Lo Torneg de las 6 Nacions torna dins l'actualitat d'Occitània. Per aquela rason, mentre que se tendrà aquela competicion, Jornalet publicarà cada dimars  la cronica de Gèli Grande qu’auretz pogut escotar cada diluns sus Ràdio Lenga d’Òc.
 

E òc, la fèbre del Torneg de las Sièis Nacions de rugbi de quinze torna amb lo mes de febrièr. E ongan festejam los vint ans del passatge de 5 a 6 esquipas amb l’arribada d’Itàlia en 2000.
 
Aqueste divendres 1r de febrièr de 2019 a l’Estadi de França de Saint-Denis al ras de París, los occitans de França recebián lo quinze roge del País de Galas.
 
Après la desfacha contra l’esquipa de Fiji en novembre de l’an passat, totes los que seguisson los blaus d’Occitània se pensavan que podián pas tombar mai bas, qu’anavan tornar quilhar lo cap. Los optimistas s’enganavan.
 
L’afogat de rugbi qu’auriá vist sonque la primièra part e que se’n seriá anat al lièit en tot se dire: “Setze a zèro a la mitat, es ganhat, gaitarai la seguida doman” seriá estat bravament estomagat per la resulta finala en favor dels galeses.
 
Los Blaus occitans senhoregèron una mitat e los Roges la segonda, la bona, la de la ganha. Los Roges sabon qu’una partida dura ueitanta minutas e pas sonque quaranta. Menats setze a zèro, se diguèron qu’una pichona remontada èra possibla en tot jogar mai seriosament. E çò que deviá arribar … arribèt.
 
L’endoman, jorn de Candelièra a Murrayfield, los escoceses aculhissián d’autres Blaus, los d’Itàlia. Vistes los nivèls plan diferents de cada nacion se podiá rasonablament pensar que per Escòcia la resulta finala seriá tornarmai una victòria.
 
A malgrat la valentiá e lo coratge dels italians a l’entorn de Sergio Parisse, i aguèt pas de suspresa. Davant una còla coma la d’Itàlia i aviá pas gaire besonh d’un passapunts per assegurar. Es totun totjorn un plaser de veire jogar l’endarrièr escocés Stuart Hogg e Greg Laidlaw. Un grand òsca a l’alièr Kinghorn que plantèt tres ensages.
 
Dins la segonda part del segond temps, quand los escoceses saupèron que la messa èra dita e que la bonificacion èra dins la biaça, daissèron los italians anar tres còps en tèrra santa.
 
Pel darrièr rescontre d’aquesta primièra jornada, Irlanda acarava Anglatèrra. 
 
Abans lo començar de la partida los pronostics èran logicament pels Verds d’Irlanda. Tot lo monde se pensava que l’intensitat seriá al rendètz-vos coma cada còp entre aquelas doas esquipas. E ben, tant espectators coma telespectators sèm estats servits. Los irlandeses foguèron bons e los angleses subrebons per anar ganhar en Irlanda e s’emportar la bonificacion per cinc ensages plantats. Lo gavidaire dels Verds reconeguèt qu’èran estats batuts fisicament.
 
Devèm saludar tanben la bona tenguda de l’arbitratge dels occitans Garces al mitan de la pelena e Ruiz sul costat. Daissèron s’exprimir los jogaires e quand intervenguèron èra plan justificat.
 
 
 
 
Gèli Grande