La Cort Suprèma espanhòla a cambiat d’opinion d’un jorn a l’autre. Lo 18 d’octòbre passat, lo tribunal superior de totes los òrdres decidiguèt que l’impòst suls crèdits ipotecaris lo deu pagar la banca e non pas lo client. Mas 24 oras puèi, anoncièt que tornariá revisar la senténcia après aver constatada “l’enòrma repercussion economica e sociala” que l’aviá causada la decision. D’efièch, las accions de las bancas avián fòrça baissat a la borsa de Madrid, coma o raportava la Television de Catalonha.
 
Las doas principalas associacions dels consumaire de l’estat espanhòl, qu’avián celebrat la primièra decision, an dich que s’agís d’un “escàndol que put” e d’un “fiasco incomprensible”, çò rapòrta Eldiario.es.
 
L’impòst en question es lo principal que cal pagar a l’ora de demandar un prèst ipotecari per crompar una demorança. Se tracta d’un impòst autonomic, çò que vòl dire que son los govèrns regionals que ne fixan lo montant mas es a la Cort Suprèma de decidir qual lo deu pagar, lo crompaire o lo vendeire. Dins lo cas de la Val d’Aran, aquel impòst es d’un 1,5%, car fa partida de la Comunautat Autonòma de Catalonha. Aquò vòl dire que s’un ciutadan aranés vòl un prèst ipotecari de 100 000 èuros, deu pagar 1500 èuros d’impòst.
 
Aquel impòst lo pagavan fins ara los crompaires. Per tant, après la decision dels jutges publicada dijòus passat, i aviá la possibilitat que las bancas deguèsson tornar als crompaires los impòstes pagats.
 
Lo fach que la Cort Suprèma aja tornat sus sa decision, paraliza tot çò que s’acordèt a la senténcia dicha la velha. Ara una trentena de magistrats devon decidir se càmbian de vejaire e se los clients pagan tornarmai l’impòst, o ben se mantenon lor decision que pague la banca e s’aquò desvolopa una jurisprudéncia e deu tocar totes los crèdits ipotecaris. E mai, dins lo cas que la banca dega pagar aquel impòst per totas las ipotècas, deuràn decidir se seràn amb efièch retroactiu o sonque a partir d’ara.
 
La reculada de la decision judiciària se coneguèt al moment que la ministra espanhòla de las finanças, María Jesús Montero, èra en plena conferéncia de premsa après un Conselh dels Ministres. Montero explicava que los servicis juridics de l’estat estudiavan la senténcia de la Cort Suprèma per exprimir lo vejaire oficial. A aquel moment una jornalista li demandèt s’èra pas al fil de la darrièra decision. Èra clar que non. “Mon expression e la de la ministra pòrtavotz o dison tot, vertat?”, çò respondèt Montero.
 
Fòrça mond se demandan totjorn çò qu’a fach cambiar l’opinion dels jutges. S’agís de la meteissa cort de justícia qu’a menat en preson preventiva los independentistas catalans.