Nòstre public principal demòra un public metal dins totes los cases Sèm regetats per lo mitan occitan. Avèm pas jogat dins lo Sud-Oèst dempuèi 2002 Los catars rèstan de crestians. Donc, de verai, per nosautres, es lo paganisme Nosautres, en Occitània, los curats, los aimam pas tròp Òc, cantam amb d’aisinas tradicionalas. Jogam a pauc près quaranta cinc instruments diferents sul disc Lo problèma qu’as, amb los occitanistas, es que quand jògas en cò lor, te parlan de tot levat de musica

Lo festenal heavy metal Motocultor, a Teiz, en Bretanha, es lo luòc de rescontres improbables. Après Incantation, vertadièra legenda nòvayorkesa del death metal, la programacion del primièr jorn ofrissiá als metallaires los occitans d’Stille Volk. Sus l’empont, i a quatre musicians e... pas cap de guitarra electrica. Batariá, viòlas de totas menas, laüts, guitarra acostica, abilhant de voses en armonia perfiècha: tot aquò, si que podiá desconcertar lo pertusat-tatoat-cabelut de basa.
 
Ça que la, lo public respondèt amb estrambòrd! Amb de cants en occitan tocant de tèmas pagans e orgiacs, amb d’influéncias medievalas dels trobadors, los espectators intrèron dins l’univèrs d’Stille Volk, e mai entamenèron de farandolas satanicas entre qualque surf sus la fola!
 
Per lo jornal breton 7Seizh, Stille Volk a acceptat de descriure son univèrs e son estaca al paganisme.
 
Entrevista: Fabien Lécuyer
 
[Aicí Jornalet o transcriu tot en occitan. L’entrevista originària es en francés e en occitan.]


Stille Volk, sètz al festenal Motocultor, uèi, a Teiz. Sètz la suspresa del festenal perque: un, sètz occitans, cantatz en francés e en occitan; e dos, avètz una musica completament diferenta. Vos podètz descriure?
 
Musicalament, venèm principalament de l’heavy metal. En fach, es de folk jogat per de metallaires. I a d’influéncias un pauc occitanas, fòrça influéncias celticas e un chic d’influéncias medievalas. Nòstre son a un passiu metal amb d’instruments que venon de Suècia e d’un pauc de pertot.
 
 
Avètz susprés lo public, de verai. Aviatz una apreension a respècte del festenal? Perque sètz passats, pr’aquò, après un grop tipicament death metal...
 
— Apreension? Òc e non. Òc perque jogàvem efectivament après Incantation, aquò es pas de negligir. Mas sabèm que lo public metal es fòrça dobèrt. La màger part del nòstre public ven del metal. Ara: sabèm que la màger part dels metallaires que son aicí, mejançant los magazines e tot aquò, almens coneisson nòstre nom. Amb aquò, çò que fasèm agrada o agrada pas, mas aquò rai.
 
— Nòstre public principal demòra un public metal dins totes los cases.
 
— Venèm d’enlà, de verai. Los que nos seguisson dempuèi lo començament, o fan dempuèi 1994, donc, sas...
 
 
Avètz agut l’escasença, ja, de jogar dins de balètis?
 
— Non, non, non...
 
— Pas jamai...
 
— Sèm regetats per lo mitan occitan.
 
— De crossover: es aquò que fasèm... Donc, vaquí, es al marge un pauqueton, es pas purista, e es vertat qu’avèm un pauc de mal de forçar las pòrtas.
 
— A Tolosa, arribam pas de jogar, per exemple.
 
— Vaquí, clarament!
 
— Avèm pas jogat dins lo Sud-Oèst dempuèi 2002.
 
 
D’acòrd. E vosautres, d’ont sètz a la partença?
 
— Ieu rèsti a Tolosa mas soi de Lorda, dins los Nauts Pirenèus. Patric es de Sant Gaudenç, dins los Pirenèus centrals. E el es originari d’Avairon. Sèm del Sud-Oèst qué.
 
— Lo problèma qu’as, amb los occitanistas, es que quand jògas en cò lor, te parlan de tot levat de musica. Te parlan de politica, te parlan de militantisme, patin-cofin, e al cap d’un moment lor dises “Mas t’a agradat lo concèrt o non?”. Veses, te parlan de tot levat de musica. Donc, emperò es un pauc enfectant.
 
 
Avètz agut fòrça tèmas qu’avián un rapòrt amb lo paganisme. Tanben i a un rapòrt amb lo catarisme?
 
— Non. Pas brica.
 
— A nosautres, de tot biais, lo catarisme nos interèssa pas, dins lo sens que —saique serà irreverenciós— los catars rèstan de crestians. Es una ideologia que non partegi pas ges. Donc, de verai, per nosautres, es lo paganisme, i sèm dempuèi 1992-93. Fasèm partida mai o mens dels precursors del paganisme. Es un paganisme que se centra pas sus de batalhas, coma per fòrça grops pagans, mas verament sus una mitologia, sus los dieus. Tornam metre en scèna d’arquetipes, coma Pan. Es un paganisme fòrça alargat qu’es pas solament dels Pirenèus. Fasèm una mescla de tot aquò e o readaptam a nòstra mòda.
 
 
D’acòrd. Perque que i aviá una tradicion pagana plan fòrta dins los Pirenèus, amb de reminiscéncias que rèstan a l’ora d’ara, tant al Bascoat coma en Bearn, e coma en...
 
— Coma pertot.
 
— Pas mai qu’alhors, en fach.
 
— Just. Dins l’encastre d’una memòria d’istòria, faguèri un libre sus aquel paganisme dels Pirenèus que foguèt absorbit mai o mens per lo cristianisme. Valent a dire: lo cristianisme, en fach, per rendre popular son culte, reprenguèt de cultes qu’èran ancianament pagans, coma lo culte dels arbres... Donc rèstan de reminiscéncias, mas avèm plan pauc de traças e de fonts sus los mites pagans.
 
— I a de tradicions que se perpetuan, amb la Fèsta de l’Ors per exemple, los òmes-cèrvis, los òmes-orses, mas o vesèm mai al Bascoat. Nosautres sèm dins los Pirenèus centrals ont i a pas gaire de tradicions.
 
— I a pas verament de dieus d’origina pirenenca. N’i a qualques unes, mas son puslèu d’adaptacions dels cultes romans, son de referéncias un pauc grègas tanben, amb Ercules qu’auriá mes en plaça los Pirenèus amb Pirène, etcetèra. I a de particularitats localas liadas al relèu, mas es un paganisme qu’es pas unic, contràriament a d’autres paganismes que se son un pauc pus preservats.
 
 
Sètz près del Golf de Mor-Bihan, que foguèt un luòc pagan fòrça important, justament. Avètz ressentit d’ondas particularas?
 
Que òc, absoludament! Aquò que nos montava per los pès, en fach. Aquò que catilha las esquinas... Completament! E nos avisàvem ont metiam los pès. (rires)
 
 
Qu’es la plaça de la lenga occitana dins Stille Volk?
 
Es una plaça dintre Occitània. La menina parlava occitan, la maire parla occitan, ieu lo compreni mas lo parli pas perque l’ai pas estudiat a l’escòla. Demòra quicòm en mai. Nos revendicam pas d’una ideologia occitana. Sèm pas brica regionalistas. Sèm completament en defòra de çò politic. Los tèxtes occitans que reprenèm, sempre son liats al paganisme. Prenèm pas de tèxtes occitans liats a de referéncias crestianas.
 
 
E la plaça de la tradicion dels trobadors? Lo segond tròç que fasètz es dels trobadors...
 
Aquò o fasèm practicament dempuèi lo primièr album. Avèm représ dos-tres tròces dels trobadors, de Ventadorn, de Ramon d’Avinhon, de tèmas musicals, donc aquò demòra un afar pro important perque èra la granda cultura d’òc a l’Edat Mejana. Mas revendicam pas politicament qué que siá tocant Occitània.
 
 
Vos an signats en cò d’Holy Records. Es un labèl conegut per aver una vision fòrça larga del metal. Avètz de projèctes en cò lor, e amb d’autres grops benlèu?
 
L’album venent deu sortir normalament l’an que ven en cò d’Holy. E avèm enlà un grop de folk metal en occitan, tanben, qu’amb el, o cantam tot en occitan.
 
 
Coma li dison?
 
“Hantaoma”... Aquí, prenèm partit de far sonque de tèxtes en occitan. I a pas cap de tèxt en francés, sonque de tèxtes eissits de la tradicion, gaireben pas cap de composicion personala... Aquò o farem dins los dos-tres ans que venon. Primièr nos concentrarem sus Stille Volk, puèi sus Hantaoma.
 
 
I sètz totes quatre dins aquel grop d’ailà, tanben?
 
Non. I sèm sonque dos.
 
 
E tornant a Stille Volk, cossí descrivètz lo grop?
 
Cossí descriure lo grop? Es un rescontre improbable entre los pagans e una musica nerviosa. Es l’enveja de mostrar l’aspècte negre de la nòstra cultura occitana, un aspècte qu’es oblidat, interdich de còps, per la religion, per l’inquisicion... Es l’enveja de portar una cultura anciana, mai vièlha que la cultura catolica. Nosautres, en Occitània, los curats, los aimam pas tròp. Vaquí: es far viure las vièlhas legendas.
 
 
Cantatz amb d’aisinas tradicionalas?
 
Òc, cantam amb d’aisinas tradicionalas: la viòla de ròda, la nyckelharpa qu’es pas de tradicion occitana, e après, suls albums, i a de còrnamusas, de calamèlas, de tzaitons [?], un molon d’instruments. A nosautres quatre, los quatre reünits, jogam a pauc près quaranta cinc instruments diferents sul disc.
 
 


_____
- Version originària de l’entrevista dins 7Seizh (àudio)
- La pagina d’Stille Volk dins MySpace