu’aquel camin es pas una utopia. Avèm a la nòstra disposicion los ingredients que permetràn d’aver, dins vint o trenta ans, un scenari coma aquel que descrivèm. Per començar, avèm de jornalistas e d’opinants occitans que mestrejan la lenga. Avèm tanben un nuclèu petit mas actiu de personas capablas de bastir de projèctes e de los far realitat. Las nòvas tecnologias, e aquelas que son a venir, nos facilitan plan las causas. Far capitar un mèdia, e lo far viable, es pas mai un espaci reservat als grands capitals e a las grandas corporacions. Avèm, pel primièr còp, d’institucions interessadas per contribuir a crear aquel espaci de comunicacion. Una television publica occitana es pas mai un sòmi: es una possibilitat que nos cal trabalhar.
E avèm, sustot, un public creissent e fidèl en cèrca de nòvas e d’opinions pensadas e comunicadas en lenga d’òc. Sens public, i a pas cap d’espaci nacional de comunicacion. Occitània l’a, e mai s’encara es petit. Las donadas o certifican. Dins los darrièrs jorns, Jornalet a subrepassat la barrièra psicologica de las 100 000 vesitas, qu’an dobèrt mai de 300 000 paginas del jornal. Lo nombre acomolat d’usatgièrs unics supèra las 30 000 personas. Son de chifras en favor de l’optimisme, que fan pensar que, se se manten la promocion e la difusion del jornal, podèm créisser encara fòrça mai. De fach, sus cada quatre vesitaires que recebèm, un o fa pel primièr còp. Los autres mèdias occitans tanben progrèssan en demostrant que sèm pas concurrents, mas qu’entre totes fasèm qu’aquel sòmi venga una realitat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
E ben, Jornalet, per un sètmeson te pòrtas plan. Òm vei que las fadas del 31 de març se clinèron sus ton brèç. Quin plasèr de te tornar trapar cada jorn un pauc mai bèl, amb un pauc mai de colaboradors venguts dels quatre cantons de l'"Occitanofònia". Quina jòia de saupre que i a cada còp mai de monde que te legís: espepissaires, somiaires, repotegaires, caparruts, borruts, decebuts, emplastres, entosiastes, belibastes, bellicoses, laguioses, amistoses, eca... Siás lo mai bèl forum qu'avèm a l'ora d'ara.
#6 Grandmercé. Te tòrni lo compliment...
Me carri de legir dins la miuna lenga las nòvas del mond.
Çò que, saique, m'agradi lo mai es de trespassar lo nonres onte sem demorar de sègles.
Percorri lo jornalet tre que pòdi e lo trapi plan adaptat a-n-aquela reconquista de la paraula que n'en parlatz dins l'article.
Quora la tele dels occitans?
Vos lligc des de Valéncia la grand (Valéncia, Comunitat Valenciana). Només volia felicitar-vos per los set mesos que porteu en lo vostre projecte en el qual no manca ni treball ni qualitat: continueu així. És un plaer poder llegir-vos gràcies a internet des de l'extrem sur del nostre diasistema occitanorromanç.
Es vertat JORNALET = 7 meses de benastre
Grand mercegi Jornalet de balhar l'escasença als que vòlon de publicar d'articles d'opinion.
Amai de la còla que baileja Jornalet vòli tanben grandmercejar de comentaires coma lo Garric o Bourdon d'Auloron e d'autres que nos butan a remetre en causa las nòstras certesas, los apròvi pas totjorn mas los compreni e nos fan soscar ... coma disia lo regretat Claude Duneton i a de moments "cal èsser (o far) coma la truèja que dobta"
Grandmercés a Jornalet tota la paleta de las opinions occitanistas se pòdon exprimir culturalistas, regionalistas, autonomistas, nacionalistas etc ... aviam besonh d'un lòc per debatre l'avèm o cal consolidar cada jorn un pauc mai
ÒSCA !!!!!!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari