Las competicions “domesticas” son clavadas, mas sabèm ja que lo Campionat d'Elèit 1 reprendrà amb una Dimenjada Magica los 16 e 17 de novembre per una finala de la competicion prevista lo 13 de junh de 2020 (finala de la Copa: lo 23 o lo 24 de mai) . Al mes d'octòbre, França deuriá rescontrar Jamaïca abans una corta virada als Antipòdes (torneg a 9; d'autres rescontres). Aqueste estiu nos podèm doncas focalizar sus la Superliga, lo Championship e Austràlia.

Superliga: Lo Dragon torna bolegar…
 
Es amb crenta que s'atendiá la recepcion de Wakefield a Brutus, aprèp la cordelada de desfaitas subidas per una formacion catalana sens èime. Aqueste dissabte, jos la calor bèla d'una fin de vèspre, los Sang e Aur faguèron plaser a lors sostens amb una partida plan capitada: solidaritat defensiva, animacion ofensiva de tria. Uèit ensages (tres per l'alièr Broughton de retorn aprèp una longa abséncia; dos per Tòni Gigòt, plaçat a la mesclanha) concretizèron la larga dominacion catalana: victòria 44-10.
 
Los catalans tornan integrar atal los cinc de cap: Wigan dintra dins la tièra; las doas formacions an 2 punts d'avança sus Castleford e quatre sus Wakefield e Salford.
 
Es doncas important pels catalans d'anar ganhar divendres de ser a Huddersfield cò dels Gigants que se son impausats 36-18 a Salford. Quina version seràn en mesura de prepausar los catalans divendres ? Esperem que siá la bona…
 
 
Los òmes de Sant-Maloù
 
Sabi pas s’a Sant-Maloù (en breton, l'un dels sèt sants fondadors de Bretanha) sabon que se pòt jogar amb una palma ovala! Dins lo temps, se disiá que “La femna deviá seguir son òme”; Aquò se fa encara al jorn d'ara: dins la rengada davant lo cronicaire vòstre a Brutus, un coble dins los quaranta ans. El, seguís la partida sens vertadièr estrambòrd (jòia interiora ?). Ela, a pausat sa saca de man suls genolhs, lunetas negras, ten en man un libre: Ces Messieurs de Saint-Malo, un libre de Bernard Simiot dins una edicion del Livre de poche, exemplar fregonit aparentament crompat dins una fièra dels trastes. De la partida, virèt conscienciosament las paginas sens levar lo nas per la dintrada dels jogaires, als crits del public contra una decision arbitrala, als aplaudiments per un ensag, o per se portar las doas mans a las aurelhas per defugir la musica d'anóncia de l'Electro Beach de Barcarés! Indiferenta a una partida de XIII!!!!!!!!!!!!! (òc, i a plan 13!). Ne soi tot tresvirat: vòli plan que la lectura d'una istòria de corsaris siá prenenta, mas aquí! Se encara l'eròi s'embarcava per Austràlia, mas non, Jean-Marie Carbec viatja cap a Brasil, al país dels adorators de la palma redonda. Quina explica trapar: una experiéncia transcendentala, una extraterrèstra (amb lo risc d'una novèla version dels Envasidors, mas aquí s'èran pas perdut ça que la per trapar Brutus)…
 
 
Championship: Tolosa es pas en forma olimpica
 
Pichon a pichon, Tolosa se complica la vida. Dissabte, la novèla desfaita 24-26 sus la pelena de Blanhac fàcia a Bradford, permet a York de raubar la segonda plaça als occitans que veson los seisens tornar a dos punts. Dissabte, los Blau e Blanc jògan cò dels darrièrs, Rochdale (una sola victòria aquesta sason). Una escasença de mancar pas per tornar partir de l'abans…
 
 
Austràlia: la partida decisiva
 
Es aqueste dimècres 10 de julh que se tendrà a l'ANZ Stadium de Sydney la tresena partida dels Estats d'Origina: primièr episòdi ganhat per Queensland 18-14; replica sens pietat de Nòvas Galas del Sud a Perth: 38-6. Segonda tièra en seguida ganhada pels Blaus o reviscolament de Queensland? Çò de segur es que vos cal organizar, benlèu pas per anar a Sydney, que fa un pauc cort, mas per seguir la partida sul còp de miègjorn sus BeInSport.
 
Las legendas morisson tanben…
 
Dedicarem aquesta cronica a la memòria d'Élie Brousse, mòrt aquesta setmana del costat de Roana a l'atge de 97 ans.
 
Èra nascut en 1921 a Bages, prèp de Perpinhan. Segonda-linha (e de còps pilar), jòga d'en primièr a XIII, puèi a l'USAP aprèp l'interdiccion de nòstre espòrt per Vichèi. A la Liberacion, tornarà al XIII per jògar cò dels catalans, de Roana, de Marselha e de Lion. Campion de França a tres represas, portèt 31 còps lo malhòt dels Pols. Faguèt part de l'expedicion istorica de 1951 ont se ganhèt l'escais de “Tigre de Sydney” per sa capacitat d'agantar sos adversaris (de veire: son ensag al Sydney Cricket Ground). Coma a Pipeta, los australians li prepausèron un contracte que refusèt. Teniá encara dins son garatge la veitura amb la quala remontèt la Canabièra, negra de mond, al retorn d'aquesta virada als Antipòdes. En 2018, foguèt designat coma "Glòria de l’esport francès".
 
 
 
 
Alan Roch