Uèi fa 100 ans que se signèt l’armistici que metèt lo ponch final a la Primièra Guèrra Mondiala, e las celebracions d’aquel centenari arriban a lor ponch culminant. Pendent tota la setmana, l’estat francés a organizat d’actes de commemoracion ont an participat las administracions d’Alemanha e quitament del Reialme Unit. Participaràn uèi a París lo president francés, Emmanuel Macron, acompanhat de mai d’un cap d’estat dont Angela Merkel, Vladimir Putin e Donald Trump, entre d’autres.
 
Long de tota la setmana, Macron a comandat una peregrinacion per d’endreches clau dins lo debanament d’aquel grand masèl coma Morhange, Verdun, Péronne o Ablain-Saint-Nazaire, a un moment que sa popularitat quita pas de demesir a mens d’un an de las eleccions europèas.
 
Ièr, lo president francés s’amassèt amb la cancelièra alemanda a Compenha. Ensems anèron a Rethondes, ont se signèt lo document de l’armistici. Durant aquel omenatge, França e Alemanha an volgut marcar una simbòl de reconciliacion entre los dos païses, coma avián ja fach De Gaulle e Adenauer en 1958 e Mitterrand e Kohl en 1984.
 
 
Macron critica lo barrament de las frontièras
 
Long de las commemoracions, Macron a insistit per lançar d’analogias entre l’Euròpa actuala e la de fa un sègle. “Lo nacionalisme puèja, demanda lo barrament de las frontièras, preconiza lo refús de l’autre”, çò a dich en tot avertir que l’istòria se poiriá repetir. Curiosament, las paraulas de Macron son estadas prononciadas a un moment que l’estat francés es a expulsar de nòuvenguts e que sa justícia es a entamenar un procès contra los diches Sèt de Briançon per aver ajudat de migrants.
 
Macron, enfin, deguèt cancelar l’omenatge previst al marescal Pétain per son ròtle dins aquela guèrra, après la polemica que l’aviá descadenada el meteis.
 
 
La desbranda nacionala occitana
 
Malgrat las criticas de Macron contra los “nacionalismes”, los successius govèrns franceses se son servits d’aquela guèrra, que causèt gaireben vint milions de mòrts, per justificar un patriotisme francés, qu’es arribat quitament en Occitània.
 
Dins los discorses oficials, Occitània, coma d’autres pòbles sens estat, es estada completament oblidada. Mas lo país nòstre patiguèt un masèl e una crisi de las pus grandas de son istòria.
 
França emportèt la victòria e las medalhas mas Occitània i menèt los mòrts. Aquela guèrra foguèt una desbranda nacionala occitana dins totes los aspèctes: i moriguèron de milièrs e de milièrs de joves, amb lo consequent sagnament economic, e comencèt la destruccion de la lenga occitana.