Ieu cresi qu’en Catalonha, coma tres ans endarrièr, lo problèma es purament politic e, per tant, cal trobar una solucion dins aquela draia Euròpa, amb aquela actitud, a decidit de s’alonhar de sas valors fondamentalas, dels ideals constitutius de son identitat Malgrat que la situacion de Catalonha e de Corsega sián fòrça desparièras, i a plan de ponches en comun perque Madrid e París mòstran lo meteis refús de dialogar e de prene en compte un pòble qu’existís e qu’existirà, e mai s’aquò lor agrada pas Lo govèrn francés risca de refortir la logica independentista

 
 
 
 
Sètz intrat dins la sala d’audiéncia per veire lo jutjament en dirècte. Qu’avètz pensat, quand avètz vist de politicians acusats per lors actes politics?
 
Es un imatge violent e chocant. E lo fach d’èsser aicí m’a confirmat çò que pensavi: qu’es un anacronisme dins l’Euròpa del sègle XXI. Es un jutjament totalament politic, un jutjament ideologic que reprimís d’idèas.
 
 
Son, alavetz, de presonièrs politics a vòstre avís?
 
Absoludament. Son pas en preson per cap d’autra rason que lor accion politica, per la quala son jutjats.
 
 
A l’ora d’ara, amb de presonièrs politics, es possible d’entamenar un dialòg?
 
Ieu cresi qu’en Catalonha, coma tres ans endarrièr, lo problèma es purament politic e, per tant, cal trobar una solucion dins aquela draia, e mai que mai una democratica, qu’es la via qu’a causida lo movement independentista. E aquestas condicions cal rapidament metre fin a aqueste jutjament e daissar liures aqueles òmes e aquelas femnas, qu’an pas res a far en preson. Cal tornar a la taula de negociacion per permetre al pòble catalan de s’exprimir liurament sus son futur e sa forma d’estat.
 
 
Mas après la senténcia, la tension creisserà.
 
Se la senténcia confirma que, efectivament, l’estat espanhòl a causit la via repressiva, i aurà una regression grèva. Aquò es tanben una rason per la quala sèm aicí: dire que, uèi en Catalonha, en Espanha, dins l’Euròpa del sègle XXI, se pòt pas prene aquel camin. I a pas de plaça per aquel camin. Lo sol camin que foncione es lo del debat democratic, lo de la recèrca d’una solucion politica.
 
 
La setmana passada, lo parlament còrs aprovèt una mocion en favor dels presonièrs politics
 
Per la majoritat territoriala, lo conselh executiu e la majoritat de l’assemblada de Corsega foguèt una decision de mal prene, mas a l’encòp fòrça naturala, perque entre lo pòble còrs e lo pòble catalan i a una unitat e una solidaritat istoricas. Una granda part de nòstra majoritat nacionalista sent una granda simpatia pels independentistas catalans. Ieu soi pas independentista, en Corsega. Soi autonomista e pretendi pas de cambiar los objectius del pòble catalan. Mas soi un democrata e pòdi pas acceptar de cap de biais que i aja uèi d’òmes e de femnas en preson per la simpla rason que volián exercir un drech fondamental: permetre qu’un pòble decidisca son avenir.
 
 
En Catalonha, i a un cèrt malèsser envèrs l’immobilisme d’Euròpa.
 
Òc. Euròpa, amb aquela actitud, a decidit de s’alonhar de sas valors fondamentalas, dels ideals constitutius de son identitat, perque en nom de la rason d’estat a pas volgut veire çò que se passa en Catalonha. Aquò es un fach. E se contunha aital, Euròpa es condemnada a existir pas pus, perque la rason d’èsser d’Euròpa es la democracia e los dreches dels pòbles.
 
 
Macron a pas acceptat de negociar amb vòstre govèrn la cooficialitat de la lenga, los limits d’accès a la proprietat pels non-residents e l’amnestia dels presonièrs. A l’ora d’ara, i a una possibilitat de negociacion amb París?
 
Diriái que nos a refusat l’autonomia. Uèi lo jorn, la pòrta de la negociacion es clarament barrada tant a París coma a la presidéncia de Republica. Malgrat que la situacion de Catalonha e de Corsega sián fòrça desparièras, i a plan de ponches en comun perque Madrid e París mòstran lo meteis refús de dialogar e de prene en compte un pòble qu’existís e qu’existirà, e mai s’aquò lor agrada pas. Mas, de qualque biais, sèm pas decebuts de Macron, perque nos esperàvem ja a aquela oposicion.
 
 
Amb aquela actitud de Macron, pensatz que quitaretz de lèu èsser autonomista?
 
Vos compreni plan. Aquò se passèt en Catalonha amb la senténcia del Tribunal Constitucional sus l’Estatut, que deviá regular vòstras competéncias. E es alara que cresquèt fòrça l’independentisme, non?
 
 
Exactament.
 
Ieu soi pas independentista, mas lo problèma es que nos an batut la pòrta al n’as, nos an dich de non a tot melhorament, a aver un estatut d’autonomia que nos metriá a egalitat amb totas las illas de la Mediterranèa. Efectivament, lo govèrn francés risca de refortir la logica independentista. Perque, se pòs pas aver çò qu’i as drech, finisses dins la logica del tot o res.
 
 
 
 
 
Josep Rexach Fumanya
Entrevista publicada originàriament en catalan sus VilaWeb.