editorial
Lo recit occitan de l'istòria
Dempuèi longtemps, los occitans avèm daissat en mans estrangièras lo govèrn de nòstre pòble e es aital que totes los aspèctes de la vida occitana, cultural, politic, economic, social, lingüistic, esportiu... son dirigits e inspirats a París, Madrid o Roma. Per que nos n'avisèm pas, una de las prioritats politicas estrategicas de l’estat francés es estada, e es totjorn, la destruccion de nòstre roman pròpri de l’istòria. Nos an cambiada e tresvirada nòstra istòria, e doncas los occitans desconeissèm quinas son nòstras originas e una majoritat sociala pensa, uèi, que l’istòria occitana es l’istòria francesa.
Certanament, França es un país que contraròtla a la perfeccion l’art de la manipulacion istorica. E mai a cambiat los noms occitans de las causas per de noms actualament fòrça enrasigats, mas qu’en realitat vòlon pas res dire e qu’an pas cap de sens. Tanben en tèrmes istorics, i a d’episòdis qu’an pas cap de logica segon lo biais que son explicats per l’Educacion francesa dicha “nacionala”.
O aviam ja dich dins qualque editorial precedent, mas o volèm tornar dire: encoratjam los istorians e cercaires occitans, al nivèl local o al nivèl nacional, a contunhar de descobrir e divulgar l’autentica istòria del país.
Al nivèl politic cresèm qu'es important. Per aquela rason saludam l'iniciativa de l'ÒDPO d’organizar lo 23 de junh que ven a Tolosa un “Omenatge a la resisténcia occitana, a las femnas tolosanas e las desenas de milièrs d’occitans que resistiguèron a la guèrra d’annexion per defendre las nòstras libertats”. L'eveniment se tendrà a l'endrech que Simon de Montfòrt foguèt tuat per una femna tolosana, e los organizaires cridan totes los occitans a participar a aquel omenatge “e a participar a la nòstra renaissença politica”. La còla de Jornalet jonh aquela crida.
Es pas lo biais d'apelar la "chocolatina" ni mai lo nom d'una region que nos fa occitans, mas nòstra lenga e nòstra cultura. E çò qu'a bastit aquela lenga e aquela cultura es pas que nòstra istòria que devèm rendre presenta e revendicar. Qui coneis pas son passat pòt pas afrontar son avenidor.
Certanament, França es un país que contraròtla a la perfeccion l’art de la manipulacion istorica. E mai a cambiat los noms occitans de las causas per de noms actualament fòrça enrasigats, mas qu’en realitat vòlon pas res dire e qu’an pas cap de sens. Tanben en tèrmes istorics, i a d’episòdis qu’an pas cap de logica segon lo biais que son explicats per l’Educacion francesa dicha “nacionala”.
O aviam ja dich dins qualque editorial precedent, mas o volèm tornar dire: encoratjam los istorians e cercaires occitans, al nivèl local o al nivèl nacional, a contunhar de descobrir e divulgar l’autentica istòria del país.
Al nivèl politic cresèm qu'es important. Per aquela rason saludam l'iniciativa de l'ÒDPO d’organizar lo 23 de junh que ven a Tolosa un “Omenatge a la resisténcia occitana, a las femnas tolosanas e las desenas de milièrs d’occitans que resistiguèron a la guèrra d’annexion per defendre las nòstras libertats”. L'eveniment se tendrà a l'endrech que Simon de Montfòrt foguèt tuat per una femna tolosana, e los organizaires cridan totes los occitans a participar a aquel omenatge “e a participar a la nòstra renaissença politica”. La còla de Jornalet jonh aquela crida.
Es pas lo biais d'apelar la "chocolatina" ni mai lo nom d'una region que nos fa occitans, mas nòstra lenga e nòstra cultura. E çò qu'a bastit aquela lenga e aquela cultura es pas que nòstra istòria que devèm rendre presenta e revendicar. Qui coneis pas son passat pòt pas afrontar son avenidor.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#20 Justament es pas çò que fan un fum "d'istorians" (sic) occitanistas : cf Surre Garcia sus l'afar del nom de "la province française d'occitanie"
#19
E ben .. non !
Justament d'agís pas de fargar un "roman nacional" occitan e subretot pas un sembla roman dins l'estil de la Fransa !
S'agís de diser los fachs, los bons, coma los pas bons, s'agís de saber e coneisser çò que s'es passat en çò tèu, tot çò que t'an pas jamai dich !
Es brica question de s'anar enfangar dins una expleitacion dins l''estil de la crozada contra los albigeses, s'agís pas de s'amagar las causas, e s'agís pas de se peltirar la flaçada cap a ençò de se !
S'agís de diser los fachs, desconeigut mai que tròp dl occitans.
Emplaçar lo roman nacional frances per un roman nacional occitan... MOUAIF...
L'idea d'una Occitania me sembla d'esser quicòm que torna pas prendre las pècas dels autres... Me demandi de còps se l'occitanisme es pas un problema de talha de quèca....
Redde e Druc !
Lo 2 d’agost de 1914 es la mobilizacion generala en Fransa.
Las classas 11, 12, 13 nascuts en 1894, 1895, 1896 son ja jos los drapèus, fan lo servici milatari.
Es l’armada activa.
Aquelas tres classas faràn 6 annadas e detz meses dins l’armada amb quatre annadas de guèrra.
La lei de 1903 a previzit 3 annadas d’armada d’activa 11 annada de reserva de l’armada activa, 7 annadas d’armada territoriala, 7 annadas de reserva de l’armada territoriala.
Aquò nos fa 28 ans d’obligacions militaris.
Lo 3 d’agost 1914 Alemanha declara la guèrra a Fransa e Belgica.,
Tre lo 21 d’agost de 1914 comença « la batalha de las termièras. »
Lo front es de 400 quilomestres va de Belgica fins a Lorèna. Son mantunas batalhas a l’encòp
Lo 25 d’agost de 1914 « la batalha de las termièras » es una desfacha per Fransa e comença la retirada.
Los regiments montat del miegjorn son mandats en primièra linha.
Lo 22 d’agost de 1914, lo 17 n. còs d’armada es a la lucha a Bertrix, Ochamps, Luchy.
Lo 17 còs d’armada recampa los departaments de :
arieja
nauta-garona
gers
òlt
òlt e garona
Tarn e Garona
Las vilas de josdivision son :
Agen
Marmanda
Caus
Montalban
Tolosa
Fois
Miranda
Sant Gaudens
Lo 17 n. Còs d’armada es compausat de :
33 n. division d’infantaria de Montalban
34 n. division d’infantaria de Tolosa
17 n. Brigada d’artilharia de Tolosa
17 n. Batlhon del « génie »
(me cal espepissar tot aquò)
Pugèron al front lo 22 d’agost de 1914 del costat de Bertrix, Ochamps, Luchy (Belgica). En despièch de mantuns avertissament que mençonava l’armada alamanda amagada dins los bosques, l’estat major balhèc per òrdre : « assaut tout azimut ».
La batesta fuguèc de tarrible pels nòstres qu’éron esperat.
Estimacion de las perdas del 17 còs d’armada jornada del 22 d’agost de 1914
Tiats
11 n. RI de Montalban 1000
20 n. RI de Montalban 1500
18 n. RA d'Agen 500
9 n. RI d'Agen 400
7 n. RI de Caus 571
14 n. RI de Tolosa 522
9 n. RI de Pamiàs 1668
Total 6161
Los 20 RI de Montalban e d’Agen patiguèron mai que mai los tres quart de l’efectíus fuguèc chaplat.
Las familhas fuguèron entrensenhadas dos o tres meses aprèp la batalha.
Lo 24 d’agost de 1914, la premsa anonça la desfacha : saria falta dels regiments del miègjorn :
Lo 17 còs d’armada per Belgica lo 15 Còs d’armada (de provença) per lorèna.
Comença alavetz un trecimaci grandàs sus lo manca de combativitat dels regiments miègjornals paurucs.
Los trecimacis e polemicas escantits damora los prejujats que s’escantisson pas e que damoran benlèu tanben al jorn d’auèi.
« Ah si les midis n’avaient pas été si lâches ! » per una infirmièra (arquius de la de la crotz roge jornal pas publicat de l’infirmièra « Lucie Bailly ».
Lo baptisme del Fuòc per lo 15 n. Còs d’armada començèc lo 10 d’agost en Lorèna. D’unas companias aguèron 80% de perdas, Lo 112 d’infantaria de Tolon quitèc mòrts Los dos terç de la compania e 48 dels 61 oficièrs.
(Me cal recaçar las perdas chifradas pel 15 n. Còs d’armada)
La sciéncia istorica a pas d'èstre manipulada, ni per francisme, ni per occitanisme. L'istoria es globala, se pot pas redusir als espacis nacionals.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari