Quand qualqu’un ditz una messorga, la temperatura del nas davala. S’agís de l’“efièch Pinòqui” qu’un grop de scientifics de l’Universitat de Granada (Andalosia) an corroborat en tot aplicar per lo primièr còp la termografia dins l’encastre de la psicologia. Aital doncas, la temperatura del nas monta o davala segon l’estat d’esperit e tanben o fa la zòna del muscle orbital, del costat intèrne de l’uèlh.

L’estudi, d’Emilio Gómez Milán e Elvira Salazar López, mòstra tanben que davant un esfòrç mental coma s’afrontar a de prètzfaches malaisits, èsser avalorat o mentir, i a de cambiaments termics facials.
 
Segon aqueles scientifics, quand qualqu’un ditz de messorgas sus sos sentiments, s’activa dins lo cervèl una estructura nomenada “insula” que fa partida del sistèma de recompensa cerebrala s’i a de sentiments reals, mas que s’activa pas quand n’i a pas.
 
Los cercaires an detectat tanben de curioses cambiaments de temperatura dins los exercicis aerobics e la dança. Per exemple, quand una persona dança lo flamenco, la temperatura del darrièr davala e la dels avantbraces monta. Pasmens, cada dança a sas especificitats.
 
La termografia es una tecnica basada sus la deteccion de la temperatura dels còrses e s’aplica dins divèrses airals coma l’indústria, la construccion o la medecina. Las camèras termograficas s’aplican, per exemple, per mesurar amb exactitud la pèrda d’energia dels bastiments o estudiar las malautiás respiratòrias dels bovins. Aquela sciéncia servís tanplan a avalorar las emocions e a determinar la contagion emocionala.
 
A partir de la Segonda Guèrra Mondiala, la termografia experimentèt sa maximala esplendor amb las recèrcas militaras per detectar l’enemic, amb la vision nocturna, que la mestrejavan dins l’armada dels Estats Units.