Actualitats
De glifosat dins los bòsques de Vasadés contamina lo mèl e l’aiga
De silvicultors del país fan servir lo glifosat per se desbarrassar de la flòra al pè dels pins e los far créisser pus rapidament
Mentre que se parla d’enebir lo glifosat dins la viticultura, l’erbicida a grèvament demasiat lo massís forestièr de Vasadés. D’abelhaires e d’ecologistas del costat de Sent Sefrian an alertat France Bleu que de silvicultors del país se servisson del glifosat per se desbarrassar de la flòra al pè dels pins e los far créisser pus rapidament.
La constatacion es facha dempuèi qualque temps. Aperaquí 2000 ectaras de bòsques son estats tractats amb l’erbicida produch per Monsanto. L’emplec del glifosat es pas illegal mas pausa un cèrt nombre de questions en matèria de biodiversitat e de santat.
Los testimoniatges que mençona France Bleu son inquietants. D’un caire, parlan amb Jean-Pierre Duluc, un abelhaire de Sent Sefrian qu’a degut getar 1,2 tona de son mèl (d’una valor d’unes 10 000 èuros) a causa de la preséncia del glifosat. “Lo men grossista qui a analisat lo mèu que m’a avertit que despassava lo lindau autorizat”, çò ditz Duluc en precisant que conteniá lo doble de çò qu’es permés per la nòrma autorizada en Euròpa.
D’autre caire parlan amb Jean-Paul Meyric, president del sindicat d’amainatjament del bacin versant de Siron, un afluent esquèrre de Garona. Mayric s’inquieta de la qualitat de l’aiga e evòca una contaminacion possibla dels jaces freatics.
France Bleu a tanben contactat Bruno Lafon, president del Sindicat dels Silvicultors del Sud-Oèst [segon las referéncias geograficas de París]. Lafon afirma que pauques esplechaires emplegan lo glifosat, qu’es egalament una practica non recomandada pel sindicat. “Lo glifosat que còsta hòrt car e puish cercam de deféner la biodiversitat”, çò ditz.
La constatacion es facha dempuèi qualque temps. Aperaquí 2000 ectaras de bòsques son estats tractats amb l’erbicida produch per Monsanto. L’emplec del glifosat es pas illegal mas pausa un cèrt nombre de questions en matèria de biodiversitat e de santat.
Los testimoniatges que mençona France Bleu son inquietants. D’un caire, parlan amb Jean-Pierre Duluc, un abelhaire de Sent Sefrian qu’a degut getar 1,2 tona de son mèl (d’una valor d’unes 10 000 èuros) a causa de la preséncia del glifosat. “Lo men grossista qui a analisat lo mèu que m’a avertit que despassava lo lindau autorizat”, çò ditz Duluc en precisant que conteniá lo doble de çò qu’es permés per la nòrma autorizada en Euròpa.
D’autre caire parlan amb Jean-Paul Meyric, president del sindicat d’amainatjament del bacin versant de Siron, un afluent esquèrre de Garona. Mayric s’inquieta de la qualitat de l’aiga e evòca una contaminacion possibla dels jaces freatics.
France Bleu a tanben contactat Bruno Lafon, president del Sindicat dels Silvicultors del Sud-Oèst [segon las referéncias geograficas de París]. Lafon afirma que pauques esplechaires emplegan lo glifosat, qu’es egalament una practica non recomandada pel sindicat. “Lo glifosat que còsta hòrt car e puish cercam de deféner la biodiversitat”, çò ditz.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
D’autscòps lo "bast" (basta, bastar), i.e. çò qui creish au pè deus pins (brana, heuguèra, toja, gabarra) qu’èra tanben (e uei enqüèri supausi) ua encausa de mauhalhèrs. Mes ne’u se virèvan pas dab erbicidas. Ce’n va díser un lanusquet (anonim) tot just après la guèrra (1946):
Qu’èi cercat dens cinquanta libres
Ende trobar de qué paréisher
Sabent com lo qui pòt conéisher
Los moiens qui cau emplegar
Ende har pèrder lo heugar
E la toja capvath la lana,
L’augueta sèca e la gran brana :
Aqueth dangèr tant redobtat
Carré qu’estossi escartat
Pr’amon la mendre estalasia
Qu’i aluca un gran incendie !
(augueta : auga (Molinia coerulea). Nom qui designa tanben la coda de lop (Equisetum maximum, grande prêle). - estalasia : eslaüsa, beluga.)
Tanben com jo, que saberatz
Que los bòsc, s’èran separats
Per de grans passatges d’aolhas
Bordats de canaus e d’arrolhas,
Ne burlarén pas tots au còp !
Qu’èran mei protejats d’autscòps
Per aqueths camins, qui menhèvan
Aus parcs los tropèths qui mingèvan,
En i passant, tot lo bastar…
E pleitejar per ua economia agropastorau profieitosa entà tots. N’èra pas contra las maquinas entà obrir camins qui las aulhadas e mantienerén:
Pertot on carré har passatges
Bien netejats, bojats e larges,
E puish, pagant quauques aulhèrs,
Qu’aurén tostemps bròis pegulhèrs,
Bons revienuts, en lan e’n vianda,
Bon hems aus camps shens que la branda
Ni lo tojar sin dangerós
Com son au temps privat d’arrós.
(pegulhèr / peguilhèr : sendèr traçat peu passatge deus ligòts.)
E clavar l’òmi:
— N’es pas tròp tard ende entrepréner
Çò qui’ns sauvarà dens l’aviéner !
Escotatz çò qu’un simple aulhèr
Ven vos díser en ‘queth pleitegèr !
Ne sèi pas s’estó entenut setanta ans enrèr, mes au jorn de uei be shiularé taus coloms.
Un detalh: Sent Sefrian es en Bordalés (dens lo Cernés).
Aquera practica es vergonhosa; sabèvi pas que se hasèva, mès après tot lo pinadar landés es pas una vraia seuga!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari