Carles Puigdemont prepausa a Espanha una mediacion internacionala comandada per Donald Tusk. Atal o assolida lo president de la Generalitat de Catalonha en exili dins son libre La crisi catalana que se presentèt ièr a Brussèlas.
 
Se tracta d’un libre pensat pels legeires europèus, ont Puigdemont expausa totas las rasons qu’a l’independentisme catalan per revendicar lo drech d’autoderminacion e l’establiment d’un estat independent jos forma de republica. Lo president catalan i explica que lo movement independentista es bastit sul pacifisme, l’europeïsme e la volontat de prepausar de solucions a Espanha mentre qu’a sonque rescontrat d’immobilisme, de mesprètz e fòrça agressivitat.
 
Lo libre se publica aqueste dimècres, 26 de setembre, simultanèament en tres lengas: en catalan, per l’ostal d’edicion La Campana; en neerlandés, per l’ostal d’edicion Lanoo; e en francés per Racine.
 
Cossí deu èsser aquela mediacion?
 
Segon Puigdemont, la mediacion europèa deu èsser discreta. Pòt pas èsser publica. Deu comptar sus una autoritat politica e tecnica importanta. I deu aver una condicion: que i aja pas de condicion prèvia e que totòm pòsca manifestar son vejaire. Es important que tot lo procès se faga sens agenda. Lo cal menar a travèrs del dialòg, en essent conscients que pòt durar longtemps. Per garentir que se desvolopa de manièra pacifica del començament fins a la fin, la relacion entre Catalonha e Espanha se deu gerir provisòriament sus la basa de la confiança mutuala sens conflictes politics.
 
Dich d’un autre biais, la proposicion de Puigdemont es la convocacion d’un autre referendum dins lo qual l’estat espanhòl aja la possibilitat de prepausar quicòm als catalans per tal d’aver l’escasença de ganhar la fisança dels votants. “Se jòga la partida, la pòt ganhar, mas per ganhar a d’acceptar de jogar”.
 
 
“Escota, Euròpa”
 
Malgrat la crisi politica que la patís l’Union Europèa, e la marrida gestion que l’a facha amb l’afar catalan, Puigdemont contunha de se mostrar europeïsta. Per aquela rason prepausa que siá lo president del Conselh d’Euròpa, Donald Tusk, l’eventual mediator.
 
Foguèt justament Tusk que, lo 10 d’octòbre de l’an passat, intervenguèt a la darrièra minuta, quand Puigdemont èra a mand de proclamar l’independéncia al Parlament de Catalonha. En aquel instant, Tusk demandèt a Puigdemont qu’o faguèsse pas. Per aquela rason, el declarèt l’independéncia del país mas la daissèt en suspens per donar una oportunitat al dialòg. Puigdemont se remembra d’aquel jorn e lo nomena “la frauda del 10 d’octòbre”.
 

Ja una responsa de Tusk
 
Dimars de ser, Tusk reagiguèt a l’ofèrta per mejan de son pòrtavotz en disent a VilaWeb qu’èra favorable al dialòg, “en evitant l’usatge de la fòrça e en respectant l’estat de drech”, e que caliá trobar una solucion “dintre Espanha amb lo plen respècte de la Constitucion espanhòla”.
 

E s’Espanha s’entèsta a dialogar pas?
 
Que se passariá se lo govèrn espanhòl refusèsse aquela proposicion e s’entestèsse a dialogar pas? “S’aquel dialòg faguèsse chic, nos caldriá poder servar lo drech d’autodeterminacion”, çò ditz Puigdemont al jornalista Mouton. Per ansin, se trabalha per la creacion d’un “Conselh de la Republica qu’es pas totjorn adoptat e que fa un an e mièg que s’anoncièt”. Aquel Conselh es definit coma “un espaci politic e oficial, a partir del qual se pòsca trabalhar per metre en òbra la republica”. Segon Puigdemont, se l’estat s’entèsta totjorn a dialogar pas e se la situacion càmbia pas, “aquò serà [son] trabalh”.
 
La vida en exili
 
L’exili l’afècta. Dins qualques unas de las paginas lo legeire pòt remarcar un Puigdemont pus vulnerable e tocat per l’alonhament e lo languiment del país. El qu’es totjorn estat un òme tranquil e discret, se mòstra ara inquiet de sa subreexposicion als mèdias.





 

---

PUIGDEMONT, Carles. La crisi catalana. Edicions La Campana. 240 paginas. 18 èuros.
PUIGDEMONT, Carles. La crise Catalane. Racine editions. 192 paginas. 21,99 èuros.
PUIGDEMONT, Carles. De Catalaanse crisis. Lannoo editions. 192 paginas. 21,99 èuros.