Lo 2 d'abril passat, mentre que los conselhs departamentals se constituissián, divèrsas manifestacions simultanèas faguèron sonar de campanetas en tot “lançar l’alarma sus la situacion catastrofica ont se tròban la lenga e la cultura occitanas”. Segon las informacions qu’avèm a l’ora d’ara, se son debanats d’acamps almens a Albi, Carcassona, Caors, Fois, Montpelhièr, Rodés e Tolosa.
 
Un seissantenat d’individús a Montpelhièr e un quarantenat a Fois son estats vistes pels elegits que prenián la carga. A Fois lo president del conselh departamental d’Arièja a quitament parlat amb los acampats en lor prometent una reünion plan lèu.
 
Los manifestants, qu’an seguit la crida de Calandreta e d’Iniciativa Lengadòc, demandan una politica occitana dins l’esenhament, la creacion culturala e los mèdias. Volon fa prene consciéncia als elegits occitans que “lo patrimòni del departament, del país, es un patrimòni viu e istoric”.
 
“Cap a una situacion de l’occitan qu’es estada declarada per l’UNÈSCO en «grand perilh» la mobilizacion s’impausa, de la basa segur, e tanben de las amassadas territorialas. E a la basa constatam qu’existís una demanda fòrta d’occitan tre que i a una ofèrta de qualitat. Nos en avisam cada jorn dins las escòlas, los balètis, las accions culturalas. A aquesta demanda, las associacions respondon lo mai sovent gaireben solas. Pas cap d’iniciativa de l’estat e una accion dels poders publics qu’es notòriament de mai en mai indigenta, subretot dins l’ensenhament, e quasi nulla dins lo domeni de la cultura. Las collectivitats se devon implicar mai e agir amb determinacion per balhar un avenidor a lor patrimòni, qu’es la riquesa d’uèi e de deman de lor territòri. E la responsabilitat dels elegits es ben, al minim, de transmetre en bon estat a las generacionsa venentas lo patrimòni recebut en eiretatge”.