Lo 14 de novembre passat, se debanèt a l’Elisi una reünion pas brica abituala. Bernard Poignant, cònsol de la vila bretona de Kemper e òme pròche del president francés François Hollande, recebèt una delegacion politica per parlar de las lengas mal nomenadas regionalas. Dins aquela delegacion, i aviá René Ricarrère, ancian delegat del PS per las lengas regionalas, Joan-Loís Blenet, president de l’Institut Superior de las Lengas de França, e Sèrgi Javaloyès, membre del conselh economic, social e environamental de la Region d’Aquitània.

L’objectiu de la mission èra de conéisser las intencions del president a respècte de sa promessa electorala de ratificar la Carta Europèa de las Lengas Regionalas e Minoritàrias, e tanben l’efièch de sas declaracions en favor d’aquelas lengas. Dins aquel sens, segon Ricarrère, la delegacion cercava de “remembrar l’exigéncia d’un impuls al mai naut nivèl per una politica favorabla a aquel patrimòni”. La mission expliquèt a Poignant que la situacion d’aquelas lengas, e mai que mai la de l’occitan, es “plan pensamentosa”.
 
Al delà de reclamar la ratificacion de la Carta Europèa de las Lengas Regionalas e Minoritàrias, la delegacion demandèt tanben un encastre legal que permetèsse de desplegar la normalitat de las lengas dichas regionalas, e tanben de directivas claras e rapidas per qu’aquelas politicas sián adoptadas per totas las administracions de la Republica Francesa. Segon Ricarrère, cal una accion coordenada dels ministèris de l’Educacion Nacionala, de la Cultura e de la Descentralizacion. Es per aquò que la delegacion demandèt una accion rapida e energica de la part del president Hollande. Malgrat la bona receptivitat de la part de Poignant, la reünion s’acabèt sens cap d’engatjament, e mai se, segon la delegacion, foguèt un primièr pas vèrs un debat que cal pas desmembrar.