Actualitats
Sant Fèrmer: grépia viventa e messa dicha e cantada en occitan
Dimenge 6 de genièr, après la grépia viventa e la messa, se poirà participar a un repais tradicional amb d’animacions cantadas e dançadas
Una grépia viventa e una messa dicha e cantada en occitan se tendràn lo dimenge 6 de genièr, a l’abadiá de Sant Fèrmer (Entre Duas Mars), a partir d’11 oras, amb la participacion del còr Le Poton de Tolosa. La grépia viventa serà compausada de 70 personatges, d’un buòu, d’un ase, d’anhèls e de palombas.
En seguida de la grépia viventa e de la messa se servirà lo veire de l’amistat a la sala de l’abadiá. Puèi, i aurà la possibilitat de partejar un repais tradicional amb d’animacions cantadas e dançadas per la còla del Poton de Tolosa.
Per mai d’informacion e per reservacion, podètz contactar lo telefòn +33(6) 14 77 04 73. Deman divendres es lo darrièr jorn per s’inscriure al repais.
Trobatz l’eveniment sus Facebook.
En seguida de la grépia viventa e de la messa se servirà lo veire de l’amistat a la sala de l’abadiá. Puèi, i aurà la possibilitat de partejar un repais tradicional amb d’animacions cantadas e dançadas per la còla del Poton de Tolosa.
Per mai d’informacion e per reservacion, podètz contactar lo telefòn +33(6) 14 77 04 73. Deman divendres es lo darrièr jorn per s’inscriure al repais.
Trobatz l’eveniment sus Facebook.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#14#16
Dins la lenga parlada plan sovent i a pas mai consciéncia que i a dos vèrbes saber e las conjugasons an fusionat. Ai totjorn entendut dire "M'en sabi mal = Je m'en veux". Es segurament una bona causa d'aprene la diferéncia als escolans, mas fariái mai fisança a un professor que fa atal la pròva qu'a apresa la lenga parlada qu'a un qu'aniriá cercar de farlabicas dins l'occitan pretrobadorenc.
#19
Divi bien reconéisher qu'a l'epòca deus debuts deu Sarmonèir, èri encara un pauc sauvatge ; adara èi evoluat e èi rencontrat bien de gents...mès èi pres de distàncias demb quauques aspèctes de l'occitanisme.
Pensi per alhors sincèrament que dens la vraia via nos poirem enténder ( entre rotègas i arríban :D ) shens problèma, notadament per çò qu'es de la politica. ( Per la lenga belëu pas -"vèner/viéner/venir" se conjuga en -è(va) hahà- mès aquò me shacalha pas tant qu'ec hèsi paréisher)
#16 mercés per la toa precision, Gabi, e per la toa elegància.
remarca, a ton elegància i sui acostumat : ja au temps qu'èri regent bavassejavas de longa sus Calandreta, suus regents que parlan mau la lenga, sus la nocion d'occitània, e pasmens venivas a las serradas qu'organizavam en t'estujant au hons de la sala shens devisar damb digun sonque ta mair...
me'n sap mau qu'avossi pas jamei augut l'astre d'aprofitar de la toa sciéncia shens passar per un ecran !
#17 Pensi que sèm globalament d'accòrdi, e sens ostilitat personala.
Jornalet pòt èsser un excellent espaci public d'expression occitana per Occitània, a condicion de neutralitat religiosa, qu'es affar privat de fe o de cresència,sens utilitat.
Catalonha e Aran son pas a l'image d'Occitània.
#15 Avètz perfièchament drech d'èsser fanaticament anticrestian, ben talament qu'un còp me critiquèretz dobèrtament per aver parlat –un pauc, èra pas lo centre de la publicacion– de ma fe protestanta... dins un article d'opinion (!), avètz pas drech de dire qué que siá sul foncionament de Jornalet, e encara mens de calcar vòstras obsessions sus aquel jornal per ne traire l'escampa de ne refusar lo finançament. Non redigissi pas los editorials, m'acontenti de los corregir lingüisticament, e la causida dels articles es de la responsabilitat del cap-redactor solet, Ferriòl Macip. Se pòt avenir que demande de conselhs a de collaboradors sieus, decidís solet a la fin. Enfin, se pensatz qu'a un protestant coma ieu interèssan las grépias e las messas catolicas, vos prègui que vos documentetz.
S'escriguèri la setmana passada un article sul confederalisme democratic occitan, es perque, fondamentalament, pensi (e parli en mon nom solet, pas en lo de Jornalet), que seriá ora de viure realament la convivéncia que l'occitanisme a totjorn revendicada coma siá, mas qu'a pauc practicada, çò'm par. Cresi que los crestians de tota denominacion, los musulmans, los jusieus, los bodistas, per exemple, e totas las cresenças, en general, e totas los non-cresenças, agnosticas o atèas, pòdon e devon viure ensems dins lo necessari respècte recipròc.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari