Quand foguèt trobat l’esqueleta fossila d’Homofloresiensis en 2004, la comunautat scientifica considerèt lèu que los pigmèus, qu’encara uèi  demòran prèp de la cauna ont foguèt descobèrta, avián l’espècia de l’Hobbit coma ancessor. Se pensava qu’aquò èra normal pr’amor de las talhas. Ara una còla de geneticians a fach un estudi per restacar las doas populacions, los pigmèus e los hobbits. Mas an mal capitat. Los pigmèus de Flores d’ara an evolucionat de manièra desparièra e independenta.
 
Aquò foguèt una suspresa. Los abitants de l’illa indonesiana de Flores son estats fins fa gaire de pigmèus. E o son totjorn estats. La cresença scientifica qu’aquela populacion aviá Homo floresiensis coma ancessor es ara demostrada coma marrida. Es çò qu’an descobèrt una còla de cercaires de l’Universitat de Princeton.
 
“Totes avèm de gèns neandertalians —çò diguèt la cercaira Serme Tucci— . Qualques umans modèrnes, de mai, avèm de gèns tanben transmeses pels denisovans mas es pas lo cas d’Homo floresiensis. Podèm pas encara restacar associar aquela espècia amb d’autras. E çò de segur es que foguèt pas l’ancessor dels pigmèus actuals de l’illa de Flores”.
 
 
Una mòstra genetica de 32 pigmèus
 
Per assajar de ligar la populacion pigmèa d’uèi lo jorn amb Homofloresiensis, los cercaires analisèron l’ADN de 32 pigmèus actuals d’aquela illa e estudièron las variacions geneticas qu’avián patit.
 
La resulta foguèt estonanta. L’istòria genetica dels pigmèus de Flores a coma ancessors doas espècias: de neandertalians e de denisovans; mas i a pas cap d’evidéncia de gèns d’autres ominids modèrnes d’autres luòcs de la planeta. “An fòrça gèns neandertalians —çò diguèt Tucci—  e un pauc de gèns denisovans. Esperàvem de trobar qualque ondada migratòria d’Oceania fins a Flores mas l’avèm pas pogut rescontrar”.
 
La soleta causa qu’aquesta còla scientifica a pogut trobar dins la populacion actuala de pigmèus de Flores es una associacion dirècta entre la dièta d’aquestes e lor talha. A mai, los cercaires confirmèron qu’Homofloresiensis foguèt fòrça mai pichon que los pigmèus d’uèi. Atal, l’Hobbit mesurava solament 106 cm en mejana e los pigmèus actuals 145 cm. Çò que vòl dire que, fa gaire, i aguèt un crosament amb una autra espècia d’ominids pas encara descobèrta.. (Legissètz la seguida).




 

---

Aqueste article es  publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.