La seleccion occitana de fotbòl a vençut ièr la seleccion lapona de fotbòl en una partida estrambordanta que comencèt plan mal pels occitans. Pendent lo primièr periòde los lapons aguèron lo contraròtle absolut del balon e los locals a pro pena faguèron qualque ocasion de dangièr. Per contra, los escandinaus capitèron de marcar, pendent las primièras 45 minutas, dos gòls. Lo primièr de Daniel Raginiusen e lo segond de Jon Andreas Eira.

Pendent lo segond periòde, ça que la, la partida cambièt absolutament e los occitans capitèron de capvirar la marrida debuta. Lo primièr gòl que augurava la remontada lo devèm a Benjamin Bastier, qu’enfonsèt lo balon al fons de la gàbia lapona a la minuta 65. Dètz minutas après, Clement Hellard marquèt lo segond gòl de la seleccion occitana, en tot egalizar la partida e portar lo rescontre a un moment de granda emocion. Fin finala, just a la minuta 90, Michael Bertini atenhèt lo gòl de la victòria pels occitans, provocant l’invasion del camp per part dels suportaires locals mai afogats.

Acabada la partida, lo seleccionador-entraïnaire de la seleccion occitana, Daidièr Amiel, se planhèt qu’aviá pas pogut dispausar de totes los jogaires qu’auriá volgut causir, en pr’amor que lo lendeman dissabte i aviá tot plen de partidas programadas e, alavetz, fòrça còlas  empachèron la cession dels sieus jogaires. De tot biais, Amiel se mostrèt plan satisfach per la remontada; contèt que la rason de la victòria la cal cercar al cambiament de tactica del segond periòde.

La partida foguèt presenciada per dos centenats d’espectadors, que tot lo sant clame del match balhèron de vam a la seleccion occitana, amb tota sòrta de cants, de sisclals, e en brandissent de bandièras. Cal dire que las autoritats tolosanas an facilitat la preséncia del afeccionats. Per exemple, l’accés al camp èra gratuït. L’anecdòta l’a facha un jove suportaire occitan que, solide que bandat a clau, saltèt tot nud al pelenc, çò que faguèt que l’àrbitre arrestèsse un brieu la partida per tirar defòra l’espontanèu.