entrevista
«Amb la revirada, ai l’impression d’aver benlèu trapat mon camin de Damasc»
Escrivan e traductor
Citarai Ives Roqueta que disiá “lo plaser de legir d’escriveires qu’admiri dins la lenga
qu’aimi”
Son pas nombrosas las reviradas occitanas d’òbras italianas
Dins aqueles vint contes cortets, seguissèm Marcovaldo dins d’aventuras estonantas, plenas de fantasiá e de poesia, pintradas amb gaubi
e umanitat
Que vos agrada dens la revirada?
Citarai Ives Roqueta que disiá “lo plaser de legir d’escriveires qu’admiri dins la lenga qu’aimi” e tanben Joan-Claudi Forêt que foguèt mon professor de literatura: “La revirada supausa una relacion passionala”. L’exercici permet tanben de far foncionar la lenga. Per ieu aquò es fin finala un biais de tornar trobar mas rasics occitanoitalianas.
Perqué aver causit l’italian e aqueste autor tanben?
Es una mena d’omenatge a ma maire que nasquèt en Itàlia. Tanben, tròbi qu’es una lenga fòrça polida que s’apària plan amb l’occitan (se trapa un fum de semblanças entre las doas lengas). L’autor es un escriveire fòrça conegut dins son país mas pas gaire al nòstre. M’agrada lo genre del conte fantastic ont Calvino fa de proesas. Prèsi tanben una escritura plan trabalhada, precisa, fina. Enfin, son pas nombrosas las reviradas occitanas d’òbras italianas, alara que Marcovaldo, per exemple, foguèt ja revirat en espanhòl, portugués, catalan e francés.
Atz agut una dificultat especiala de revirar de l’italian a l’occitan?
Coma las doas lengas se semblan, s’esperariá que siá mai aisit, mas aquò pòt tanben representar una atrapa. Podèm aver la temptacion de causir de mots que se revèrtan, mas que de còps an de significacions qu’an evolucionat diferentament dins lo temps.
Nos podètz presentar lo líber?
Dins aqueles vint contes cortets, seguissèm Marcovaldo (un eròi a la Charlot) dins d’aventuras estonantas, plenas de fantasiá e de poesia, pintradas amb gaubi e umanitat. Un conte fa una sason, çò que balha en tot una durada de cinc annadas. Aquela descripcion ciclica es coma una metafòra de la vida que vira en redond del personatge. Per astre, aguèri l’ajuda d’un jove illustrator qu’acompanha la narracion d’imatges completament dins l’èime de l’òbra.
Atz d’autes projèctes, solide?
Amb la revirada, ai l’impression d’aver benlèu trapat mon camin de Damasc. Espèri una confirmacion (o una desmentida) per contunhar (o pas). E mai siá tanben un trabalh de (re) creacion, tròbi qu’es mai aisit per ieu de seguir las piadas d’un autor bèl que representa un modèl... Martina, que baileja l’ostal d’edicion Édite-moi, e que publica subretot per la joinesa, m’encoratja dins aquela draia.
Joan-Marc Leclercq
CALVINO, Italo (traduccion de PEDUSSAUT, Miquèl). Marcovaldo o las sasons en vila. Édite-moi!, 2020. 170 paginas. 14 èuros. |
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Òsca ! E grand mercés…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari