Un an après lo darrièr massacre e l’exòde de la comunautat rohingya en Birmania, sabèm que lo nombre de mòrts despassa las 10 000 personas. En mai d’aquò, lo ret social Facebook fa polemica a causa del marrit ròtle que l’a jogat en aquel genocidi.

Segon l’ÒNU, lo ret social es vengut una “bèstia” en Birmania. De cercaires de las Nacions Unidas asseguran que Facebook a jogat un ròtle determinant a l’ora de difusar e fomentar l’òdi e la violéncia contra los rohingyas e d’autras minoritats de Birmania. Se tracta d’un “netejatge etnic” segon l’ÒNU, qu’afirma que lo govèrn e los militars se servisson de Facebook per comunicar l’ofensiva militara contra los rohingyas.
 
Las recèrcas mòstran que qualques meses abans que comencèsse l’ofensiva militara dins l’estat de Rakhine, lo ret social enregistrèt un aument enòrme de publicacions plenas de prejutjats e d’estereotipes contra los rohingyas. Qualques unas afirmavan quitament que i aviá de mosquetas emplidas d’armas per cometre d’atemptats terroristas contra de pagòdas bodistas.
 
Facebook reconeis qu’a pas sauput arrestar los messatges d’òdi contra los rohingyas que se propagan sul ret social. La societat estatsunidenca demanda excusa e assegura que trabalha per empachar la difusion dels messatges d’òdi; afirma pereu qu’a barrat qualques comptes.
 
E mai aja pas cap de burèu en Birmania, Facebook i es a l’ora d’ara lo principal mejan de comunicacion, mai que cap de mèdia del país. A l’ora d’ara, los 14 milions d’usatgièrs d’aquel país considèran que lo ret social es la principala sorsa de las informacions en linha.
 
 
 La minoritat mai secutada del Mond
 
Lo pòble rohingya, de fe musulmana dins un país de majoritat bodista, es objècte d’una persecucion sistematica dempuèi d’annadas. Lo sit Rohingya Vision ofrís d’informacions sul patiment d’aquel pòble e en causa d’aqueles faches, Amnestia Internacionala considèra los rohingyas coma la minoritat mai secutada del Mond.
 
E mai se qualques istorians los considèran coma los descendents dels comerçants e dels soldats arabis, bengalins, mongòls e turcs convertits a l’islam al sègle XV, las autoritats birmanas considèran que los rohingyas arribèron al país amb la colonizacion britanica, al sègle XIX, en provenença del país vesin de Bangladèsh. En luòc d’èsser reconeguts coma una de las 135 etnias nacionalas de Birmania (las presentas dins lo país abans l’arribada dels britanics en 1823), lo govèrn birman los a sovent tractats d’immigrants illegals. E encara pièger: dempuèi 1982, amb la lei de ciutadanatge de la dictatura militara, son oficialament “apatridas” dins lor país.
 
Per obténer lo ciutadanatge, lor cal demostrar que son demorats en Birmania pendent seissanta ans, mas normalament òm lor concedís pas de contractes de trabalh ni de papièrs e, doncas, i pòdon pas accedir. Sens ciutadanatge, los rohingyas pòdon pas intrar dins lo sistèma educatiu birman, ni viatjar liurament. Patisson tanben la persecucion dels extremistas birmans bodistas, que los atacan pr’amor que son musulmans. De desenats de milièrs de rohingyas, long dels darrièrs decennis, son estats desplaçats dintre Birmania o lor a calgut fugir cap a Bangladèsh. Dempuèi qualques ans, un dels mejans per s’escapar es de prene de naviris per ensajar d’arribar a las còstas de Tailàndia, Malàisia e Indonesia.
 
Aquestes darrièrs decennis, la terribla situacion dels rohingyas, agravada per d’esclataments periodics de violéncia contra eles en provenença de la majoritat bodista de Birmania (coma en 2012, que daissèron mai de dos cents mòrts e de desenats de milièrs de desplaçats), a provocat que fòrça d’eles fugiscan lo país: siá vèrs Bangladèsh, al nòrd, siá mai recentament vèrs Malàisia, Indonesia e Tailàndia, malgrat los grands perilhs de las traversadas maritimas per i arribar. Dins las darrièras tres annadas soletas, l’Agéncia de l’ÒNU pels Refugiats calcula que mai de cent mila rohingyas an ensajat de pervenir dins aqueles païses.