Actualitats
Es mòrt lo filosòf agenés Michel Serres
Istorian de las sciéncias e òme de letras, èra passionat d’ecologia e d’educacion
Es mòrt lo filosòf agenés d’expression francesa Michel Serres. Istorian de las sciéncias e òme de letras, èra passionat d’ecologia e d’educacion. En 1996, prediguèt las transformacions socialas de las nòvas tecnologias de la comunicacion: “Sèm sus l’an zèro d’un nòu biais de partejar las coneissenças”, çò aviá dich aquel an. Toquèt tanben las matematicas, la sociologia e l’istòria.
Faguèt sos estudis a l’escòla navala de Brèst, puèi a l’Escòla Normala Superiora de París. Foguèt militar de la marina fins en 1958. Puèi se consagrèt a l’ensenhament universitari. Foguèt professor a l’universitat d’Stanford, a la Sorbona de París, e membre de l’Acadèmia de Francesa de 1990 enlà.
Lancèt e dirigiguèt lo còrpus de las òbras de filosofia en lenga francesa a las edicions Fayard e pairinèt la bibliotèca universitària de l’Escòla Centrala de Lion.
Dins los ans 1980, apareguèt dins de filmes del cineasta quebequés Pierre Perrault.
L’occitan: una lenga “virtualament mòrta”
E mai mantenguèsse son accent francitan, Serres faguèt tota son òbra en francés e mai considerava l’occitan coma una lenga mòrta.
“Una lenga viva es una lenga qu’o pòt tot dire, e una lenga qu’o pòt pas tot dire es una lenga virtualament mòrta. Per exemple, las lengas regionalas coma lo gascon, o la lenga d’òc, lo breton, etc. son virtualament mòrtas perque o pòdon pas tot dire. Elas pòdon pas dire la bioquimia, las matematicas, las tecnicas de l’informatica, etc.”, çò diguèt a France Culture lo 19 de mai de 2013.
De legir l'article d'opinion de Gèli Grande e Joan-Pèire Alari: "Aguèsse volgut Michel Serres, lanturlu!"
Faguèt sos estudis a l’escòla navala de Brèst, puèi a l’Escòla Normala Superiora de París. Foguèt militar de la marina fins en 1958. Puèi se consagrèt a l’ensenhament universitari. Foguèt professor a l’universitat d’Stanford, a la Sorbona de París, e membre de l’Acadèmia de Francesa de 1990 enlà.
Lancèt e dirigiguèt lo còrpus de las òbras de filosofia en lenga francesa a las edicions Fayard e pairinèt la bibliotèca universitària de l’Escòla Centrala de Lion.
Dins los ans 1980, apareguèt dins de filmes del cineasta quebequés Pierre Perrault.
L’occitan: una lenga “virtualament mòrta”
E mai mantenguèsse son accent francitan, Serres faguèt tota son òbra en francés e mai considerava l’occitan coma una lenga mòrta.
“Una lenga viva es una lenga qu’o pòt tot dire, e una lenga qu’o pòt pas tot dire es una lenga virtualament mòrta. Per exemple, las lengas regionalas coma lo gascon, o la lenga d’òc, lo breton, etc. son virtualament mòrtas perque o pòdon pas tot dire. Elas pòdon pas dire la bioquimia, las matematicas, las tecnicas de l’informatica, etc.”, çò diguèt a France Culture lo 19 de mai de 2013.
De legir l'article d'opinion de Gèli Grande e Joan-Pèire Alari: "Aguèsse volgut Michel Serres, lanturlu!"
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Ah! Enfin de comentaris interessants sus Michel Serres.
Mercés, lectors de Jornalet!
#7
Aaahh, "Petite Poucette"! Lo manifèste deu joenisma e de la tecnofilia beata... Lo libe d'un vielh òmi qui avè paur de passar per un vielh con.
E donc que calè estar enlobat per la civilizacion numerica au punt de'n non pas véder los fenomèns d'adiccion dont parlatz. Ni de l'aspecte destructor deus hialats sociaus sus la socializacion. Ni tanpòc de la pèrta dramatica de capacitats d'atencion e de concentracion ligada a las practicas intensivas deu numeric. Ni tanpòc de l'emergéncia d'un capitalisme numeric (lo de los GAFAM) que's fòt deus poders publics, de la fiscalitat e de tot ensaj de regulacion finacèra...
Michel Serres que hasè partida (atau com lo Michel Onfray) d'aqueste traca d'autors qui escriven de tròp. E qui, embriagats peu succès, e's creden en capacitat de s'exprimir sus tots los subjectes possibles, quitament los on n'i entenen pas arren...
#2 O a dich lo Reynièr per el. Serres se garda plan d'o anonciar el meteis. El es lo tipe que ditz que se pòt pas ensenhar las matematicas en occitan. Còsta de creire qu'un tipe que ditz de neciesas aital siague un filosòfe.
Es tanben l'autor d'un opuscul d'un quarantenat de paginas estampat amb de caractèrs pro gròsses per ne far un libròt de 80 paginas e téner lo pretèxt per lo vendre 10 euros.
A la presentacion d'aquel fascicul, dins lo meteis "28 minutes" badava los joves qu'aviá en fàcia e foguèt incapable de la mendre observacion sus la dependéncia a la "poucette". Al contrari, comencèt de dire d'asenedas a la Ferry sus lo cervèl del futur.
En mai d'aquò, en fasent dansar las chifras nos vòl far creire que lo mond es pas tant violent que çò que sembla. Aquel Pangloss d'un optimisme pèc, o benlèu forçat, vei lo mond a travèrs de Standford, París o Agen. I a pas que gaitar Africa, Asia o America per se emandar dis quin monde viviá. E per la catastròfa ecologica que nos tomba sus cap, dormissètz, brave mond: la tecnologia o adobarà tot.
Sembla que i a de turiferaris occitans que lo vòlon repolinar en "langue d'oc" coma ditz lo Reynièr, coma se n'aviam pas un sadol de lo veire al fenestron.
De vertat un fenomèn de mòda, coma la mediaticalha parisenca los aima plan. Un figura de papet brave-tot-plen idem al Jean d'Ormesson, que lo mens qu'òm pòsque dire daissarà pas una estampa memorabla dins la literatura francesa o mondiala. E puèi, Michel Serres avia mediaticament un "pus", aquel accent "méridional" calorós, simpatic, bona pasta (per pas dire "bonasse") , pròpi a encantar la parisencalha qu'en fach s'emmeravilhava mai d'aquel accent "du sud" que fins finala de çò que disia vertadièrament lo tipe.
La "filosofia" d'aquel lausenjaire del sistèma parisiano-jacobin sia-disent "universalista" (mas qu'en fach ne'n demòra pas mens jacobin e parisiano-centrat...) se resumissia a una promocion plèna de vam e d'estrambòrd de la pensada unica e mainstream qu'ara senhorèja dins la societat mondialisada d'uèi. Saique un fòrça bon propagandista per "lo melhor dels monds tecnologic" que nos promètan los poders en plaça.
La sola piada qu'aquel òme ( qualificat per certs "d'una mena de Jean Lasalle intellectual " !) risca de daissar dins la filosofia francèsa serà saique aquela d'un filosòf provincial, coma l'entomologist JH Fabre considerat amb una mèscla d'amusament e de condescendència coma un entomologist provincial, per pas dire folcloric.
Puèi trèva de sarcasmes ...
Lo "filosòf" de las sciéncias e de la vida qu'èra fasiá plan pietat fàcia als Camguilhem e Bachelard de la generacion precedenta que participèt sens vergonha a enterrar e discreditar.
La sociologia francesa a tanben fòrça patit de son entrisme dins las annadas 2000.
Un personatge mediatic que, ailàs, a fach fòrça escurina a las sciéncias socialas, per remplaçar los apròchis en terme de grops socials per de teorias sul numeric voidas de sens e de realitat pragmatica. Participèt a incapacitar las sciéncias socialas a portar uèi una reflexion pertinenta sul monde contemporanèu.
Urosament demorarà pas grand causa de la "pensada" d'aqueste personatge dins los 20 de venir tant son lèstas a passar de mòda, quitament dins lo temps present.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari