Actualitats
Bordèu aurà pas una carrièra de Frantz Fanon
E mai se lo conselh municipal aviá aprovat qu’una carriereta nòva portèsse lo nom de l’umanista per las descolonizacions, l’RN a forçat Juppé de ne refusar lo nom
Bordèu aurà pas una carrièra de Frantz Fanon: lo cònsol màger, Alain Juppé, a rebutat la proposicion d'apelar una carriereta d’un nòu quartièr de la vila amb lo nom de la granda figura anticolonialista. “Uei, la causida deu nom de Frantz Fanon suscita d’incomprenesons, de polemicas, d’oposicions que jo pòdi compréner. Dens un chepic d’apatzament, qu’èi doncas decidit de diferir aquera proposicion”, çò a dich.
La comission municipala de denominacion de las carrièras aviá decidit de nomenar Frantz Fanon una carrièra del quartièr de Ginko, dins lo nòrd de Bordèu, una causida que la validèt en decembre passat lo conselh municipal. Mas Juppé es tombat dins las exigéncias de l’oposicion municipala d’extrèma drecha, lo Recampament Nacional, que refusa energicament que s’atribuisca una carrièra a l’umanista martiniqués, grand teorician dels procèsses de descolonizacion, car èra pròche del Front de Liberacion Nacionala (FLN) d’Argeria durant la guèrra d’independéncia.
La decision municipala l’an denonciada qualques collectius bordaleses, dont Memòrias & Partatges, que recòrda qu’almens una vintena de carrièras de la capitala girondina pòrtan de noms d’esclavatgistas.
Frantz Fanon foguèt un psiquiatre nascut en Martinica en1925, que consagrèt sa vida a la descolonizacion e a la psicopatologia de la colonizacion. Sas òbras, especialament Les damnés de la Terre (Los damnats de la Tèrra), an inspirat de movements de liberacion anticolonialistas long del sègle XX. Sa pensada es ara difusada per la Fondacion Frantz Fanon, que sa filha Mireille n’es la presidenta. (Ne podètz trobar una bèla entrevista en catalan sus El Nacional).
La comission municipala de denominacion de las carrièras aviá decidit de nomenar Frantz Fanon una carrièra del quartièr de Ginko, dins lo nòrd de Bordèu, una causida que la validèt en decembre passat lo conselh municipal. Mas Juppé es tombat dins las exigéncias de l’oposicion municipala d’extrèma drecha, lo Recampament Nacional, que refusa energicament que s’atribuisca una carrièra a l’umanista martiniqués, grand teorician dels procèsses de descolonizacion, car èra pròche del Front de Liberacion Nacionala (FLN) d’Argeria durant la guèrra d’independéncia.
La decision municipala l’an denonciada qualques collectius bordaleses, dont Memòrias & Partatges, que recòrda qu’almens una vintena de carrièras de la capitala girondina pòrtan de noms d’esclavatgistas.
Frantz Fanon foguèt un psiquiatre nascut en Martinica en1925, que consagrèt sa vida a la descolonizacion e a la psicopatologia de la colonizacion. Sas òbras, especialament Les damnés de la Terre (Los damnats de la Tèrra), an inspirat de movements de liberacion anticolonialistas long del sègle XX. Sa pensada es ara difusada per la Fondacion Frantz Fanon, que sa filha Mireille n’es la presidenta. (Ne podètz trobar una bèla entrevista en catalan sus El Nacional).
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Una granda victòria foguet la batalha d'Alger, los fachas de l'extrema dreta peds negres, reberen son castic pel seu fanatisme. França s' hagués sabut negociar quan tocava amb Algeria non hagués hagut de partir de quatres (a tota pastilha), perdent los franceses que vivian alà, sas casas e sos negocis.
"Les damnés de la Terre" segur !
Mès tanben "PEAU NOIRE , MASQUE BLANC" , ( Pèth negra, masca blanca) lo libe que se DEU legir cada colonisat per s'avisar deu domau psicolologic prehont que patis , sovent shens ic saber.
Bona ajuda per se "desbarossar" lo cervèth preus occitans tanben. E acabar de se franchimandejar ...
Lo Juppé a paur de l'OAS? E ben, per un pretendut gaullista, se caga a la cauças! Franz Fanon es un dels mai grands medecins e pensaires qu'avèm agut. Mas sembla que la memòria colonialista e esclavista pèsa mai qu'un esperit esclairat (pas dins la linha de Voltaire, solide).
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari