Actualitats
Bordelha: se festeja uèi los 800 ans de la mòrt de Simon de Montfòrt
"L’idea es de far saupre tot çò que faguet e de ne parlar", çò raconta Joan Ganhaire en occitan sus Sud Ouest
Se festeja uèi los 800 ans de la mòrt de Simon de Montfòrt al castèl de Bordelha (Rebairagués), coma o raportava Sud Ouest en occitan al començament de la setmana. Lo jornal ne publicava una entrevista de l'escrivan Joan Ganhaire, qu'es a l'origina d'aquela commemoracion.
"L’idea es de far saupre tot çò que faguet e de ne parlar", çò ditz Ganhaire. "Lo conservator dau chasteu e la Semitour dissèren de òc e l’associacion Pampaligòssa de Bordelha prenguet le project en mans", çò precisa.
L'eveniment comença a 17h30 amb una conferéncia de l'escrivana e universitària Katy Bernard sus Montfòrt e la Cançon de la Crosada. Puèi la tropa bordalesa Dies Irae representarà un poema musical sus la mòrt del crosat.
La mòrt de Simon de Montfòrt
“Lo lop es mòrt”, çò cridavan gaujoses per carrièras los ciutadans de Tolosa lo 25 de junh de 1218. Lo cap de l’armada francesa, Simon de Montfòrt, veniá de morir esclafat per una pèira lançada per un grop de femnas que manipulavan una catapulta, segon çò que rapòrta la Cançon de la Crosada.
Montfòrt assetjava Tolosa dempuèi dètz meses, dins l’encastre una guèrra de vint annadas. L’armada francesa envasiguèt Lengadòc amb lo sosten del Vatican jos lo pretèxt de combatre lo catarisme, que Roma considerava coma una eretgia religiosa. Lo meteis jorn que Montfòrt moriguèt, Tolosa tornèt dins lo domeni del comte tolosan Ramon VI. Ça que la, lo nòu papa de Roma, Onòri III, encoratgèt lo rei de França a tornar assetjar Tolosa, que fin finala foguèt envasida e annexada a França en 1271.
Montfòrt encara se’n remembran en Occitània coma un dels chaplaires mai crusèls e es considerat coma lo responsable de l’invasion francesa de Lengadòc.
Segon los testimoniatges franceses, Montfòrt seriá estat un cavalièr de familha nòbla amb una morala ferma, just amb los enemics e fisèl a sas conviccions; seriá estat un òme religiós e fisèl a la Glèisa de Roma e auriá complit totes los mandats religioses. Quitament dison qu’anava a la messa abans cada combat.
Per contra, segon los testimoniatges occitans, Montfòrt èra un òme crusèl e sens pietat ni compassion. Es descrich coma un òme ambiciós de poder, sens cap d’escrupul per venir cap e mèstre dels territòris que conquistava en Lengadòc. Fasiá tuar, a l’espasa o al fuòc, tot lo mond, tant s’èran de catars coma se n’èran pas.
"L’idea es de far saupre tot çò que faguet e de ne parlar", çò ditz Ganhaire. "Lo conservator dau chasteu e la Semitour dissèren de òc e l’associacion Pampaligòssa de Bordelha prenguet le project en mans", çò precisa.
L'eveniment comença a 17h30 amb una conferéncia de l'escrivana e universitària Katy Bernard sus Montfòrt e la Cançon de la Crosada. Puèi la tropa bordalesa Dies Irae representarà un poema musical sus la mòrt del crosat.
La mòrt de Simon de Montfòrt
“Lo lop es mòrt”, çò cridavan gaujoses per carrièras los ciutadans de Tolosa lo 25 de junh de 1218. Lo cap de l’armada francesa, Simon de Montfòrt, veniá de morir esclafat per una pèira lançada per un grop de femnas que manipulavan una catapulta, segon çò que rapòrta la Cançon de la Crosada.
Montfòrt assetjava Tolosa dempuèi dètz meses, dins l’encastre una guèrra de vint annadas. L’armada francesa envasiguèt Lengadòc amb lo sosten del Vatican jos lo pretèxt de combatre lo catarisme, que Roma considerava coma una eretgia religiosa. Lo meteis jorn que Montfòrt moriguèt, Tolosa tornèt dins lo domeni del comte tolosan Ramon VI. Ça que la, lo nòu papa de Roma, Onòri III, encoratgèt lo rei de França a tornar assetjar Tolosa, que fin finala foguèt envasida e annexada a França en 1271.
Montfòrt encara se’n remembran en Occitània coma un dels chaplaires mai crusèls e es considerat coma lo responsable de l’invasion francesa de Lengadòc.
Segon los testimoniatges franceses, Montfòrt seriá estat un cavalièr de familha nòbla amb una morala ferma, just amb los enemics e fisèl a sas conviccions; seriá estat un òme religiós e fisèl a la Glèisa de Roma e auriá complit totes los mandats religioses. Quitament dison qu’anava a la messa abans cada combat.
Per contra, segon los testimoniatges occitans, Montfòrt èra un òme crusèl e sens pietat ni compassion. Es descrich coma un òme ambiciós de poder, sens cap d’escrupul per venir cap e mèstre dels territòris que conquistava en Lengadòc. Fasiá tuar, a l’espasa o al fuòc, tot lo mond, tant s’èran de catars coma se n’èran pas.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Bona celebració, com ha Català m'agradaria celébrar també la mort de franco i felipV, però com diuen hi ha mitja Catalunay que no ho entendria, que no ho entendria? Ara ja sabeu que es l'altre Catalunya.
Visca la Terra...Lliure! bona Mort del llop.
L'Ernest, "El Tàrrega".
Coma la tendéncia actuala es de doblidar un pauc tròp de causas grèvas e importantas, es mestièr de refrescar lei memòrias de temps en quora, mercé a J GANHAIRE per son accion
Una bona iniciativa. e Joan ganhaire, en mai d'un escrivan de tria, un òme engatjat. Òsca, sénher Ganhaire!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari