La dificultat es de nos trobar totes amassa, de Bordèu a Niça, de la Val d’Aran a las Valadas d’Itàlia Sabèm pas forçadament çò que fa un(a) collèga de l’autra part d’Occitània Ai demandat a dos endreits de crear de vesitas e animacions en occitan, e o an fait! Cal que i aja tanben una demanda de la basa, de la societat civila

 

Cossí t’es venguda l’idèa de crear lo grop de “vesitas pedagogicas en occitan”?
 
Tornavi de dos viatges qu’organizèri ongan, e i passèri tant de temps per los aprestar, que primièr, me pensèri de ne far profeitar de collègas endacòm mai. Puèi, los joves m’ensenhèron cossí crear un grop sus Facebook. Vertat qu’es un espleit magic! Lo mond pòdon publicar e partejar en dirècte, gaireben, d’informacions sus una tematica anonciada. Doncas, èra lo mejan ideal de poder recampar en un sol endreit e rapidament, un fum d’entresenhas sul sicut per fin de n’aver una vision globala. Una mena, modèstament, de “platafòrma centralisatritz de donadas”.
 
 
Aquela aisina mancava als professors?
 
Òc, vertat. De causas se fan, segur, mas ne demòra sovent qu’una vision parciala. N’aviam ja parlat mai d’un còp als acamps d’ensenhaires, mas la dificultat es de nos trobar totes amassa, de Bordèu a Niça, de la Val d’Aran a las Valadas d’Itàlia. Lo territòri es grandàs e amb las agendas plan cargadas de cadun, las iniciativas,  de còps, pòdon demorar confidencialas. Sabèm pas forçadament çò que fa un(a) collèga de l’autra part d’Occitània. La tòca es de menar cadun a comunicar son experiéncia.
 
 
E fonciona? Lo mond publican?
 
Aquò comença, òc. Vesi de professors de Lengadòc, Provença, Aquitània publicar e prepausar de vesitas o animacions en occitan, del costat de Besièrs, Arle, Avinhon, Malhana, Niça, Bordèu, Pau...
 
 
Los organismes de viatges escolars prepausan pas res per l’occitan e las autras lengas autoctònas de l’estat francés?
 
Son d’organismes nacionals (privats) e a ma coneissença, non.
 
Recebèm de catalògs cada an dins los establiments. Prepausan de viatges “clau en man” per las lengas estrangièras (anglés e espanhòl subretot, qualquas paginas per l’alemand, l’italian e las lengas ancianas per las culturas de l’Antiquitat.
 
Justament, soi a trabalhar amb l’un d’aquestes organismes nacionals (localizat en Avairon) per la parucion d’una rubrica “Occitània: lenga e cultura”.
 
 
Nos pòdes dire qual es aquel organisme?
 
Malaürosament, pas encara (tant que la causa es pas clavada!). E es pas ganhat, perque cal que i aja de demandas e d’ofèrtas. Totes podètz ajudar a la creacion d’aquestas aisinas. Sufís de sonar los organismes de viatges, los oficis de torismes, los sites publics o privats.. e de demandar a cada còp çò que prepausan en occitan. E se prepausan pas res, de lor far de suggestions.
 
 
Aquò pòt marchar, pensas?
 
Disi pas que marcharà de segur mas la repeticion pòt crear l’impacte. O ai provat.
 
Ai demandat a dos endreits (un castèl e un ofici de torisme) de crear de vesitas e animacions en occitan en lor explicar qu’aquò mancava per las escòlas, collègis, licèus, e mai que tornarai amb de grops, e patin cofin.. E o an fait!
 
Es un pauc alassant de còps (e los responsables  d’associacions d’ensenhaires qu’i trabalhan o sabon plan: CRÈO, Òc-Bi, FÈLCO, Calandretas..) mas nos cal “butar” sempre. E mai ajam lo sosten de cèrtas regions e institucions d’estat (Rectorat/Acadèmia), de mai en mai, aquò basta pas. Las calhas tomban pas totas rostidas. Cal que i aja tanben una demanda de la basa, de la societat civila.
 
 
E l’avenir?
 
A la gràcia de Dieu, e subretot, a la volontat dels òmes!