capçalera campanha

entrevista

“En musica l’occitan es clarament valorizat, e gaireben un argument comercial”

professor d’occitan, musician e contaire

Puslèu que d’amagar l’occitan, de se fondre dins la massa, l’ai mes endavant, en bon cap d’ase que soi Soi professor en occitan, cantador en occitan, contaire en occitan e foguèri quitament guida de musèu en occitan En vila i a globalament un agach negatiu sus l’occitan. A la campanha, per contra, tròbi que las causas se melhoran, que la vergonha comença de partir Parli l’occitan a mos enfants. Lor maire l’a doncas aprés tanben, a dicha, en immersion


Nascut en Roergue, al sen d’una familha occitanista militanta, Florant Mercadièr popèt pas solament la lenga al brèç, mas tanben los contes e las danças del país. Es contaire, musician e professor, ras e cort “rabalaire professional”, çò ditz.
 
Mercadièr comencèt son mestièr de contaire quand aviá 20 ans. A l’ora d’ara vira quatre espectacles:
 
— ”Contes del país d’enlòc”, pels enfants;
— ”Contes del Placard”, per tot public, un espectacle que mescla contes e racontes sus sos grands parents e que n’a publicat un DVD;
— ”Contes entre doas aigas”, per tot public, es un viatge al travèrs d’Occitània en seguissent Garona;
—”L’Occitània pels Nuls”, per tot public, es son novèl espectacle que conta la granda e la pichona istòria d’Occitània.
 
Quant a la musica, Mercadièr es guitarrista e cabretaire del grop Stille Volke es cantador del grop Eydolon. Aviá collaborat fòrça amb Guilhèm López dins un grop sonat Los d’enlòc, e encara escriu de paraulas e de melodias per sos projèctes.
 
Laurenç Revèst parlèt amb el per Jornalet.



Coma nasquèt l’interès per l’occitan?
 
Soi nascut dins l’occitan. Es quitament ma lenga primièra. La causa se faguèt naturalament. Lo militantisme m’es vengut probable a l’adolescéncia; me trapèri dins un collègi ont se trufavan de ieu per aquò, per jogar de cabreta, etc... E puslèu que de l’amagar, de se fondre dins la massa, l’ai mes endavant, en bon cap d’ase que soi.
 
 
Qu’avètz començat de far?
 
Contavi un pauc a l’adolescéncia mas subretot, a 16 ans, m’impliquèri a Ràdio Occitània, a Tolosa. Faguèri una emission de ràdio pendent d’annadas. Me manca, mas ai pas brica lo temps, ara.
 
 
Viure pas que de l’occitan es possible?
 
Òc, personalament, o ai totjorn fach. Quitament mos pichons mestièrs quand èri estudiant, èran ligats a l’occitan. Soi professor en occitan, cantador en occitan, contaire en occitan e foguèri quitament guida de musèu en occitan. Doncas, òc, clarament, es possible.
 
 
Coma se passan la recepcion, los ressons?
 
Amb lo conte, clarament, lo primièr reflèxe del mond es de se malfisar de l’occitan, de se dire “Anam pas res comprene, serà un daquòs pels vièlhs”. Mas i arribam, e mai es una fiertat d’i arribar.
 
En musica per contra, dins los mitans ont evoluisson Stille Volk e Eydolon, es tot lo contrari: l’occitan es clarament valorizat, e gaireben un argument comercial.
 
 
A cambiat l’image qu’an lo mond —adultes, enfants— de vos, e de l’occitan tanben?
 
Cresi que depend ont. En vila, non, i a globalament un agach negatiu sus l’occitan. A la campanha, per contra, tròbi que las causas se melhoran, que la vergonha comença de partir.
 
 
Avètz de projèctes autres en defòra?
 
Jògui dins un grop de folk/blues que s’apèla Sweet Surrender.
 
 
Cossí se passa la transmission, la visibilitat, la valorizacion e l’utilitat sociala de l’occitan dins vòstre caire?
 
Parli l’occitan a mos enfants. Lor maire l’a doncas aprés tanben, a dicha, en immersion. Dins mon caire, l’occitan es puslèu valorizat (la seccion bilingua de Matabuòu a bona reputacion dins lo barri) e los melenchonistas jacobinasses deurián venir veire la mixitat sociala e etnica que i a dins aquelas classas. Çò qu’es clarament positiu.
 
 
Cossí vesètz vòstra evolucion dins lo mitan occitanista? E l’entorn occitan, cossí s’endeven per vos, en Occitània tot en general e dins vòstra region en particular?
 
Per èsser onèst, fau las causas de mon costat e soi pas implicat dins lo militantisme associatiu. Foguèri benevòl pendent 15 ans a l’Estivada de Rodés e sabi que soi pas fach pel trabalh de còla. Doncas, ajudi pontualament tala o tala accion, fau mos espectacles mas sabi qu’ai pas la disciplina e lo sens del compromés del militantisme associatiu.
 
 
 
 
 


abonar los amics de Jornalet
 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Bernatmm Tarba
4.

#1 Ça'm par qu'eth "showbizÒc" se porta plan ! e que rapòrta tanben !
Se serià, auer en dia, eth Occitan ua lenga mès cantada que parlada ????
Sustot quan, malurosament, baishadis deth empont, tròp d'aguestis cantaires occitans se parlen sonque francés enter eris !!!
Sabi pro que non son totis atau, totun....
Que me demòri punts arrois aquiu baish, non hè tostemps plasèr de dider eras vertats !!!!!!

  • 1
  • 0
francesc palma
3.

Cresi que sortiguet al programa en Occitan de FR3, un brave tipe actiu que mestreja la música, lo teatre, los dialegs explicatius en la lengo nostro. Amb una paraula un jove molt espabilat.

  • 0
  • 0
Gaby Balloux
2.

Arribar a trabalhar en utilisant la lenga d'òc es una chança ; malurosament los qu'ec hèsen trabàlhan dens lo mitan occitanista. Seré interessant qu'un jorn poscússin hèser n'impòrta quau mestèir en parlant occitan.

  • 5
  • 0
toulouse
1.

Dens lo demiei occitanista, qu'avem malurosament tendéncia a subervalorizar los grops/cantadors qui cantan dens la lenga. Sovent, ne son pas terribles, e sostienuts sonque per cantar en occitan. La lenga non deveré pas estar un critèri artistic. A còp, aqueths grops/cantadors que's pensan arribats quan aurén totun tribalh tà melhorà's! A la pagèra nacionau, la màger part que serén en tresau o quatau division! Mes que viran totun suus emponts deus nostes hestaus, presentats com vedetas!
Que i a ua manca de concurréncia e d'exigéncia de la nosta part, e tanben ua abséncia de criticas dens lo chic de mèdias qui avem. E solide, qu'ei tot parièr dab la literatura, en Bearn com enlòc mei.
Senon, Florant Mercadièr que hè partida deus bons, com Artús, Lopez, Rodín, Theron, Sourdure e d'uns autes.

  • 7
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article