L’exemple de l’emplegada de Tè Vé Òc es perfiech. A obtengut la sieu carta de premsa gràcias a l’occitan Per dire doi mots de l’accion de la comuna per ieu e es lo mieu avís li es pas gran cauva que si debana e aüroament qu’avèm lo mitan associatiu per assegurar de cors de lenga Cau pas denembrar que lo departament de lenga a l’Universitat de Niça es pas en forma e an barrat la licéncia tres d’occitan niçard e provençau, doncas d’aquò es pas possible de n’èstre content

D’ont vos ven l’interès per l’occitan niçard e gavòt de vòstre canton e la cultura occitana en general?
 
Ja, siáu niçard. Ai naissut aquí e li ai creissut. Mi siáu interessat a la lenga gràcias a mon paigran. Mi parlava totplen niçard a maion e mi venia de belugas en li uèlhs quora mi parlava de l’istòria de la vila. Passava d’oras a mi cuntar d’istòrias sus Pepin Garibaldi quora si passejavam totai doi per exemple. Doncas podèm dire que siáu passionat de cultura dau mieu país despí lo brèç.
 
 
Far de filmatge en occitan, es possible de ne’n viure per manjar?
 
Per lo moment, non. Siam justament a provar de desvolopar aquèu mèdia qu’es Cultura Viva emb la tècola de crear un emplec. Avèm augut la fortuna de presentar un reportatge qu’aviavam fach emb Patrici Arnaudo a l’ocasion dau festenal de filme cort de Margarida organizat per Tè Vé Òc. Alhà, avèm rescontrat Lisa Gròs que s’ocupa d’aquèu mèdia. Elu, an creat un emplec. Es una florida pròpi! Doncas ben segur tot aquò fa pantaiar e serà un objectiu per nautres en l’avenir.
 
 
De que foguèt e de qu’es la recepcion dals films per la populacion niçarda, gavòta mas non occitanofòna? 
 
Per lo moment avèm de pròpi bòi retorns dau mitan niçard e occitan en general. Avèm lo sosten de Loís Pastorelli que nen mete a disposicion la música de Nux Vòmica per fin de l’utilizar en lu nòstres reportatges. Li es finda l’associacion “Niçard per totjorn” que nen prèsta lo sieu local per girar li nòstri emissions de coïna, per exemple. Siáu anat presentar la cadena nòstra a Tolosa a l’ocasion d’un concèrt de Gigi de Niça en la maion d’Occitània. L’ai presentada quora siáu anat en l’Universitat de Montpelhier. Coma l’ai dich totara a Margarida davant una sala clafida. Doncas lo sentiment general es pròpi bòn. E per li non-niçardofòns o qu’an pas la lenga mai generalament li nòstri vidèos son totjorn acompanhadi de sotatitolatge. Pòu èstre un bòn mejan per estacar un público mai gran, pensi.
 
 
I es de plaça per un mèdia en occitan niçard e gavòt en lo departament dals Alps Maritims?
 
Siam presents dapertot sus la tèla. Youtube, Facebook... De plaça li es, estent que per lo moment una webtelevision en lenga niçarda e gavòta existissia pas. Doncas provam de prepauvar una chausida larga de subjèctes. Reportatges sus l’actualitat, istòricos, de recèptas de coïna, de retrachs de gents que fan bolegar la lenga, de tutos d’Eva Fumaroli. Aüra avèm mes en plaça una agenda mensuala presentada per lu estudiants d’Olivier Pasquetti ò de Patrici Arnaudo per fin de metre endavant lu joves que fan la chausida d’emparar la lenga. Avèm tota la plaça que volèm, aüra es de nautres de mostrar qu’es possible de faire quauqua ren de modèrne, mai d’aquò en lenga, e de levar un pauc l’image “folklorizant” sobretot.
 
 
Es possible de crear un modèl de jornalisme occitan?
 
Mi pensi qu’es l’avenir, ja per la credibilitat de l’occitan en general. L’exemple de l’emplegada de Tè Vé Òc es perfiech. A obtengut la sieu carta de premsa gràcias a l’occitan. La profession a considerat que lo sieu trabalh de jornalista si farà en lenga. Es un exemple que cau sègre, dau segur.
 
 
Coma s’es creat lo festenal en Gavotina?
 
Lo festenal de Daluís s’es creat a l’iniciativa de Thomas Barthelemi, qu’es un jove d’aquèu vilatge, un daluisson, e qu’avia l’enveia de faire montar damont la cultura niçarda e gavòta. Doncas l’idèa d’una jornada a l’entorn de la cultura es naissuda e si siam pensats qu’èra l’ocasion de faire un pichin festenal de vidèo en lenga. Es estat una florida, vist qu’avèm radunat mai de dètz vidèos e sobretot doi films corts!
 
Doncas aüra avèm previst d’organizar quauqua ren de mai important a niça au nivèu dau vidèo e de crear lo promier festenal de vidèo en lenga de Niça.
 
 
Per Cultura Viva quin es lo camin, los projèctes?
 
Ancuèi, avèm esquasi 500 abonats sus la cadena YouTube. Mi pensi que per un mèdia en lenga es pas mau. Ben segur, es lo començament, cau continuar. Lu crucis porríon venir per exemple quora aurem de demandas de subvencion ò de veire s’avèm pròpi lo sosten de la comuna de Niça sus diferents projèctes, anèm veire. Mas cresi que siam sus la bòna draia.
 
 
Vist que la situacion per la lenga occitana dins l’ensenhament es complicaa sovent, crèa un image novèl per la lenga nòstra?
 
Es la tècola promiera de Cultura Viva. Avèm augut l’idèa de faire de supòrts audiovisuals per lu mostrar en lu cors de niçard en lu licèus. Lu joves an la possibilitat de trabalhar emb un supòrt modèrne que parla dau sieu temps en lenga.
 
 
De qu’es la situacion de l’occitan aüra en cò vòstre, la visibilitat, la transmission?
 
Mi sembla que per carrieras es possible de trobar de locutors per pastrolhar. Mas cau pas denembrar que lo departament de lenga a l’Universitat de Niça es pas en forma e an barrat la licéncia tres d’occitan niçard e provençau, doncas d’aquò es pas possible de n’èstre content. Per dire doi mots de l’accion de la comuna per ieu e es lo mieu avís li es pas gran cauva que si debana e aüroament qu’avèm lo mitan associatiu per assegurar de cors de lenga. Sensa denembrar de parlar de l’Escòla dei Portegaliers [soleta escòla publica bilingua dau 06] e lo sieu cursus bilingüe per la maternala.
 
 
Parlatz occitan en familha, amb vòstre entorn?
 
Me n’avisi que de mai en mai parli niçard cada jorn aüra. Gràcias en aquèu projècte de Cultura Viva. Ja tra nautres, emb Eva e Patrici parlam solament la lenga. A maion finda emb mon pichon. Si fèm un cursus bilingüe, ma frema en francés e ieu per lo niçard. E a pena que li es d’eveniment o de radunança a l’entorn de la lenga, parli solament en lenga. Fòra question d’emplegar quauqua ren d’autre en aqueli ocasions. E per finir, de mai en mai provam de si faire de parlaïssas en lu luècs públicos.
 
 
De que son los vòstres projèctes?
 
Ai lo projècte d’anar a Montpelhier l’an que ven per fin d’acabar la mieu licéncia d’occitan. Aquest an passi finda la licéncia de guida professional e siáu a metre en plaça un percors a l’entorn dau Barròco dau Babasoc [Niça Vièlha], ben segur e en lenga. Ai lo projècte de desvolopar de visitas “Made in aquí” sus un fiu roge emb li gleias barròqui.
 
 
 
 
Laurenç Revèst