Pendent las doas vesitas al local de la CNT, notèri una manca de respècte cap a la lenga catalana, e decidiguèri d’estudiar en prigondor l'istòria del mieu país e me faguèri nacionalista Totas las nacions europèas sens estat son fòrça semblablas dins los sieus problèmas: se tròban somesas dins d'estats que las dominan e son estadas tròp de tempses enganadas amb un image ont se defendiá que la siá situacion èra l’adeqüata Ieu me considèri nacionalista radical identitari perque vòli la preservacion de la lenga del mieu país, de la siá cultura, en definitiva, de la siá identitat Vos cal manténer la fiertat d’èsser occitans, creire totjorn en vosautres e recuperar las vòstras lenga e cultura Commemoram los mòrts del Sètge de Barcelona de l’an 1714 pendent la Guèrra de Succession, mas es tanben un omenatge a aquelas nacions que dins aquela edicion son Corsega, Flandra, Escòcia, Curdistan, Irlanda del Nòrd, e dins aquesta edicion la nacion convidada es Euskal Herria

 
 
Quins son los objectius de Vibrant?
 
L’associacion se constituiguèt en 2014 e un dels sieus objectius es la recuperacion de l'istòria dels catalans, negada e amagada pendent sègles pels estats espanhòl e francés. Tamben volèm revendicar la fiertat d’èsser catalans, a travèrs de la coneissença e de la difusion de la nòstra istòria nacionala. 
 
Avèm realizat fòrça omenatges en onor de las personalitats que son vengudas de referents de la nòstra istòria, e mai que mai en onor dels patriòtas catalans qu'an pas encara recebut pro de reconeissença. Per exemple, lo primièr acte que realizèrem se tenguèt al Casal d’Entitats del Pòble Nòu de Barcelona, ont l’istorian Antoni Muñoz faguèt una conferéncia sul general Moragues (militar de la Guèrra de Succession al començament del sègle XVIII).
 
Lo nom de l’associacion proven del pseudonim que l’utilizèt un dels nòstres referents, lo politician Daniel Cardona e Civit. Nosautres meteisses nos apelam “cardonistas”. Daniel Cardona admirava lo procès independentista irlandés. Lo sieu autre pseudonim èra ”l’irlandés”.
 
 
Cossí te sentiguères cridat per la liberacion nacionala catalana?
 
Dempuèi ma primièra joventut, me’n sentiái atrach. La miá professora, Josefina Palau, en me vesent dessenhar un faucet e un martèl dins un quasèrn, quand aviái dotze ans, m'expliquèt de detalhs de l’anarquisme, de la FAI (Federacion Anarquista Iberica), de la CNT (Confederacion Nacionala del Trabalh), dels tempses de la Segonda Republica e de l'aprèsguèrra e los primièrs ans de la dictatura franquista.
 
D’ans puèi, comencèri d'assistir a las manifestacions de la CNT. En 1977 s'organizèt una cauma en mai d’un sector economic. Los sindicats CCOO e UGT èran pas d’acòrdi e la jonguèron pas, del temps que la CNT defendiá la mobilizacion. Mas pendent las doas vesitas al local de la CNT, notèri una manca de respècte cap a la lenga catalana, e decidiguèri d’estudiar en prigondor l'istòria del mieu país e me faguèri nacionalista.
 
Al cors de la miá trajectòria, militèri al Movement de Defensa de la Tèrra (MDT) e foguèri un dels fondadors del partit Catalonha Liura. Posteriorament, m'integrèri en divèrsas formacions independentistas coma Esquèrra Republicana, lo Partit per l'Independéncia o la Solidaritat Catalana. Un pauc descoratjat pels partits politics, amb d’autres patriotes catalans creèrem los “Sens-Nom”, que d’una manièra transversala defugís los partits politics e se met del caire del pòble amb l’objectiu de l'independéncia, e organizèrem lo 9 de Julhet de 2011 la primièra  manifestacion independentista del pòble, per commemorar aquela tenguda un an abans contra la senténcia de la Cort Constitucionala espanhòl contra lo nòu Estatut de Catalonha.
 
Quina deuriá èsser la posicion de l'Union Europèa davant las nacions sens estat?
 
Un còp passada la Segonda Guèrra Mondiala, se refàn França e Alemanha e se constituís l’Euròpa Unida, mas es pas una entitat de pòbles, mas son los interèsses economics que govèrnan las institucions europèas. Per aténher vertadièrament una Euròpa dels pòbles, ont totas las nacions sens estat ajatz lo sieu luòc, es necessària justament l'unitat e la collaboracion d’aqueles meteisses pòbles. Pensam d’organizar una conferéncia d’aquelas nacions per coordenar las accions. Malgrat qu'o semble pas inicialament, totas las nacions europèas sens estat son fòrça semblablas dins los sieus problèmas: se tròban somesas dins d'estats que las dominan e son estadas tròp de tempses enganadas amb un image ont se defendiá que la siá situacion èra l’adeqüata.
 
 
Quina es ton opinion sus la renaissença dels partits d'extrèma drecha en Euròpa?
 
 Per començar, los partits d’esquèrra an comés d'errors, mas totes los govèrns an pas pro plan sauput defendre l'identitat de los sieus païses davant lo desfís de l'immigracion. Ieu me considèri nacionalista radical identitari perque vòli la preservacion de la lenga del mieu país, de la siá cultura, en definitiva, de la siá identitat. Totes an drech d’exercir la siá identitat, mas dins lo respècte cap als autres e cap a l'identitat del país que t’aculhisson. Fòrça immigrants devián realizar un procès d’adaptacion a las valors de la nòstra societat. Sens renonciar a las siás raices, an de besonh de s’integrar tanben dins lo nòstre país.
 
 
Quin messatge enviariás als occitans?
 
Vos cal contunhar de defendre la vòstra identitat. Vos cal manténer la fiertat d’èsser occitans, creire totjorn en vosautres e recuperar las vòstras lenga e cultura.
 
 
Cossí serà l’edicion d’ongan de la Marcha de las Tesas?
 
I assistiràn de representants de divèrsas nacions sens estat, que desfilaràn per qualques carrièras de Barcelona. Commemoram los mòrts del Sètge de Barcelona de l’an 1714 pendent la Guèrra de Succession, mas es tanben un omenatge a aquelas nacions que dins aquela edicion son Corsega, Flandra, Escòcia, Curdistan, Irlanda del Nòrd, e dins aquesta edicion la nacion convidada es Euskal Herria.
 
 
 
 
Francesc Sangar








ama