Actualitats
La Generalitat de Catalonha declararà l’an 2019 coma “An Robèrt Lafont”
La ministra catalana de la cultura lo definiguèt coma “er activista qu’avie clar que lengua e construccion sociala e politica e democratica anàven dera man”
La Generalitat de Catalonha declararà l’an 2019 coma “An Robèrt Lafont” a l’ocasion del desen anniversari de sa mòrt. O anoncièt dimars passat la ministra de la cultura de Catalonha, Laura Borràs, dins l’encastre de la remesa dels prèmis Pompeu Fabra e Robèrt Lafont.
Dins son parladís, Borràs empleguèt la lenga occitana per anonciar l’eveniment: “Er an que ven, donc, harà dètz ans que l’avèm pas damb nosati, e ei per aquerò qu’è er onor e eth plaser de vos anonciar qu’eth govèrn catalan dedicarà er an 2019 tanben a Robèrt Lafont”. Un òme que, segon la ministra catalana, foguèt “er activista qu’avie clar que lengua e construccion sociala e politica e democratica anàven dera man”.
A respècte de l’occitan, Borràs ramentèt qu’es lenga oficiala dins tot lo Principat dempuèi 2006, qu’es “l’autra lenga pròpria de Catalonha” e qu’”es amb aquel esperit de libertat e, a l’encòp, de defensa arcarnassida de [lors] doas lengas pròprias que fa ara dètz ans lo govèrn catalan [aviá creat] lo prèmi Robèrt Lafont”.
Per saber amb quins eveniments e accions se concretizarà aquela annada consagrada a Lafont, esperam de contactar lèu l’administracion catalana per assabentar los legeires.
Robèrt Lafont es considerat coma una de las pus grandas figuras istoricas de l’occitanisme. Foguèt un intellectual occitan e pus particularament un lingüista, un escrivan, un istorian, un especialista de la literatura e un teorician politic.
Èra maridat amb l’escrivana, traductritz e ensenhaira italiana Fausta Garavini.
Per ne saber mai recomandam de legir:
Dins son parladís, Borràs empleguèt la lenga occitana per anonciar l’eveniment: “Er an que ven, donc, harà dètz ans que l’avèm pas damb nosati, e ei per aquerò qu’è er onor e eth plaser de vos anonciar qu’eth govèrn catalan dedicarà er an 2019 tanben a Robèrt Lafont”. Un òme que, segon la ministra catalana, foguèt “er activista qu’avie clar que lengua e construccion sociala e politica e democratica anàven dera man”.
A respècte de l’occitan, Borràs ramentèt qu’es lenga oficiala dins tot lo Principat dempuèi 2006, qu’es “l’autra lenga pròpria de Catalonha” e qu’”es amb aquel esperit de libertat e, a l’encòp, de defensa arcarnassida de [lors] doas lengas pròprias que fa ara dètz ans lo govèrn catalan [aviá creat] lo prèmi Robèrt Lafont”.
Per saber amb quins eveniments e accions se concretizarà aquela annada consagrada a Lafont, esperam de contactar lèu l’administracion catalana per assabentar los legeires.
Robèrt Lafont es considerat coma una de las pus grandas figuras istoricas de l’occitanisme. Foguèt un intellectual occitan e pus particularament un lingüista, un escrivan, un istorian, un especialista de la literatura e un teorician politic.
Èra maridat amb l’escrivana, traductritz e ensenhaira italiana Fausta Garavini.
Per ne saber mai recomandam de legir:
— Lenga e nacion: la pensada dinamica de Robèrt Lafont (I) e (II) de Domergue Sumien
— “Non coneissi degun qu’aja pres la relèva de Robèrt”, entrevista de Fausta Garavini facha per Marçal Girbau.
— “Non coneissi degun qu’aja pres la relèva de Robèrt”, entrevista de Fausta Garavini facha per Marçal Girbau.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#3
Lo titre exacte es : Tè tu, tè ieu.
https://www.espaci-occitan.com/botiga/fr/a-tots/108-te-tu-te-ieu-robert-lafont.html
Era un bon escriptor Lafont, vaig legir un libre seu "Te per tu, té per mi" o una cosa semblanta, qu' hai legit unas detz vegadas de tant que m' agradet.
Per descurbir Robèrt Lafont:
https://www.espaci-occitan.com/botiga/fr/41_-robert-lafont
Prèmi Robèrt Lafont, An Robèrt Lafont, occitan lenga oficiala, Acadèmia de la Lenga Occitana e un flòc d'autras causas… Be sabèm ont son les nòstris amics. E mentretant, en çò nòstr, la misèria e l'umiliacion, ren qu'açò, encara açò, totjorn açò.
Un brave mercé als catalans que, elis, nos respèctan e saben çò qu'èm.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari