#30 Mossur o Madama. vos envite de legir tornar mos comentaris 25 e 29. Francament, se l'i avètz vist passar ce que disètz, vos chau consultar un ortoptista.
En mai d'aquò, se avètz comprés ce que me prestatz per pensada, vos chau repassar vòstres metòdes de lectura e d'analisi amai faire un esamen de conciença.
Que, afortir ce qu'afortissètz es lo contrari de ce que siái e de ce qu'ai dich.

Ara que vos sètz fach jutge diussenc dau diablatàs que siái ieu, vos sentètz mièlhs ?
Se vos sentètz mièlhs, aquò significa que l'estapa seguenta per vos es... lo sicològa. Encapat ?

I a francament de desvariats e de sectaris dinc l'occitanisma. Aquò m'esglàia. Emb de reaccions parièiras, ne'n faretz venir de monde vèrs vautres. Mès participaretz pas a una realizacion amaisada dau viure ensems.
Aquò's vòstra responsabilitat d'adulte concient. Non pas la miuna.

#28
1) Parlatz de l'identitat d'òc (o occitana), identitat que finalament pauc de monde se l'i conéisson dedinc a l'ora d'ara. Sèm d'acòrdi ? Lo monde se sénton mai de lur vila o vilatge, de lur quartièr emb de la region que li es restacada (Cevenas, Provença, Camarga, Lengadòc, eca). Dinc un segond temps, se sénton francés o occitans. Es sovent coma aquò qu'aquò se passa dinc la societat "francesa".

2) Quò fai que los traïdors que ponchejatz dau det son puslèu de monde de la conciença aflapida o ben de monde enconcients de lur identitat vernaculària. Per la simpla rason que, au mai es absent lo liam afectiu emb de la lenga e la cultura dau País a flor e mesura qu'avançem dinc lo temps, au mai lo monde van automaticament vèrs l'identitat pus presenta dinc lur vida de chasca jorn, l'identitat dominanta, remplaçanta : aquò's un fenomèna mecanica.

3) De segur qu'aquò d'aquí es la consequença de l'arrèst de la trasmission lenguistica d'Òc e de la trasformacion, tot lo lòng de l'epòca endustriala e contemporana, de nòstras identitats comunautàrias ruralas en alienacion collectiva ciutadina ; elas-mèmas consequenças de la politica menada après la famosa... "Revolucion Francesa" seguida de l'endustrializacion de França, de la creacion de las bancas vèrs 1820 ; pièi de l'Empèri, pièi de l'escòla de la 3ena Republica, pièi de l'esòdi rurau, pièi de 14-18 e de la mecanizacion de l'agricultura après 45. Una politica contunha d'avaliment de las comunautats e de lur identitat au profièch de l'argent-rei, de l'esplechament de l'òme de per l'òme, de la sobreproduccion, de la massificacion-endividualizacion de la societat per mai de consomacion.

4) Es per totas aquelas rasons que, d'après ieu, bien d'electors votent a drecha o venguts a l'estrèma-drecha (parle pas dals nazis nimai dals nacionalistas enfuocats o dals racistas, atencion !) son pas de traïdors mès son :
- de monde que revendícon l'identitat qu'an mai costejat dinc lur vida ;
- de monde que revendícon l'identitat (relaiada e recuperada per los politicians manipulaires, o save ben) que mai ressòna emb de la vision dau monde que se son fachs eles ;
- de monde luènts de desirar un retorn au nazisma o au faissisma ;
- de monde que vòlon servar lurs marcaires identitaris e lur biais de viure, a l'ora que d'autres se fan de mai en mai revendicatius d'una identitat culturala e cutuala pas totjorn lumenosa.

5) Tot aquò es un constat, non pas una faula. Amai siágon manipulaires los politicians, empacharetz pas lo monde de constatar un chanjament societau, culturau que los esglàia. Se los politicians recupèron la sensibilitat ciutadana per enfachinar la societat, aquela d'aquí es pas tant nècia qu'aquò : i a pro de monde bien plaçats per temoniar de lur viugut e de certanas evolucions ecessivas non desirablas.

6) Concluse : coma que viretz las causas, Occitania es un concèpte que parla pas a la majoritat de la populacion (marrida metodologia emplegada despièi de decenias, entre autras rasons).
Per quant au mespretz de la paraula de l'Autre, vau refortiment automatica de la dissidença. Adonc i aurà besonh d'esfòrç d'escota e de pedagogia en cò de las doas sensibilitats politicas de França, per endevenir las esigenças dals dos costats. Autrament, un jorn, risquem de bien plorar, amai s'espère de me trompar.