editorial
Per un jornalisme etic
Publicàvem divendres passat una informacion sus la jornalista francesa, Sandrine Morel, correspondenta de Le Monde a Madrid que ven de sortir un libre en espanhòl sul procès independentista catalan. Dins una entrevista fòrça tibada amb VilaWeb, Morel especificava que son libre parlava solament del costat catalan, mai que mai de l’estrategia independentista, que segon ela a evolucionat devèrs l’òdi.
Abans tot, Morel volguèt esclarzir un malentendut, que pasmens a provocat de gròsses falses títols dins la premsa madrilenca qu'afirman que los mèdias catalans la volguèron comprar. E mai se la jornalista francesa a donat las explicacions que caliá, lo mal es ja fach, e nos demandam s'èra pas son intencion de lo provocar. En mai d'aquò, nos estona qu'una correspondenta d'un mèdia francés que sa tòca es d’informar sos legeires francofòns sus çò que se passa en Espanha, escriga un libre en espanhòl, per far plaser a l'espanholisme. A la fin de l'entrevista que li fasiá VilaWeb, acabèrem de comprene sa vision del Mond quand afirmèt qu'en Nòva Caledònia vivon en tribus, malgrat qu’ela i visquèsse sonque un an.
Nos sembla que Sandrine Morel a descreditat lo jornalisme d'un biais ges etic e quitament pervèrs e sustot enganaire, çò que nos a fach chifrar sus nòstre modèl de jornalisme. Ne volèm partejar qualques reflexions.
Jornalet es pas un mèdia plural. Cresèm que la pluralitat deu èsser exteriora e qu'òm es plan assabentat quand òm a l'escasença de legir divèrses mèdias de divèrsas linhas editorialas.
Jornalet a sa linha editoriala clara en favor d'Occitània, de la sostenibilitat e la diversitat lingüisticas, dels dreches dels pòbles e de las minoritats, de l'egalitat de genre, de l'environament, de la patz e de las libertats collectivas. En mai d'aquò, volèm d'opinants de tota sòrta e de totas las colors que siá totjorn corrèctes e respectuoses envèrs los autres.
La redaccion se bat totjorn per respectar escrupulosament lo còde deontologic que nos sèm engatjats a seguir dempuèi lo 15 d'octòbre de 2013. Aquel jorn, Jornalet recebèt lo sagèl d’engatjament etic que l’autreja lo Conselh de l’Informacion de Catalonha (CIC) e que certifica l’independéncia e lo seriós d’aqueste jornal que sètz a legir.
Cal tanben remembrar qu’aqueste jornal rend solament de comptes a nòstres legeires, e doncas pas a cap de partit, ni a cap d’institucion, ni a cap d’associacion (ni mai als Amics del Jornalet), ni a cap d’organizacion, ni mai als anonciaires que publican de publicitat. Aquò es un jornal liure.
Abans tot, Morel volguèt esclarzir un malentendut, que pasmens a provocat de gròsses falses títols dins la premsa madrilenca qu'afirman que los mèdias catalans la volguèron comprar. E mai se la jornalista francesa a donat las explicacions que caliá, lo mal es ja fach, e nos demandam s'èra pas son intencion de lo provocar. En mai d'aquò, nos estona qu'una correspondenta d'un mèdia francés que sa tòca es d’informar sos legeires francofòns sus çò que se passa en Espanha, escriga un libre en espanhòl, per far plaser a l'espanholisme. A la fin de l'entrevista que li fasiá VilaWeb, acabèrem de comprene sa vision del Mond quand afirmèt qu'en Nòva Caledònia vivon en tribus, malgrat qu’ela i visquèsse sonque un an.
Nos sembla que Sandrine Morel a descreditat lo jornalisme d'un biais ges etic e quitament pervèrs e sustot enganaire, çò que nos a fach chifrar sus nòstre modèl de jornalisme. Ne volèm partejar qualques reflexions.
Jornalet es pas un mèdia plural. Cresèm que la pluralitat deu èsser exteriora e qu'òm es plan assabentat quand òm a l'escasença de legir divèrses mèdias de divèrsas linhas editorialas.
Jornalet a sa linha editoriala clara en favor d'Occitània, de la sostenibilitat e la diversitat lingüisticas, dels dreches dels pòbles e de las minoritats, de l'egalitat de genre, de l'environament, de la patz e de las libertats collectivas. En mai d'aquò, volèm d'opinants de tota sòrta e de totas las colors que siá totjorn corrèctes e respectuoses envèrs los autres.
La redaccion se bat totjorn per respectar escrupulosament lo còde deontologic que nos sèm engatjats a seguir dempuèi lo 15 d'octòbre de 2013. Aquel jorn, Jornalet recebèt lo sagèl d’engatjament etic que l’autreja lo Conselh de l’Informacion de Catalonha (CIC) e que certifica l’independéncia e lo seriós d’aqueste jornal que sètz a legir.
Cal tanben remembrar qu’aqueste jornal rend solament de comptes a nòstres legeires, e doncas pas a cap de partit, ni a cap d’institucion, ni a cap d’associacion (ni mai als Amics del Jornalet), ni a cap d’organizacion, ni mai als anonciaires que publican de publicitat. Aquò es un jornal liure.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#12 Complètament d'acòrdi. Mea culpa: aviái pas plan legit.
#11 M'avetz pas plan legit o me soi mal exprimit. Disi que de per lo condicionament ideologic jacobin la jornalistalha francesa es incapabla de comprene un sistema non-centralista (pecan per ignorencia) e apondi que, de per justament son condicionament, vol SUSTOT PAS cambiar son amira sus aquo (ço qu'es oc de marrida fe). N'an coma una fobia grandassa.D'ont efectivament aquel tombarel de marrida fe e de denec de realitat dels jornalistas franceses QUE QUE SIAGUEN tre que vesan un regim centralisador contestat. Es coma s'om s'atacava a lor familha, a lor tribu.La jornalista de "Le Monde" n'es qu'una representanta de mai e fa pas excepcion.
#10 Desencusatz-me per èsser pas d'acòrdi: basta legir l'entrevista per se mainar qu'aquela jornalista es de marrida fe. Fa un escande per de practicas que tot govèrnament emplèga amb los mèdias, en començant per lo francés (lo quite Bayrou, se vos sovenètz) e refusa de veire la violéncia, fisica aquela, de sos amics espanhòls suls catalans. Sens comptar totes los jornalistas fòrabandits de mantunas redaccions per aver d'idèas un pauc diferentas de l'espanholisme destimborlat. Lo quite "El Pais" n'a fotut defòra mièja dotzena. E aquò, dòna Morel o deu plan saupre.
#9 L'etica de la jornalistalha parisenca es de considerar qu'en matiera de govern lo "nec plus ultra " es lo centralism parisenc. Son pas de marrida fe, es un endoctrinament ideologic que totis reçaupan de l'escola primaria fins a la facultat. Mas i cresan fort e mort e volon sustot pas cambiar d'amira.Coma aquesta Morel persuadada que lo contrari del centralism es lo fascism, pecaire!
Acusar una jornalista de mancar d'etica es pro grèu. Cal de provas seguras per o faire, e pas soncament un desacord d'opinion o una interpretacion de son prepaus. Se que non, es l'acusator que manca d'etica.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari