Mentre que i aviá totplen de bocins d’occitan dins mas paraulas, sabiá pas qu’era nascuda dins lo monde occitan Uei parle un occitan lemosin un pauc boirat, un pauc mesclat de lengadocian Trabalhe emb la mairariá de Periguers sus un projecte culturau de territòri, valent a dire botar de l’occitan dins la vila per socializar la lenga Que l’occitan, la lenga e la cultura son nòstras racinas e qu’avem mestier de racinas per se perdre pas dins l’avenidor Pensatz que los toristas van venir espiar un chasteu qu’a pas d’istòria?

Clara, te pòdes presentar en qualques mots (percors, formacion abans lo DCL)?

Uei trabalhe per la Maison Occitana de Perigòrd, mas dins ma vita professionala d’avans fuguei educatritz especializada pendent quinze annadas. Trabalhava dins una bela maison ont vivián daus jòunes que podián pas demorar coma lor familha.

Ma formacion avans lo DCL? Lo diplòma d’educatritz especializada, una licéncia en sciéncias de l’educacion e enquera avans un DEUG de filosofia (mas lo DEUG quò existís pus!).

Cossí sès intrada en contacte amb lo mond occitan?

Quò es una question plan interessanta. Avans la formacion DCL, mentre que mos grands eran d’Avairon e parlavan la lenga, que i aviá totplen de bocins d’occitan dins mas paraulas, sabiá pas qu’era nascuda dins lo monde occitan.

Lo prumier contacte vertadier fuguet quand mos enfants intreron a la calandreta de Periguers.

Que t’a motivat per sègre la formacion DCL?

Xavier Jullien! Ex-president de la Federacion Calandreta de Dordonha e professor d’occitan dins l’Educacion Nacionala francesa e dins lo monde associatiu.

D’un biais mai seriós, a un moment de ma vita aguei la chausida entre tornar far l’educatritz o segre la formacion DCL. E m’agradava mai de far quauqua ren de noveu, d’aprene quauqua ren de noveu. Subretot que trobava que la lenga que mos dròlles aprenián a la calandreta sonava pas coma la de mos grands, me faliá esclarzir aqueu misteri! Laidonc uei parle occitan, un occitan lemosin un pauc boirat, un pauc mesclat de lengadocian.

Nos pòdes dire en qualques frasas en qué consistís ton trabalh actual?

Sei charjada de desvolopament per la MOP. Mas missions son d’engenhar e de desvolopar daus projectes en favor de la lenga e la cultura occitanas en Perigòrd. Per exemple, trabalhe emb la mairariá de Periguers sus un projecte culturau de territòri, valent a dire botar de l’occitan dins la vila per socializar la lenga. Podem tanben organizar daus eveniments artistics o autres. Per tornar prene una plan bela frasa de Monica Burg, mon trabalh es de tornar portar la cultura occitana aus que l’an perduda, aus que sabián pas qu’existissiá, aus qu’an set.

Que respondriás al mond que te dirián que l’occitan presenta pas d’interès per l’avenir ni d’un ponch de vista economic?

Qu’ai un trabalh mercés a l’occitan!

Subretot que podem pas anar en quauque luòc si sabem pas d’ont venem. Que l’occitan, la lenga e la cultura son nòstras racinas e qu’avem mestier de racinas per se perdre pas dins l’avenidor. Que conéisser sa cultura permet de trasconéisser las autras culturas.

D’un punt de vista economic vau parlar nonmàs dau torisme... Pensatz que los toristas van venir espiar un chasteu qu’a pas d’istòria? Pensatz que las gents van en vacanças per viure exactament coma chas eus, o puslèu per viure una experiéncia “d’exotisme pròche”? Espiatz çò que se passa au Bascoat o en Bretanha....

E de tot biais l’occitan pòt far daus emplecs dins la cultura, lo torisme, lo patrimòni, e tanben l’educacion o balha un “quauqua ren” de mai a un restaurant, un merchat…