Las cantèras que son un bon biaish de har enténer la lenga nòsta. Ne pòden estar, bien segur, un Ersatz de politica linguïstica e de socializacion normau de l’occitan. Totun, que son lo parat de muishar qu’existeish. Totas las ocasions que son bonas, vertat? Exemple en Marsan.
Au Mont —o, se voletz, au Mont de Marsan, capdulh deu departament de las Lanas— las hèstas de la Magdalena (engüan deu dimercs 17 au dimenge 21 de julhet) que son vadudas, au hiu de las annadas, un gran eveniment. Dab evidentament, com dens d’autas vilas gasconas o quitament lengadocianas, lo costat “feria a l’espanhòla” que supereja. Au Plumaçon (lo nom de la plaza de toros e de la corsas de vacas de la “Vila de las Tres Arribèras”[1]), los espectacles a las 5 de la tarde, que hèn créder a daubuns, haut o baish bien informats, que las tradicions andalosas o d’autas regions ibericas son un tròç vertadèr e ancian de la cultura nòsta… Òc e non, bien segur, pr’amor que comença de har bèra pausa que la corsa espanhòu es entrada dens lo paisatge hestiu de las nòstas contradas. A Baiona, a Dacs e dens d’autas vilas, identica en tot cas qu’es la tendéncia. Dab la benediccion deus elejuts municipaus e, probablament bèths interés a la clau… Panem e circenses: l’antica formula es plan coneishuda. Mes e caleré se deishar anar a ua substitucion completa?
Dempuish mei d’un an adara, que fonciona, au Mont, lo petit “cafè gascon” apitat per Paul Faury e quauques amics en çò deu restaurant cooperatiu La Petita Moleta (rua Generau
Lasserre au Mont). Aquò que’s passa un còp per mes, lo dimars de matin (10h-11h30). En 2018-2019, qu’an parlat d’ensenhament de la lenga nòsta, deus tribalhs de l’auton au casau, de la Grana Guèrra, de Nadau, de literatura occitana, de codina, de musica e de cants. D’alhors, cada còp, qu’acaban la sesilha dab duas o tres cançons abans de minjar un bon nhac.
L’an passat, a l’iniciativa de Paul Faury, lo cafè gascon deu Mont organizèt tres petitas cantèras au parat de las hèstas de la Magdalena. Ua manèira de non pas oblidar que sus las arribas de Dosa e de Midor parlan tanben la “lenga deu país”... Qu’estó ua petita escaduda. Lavetz, en aqueth mes de garba de 2019, dab l’acòrd de la regia de las hèstas e de la municipalitat, es organizada ua grana cantèra, lo dimèrcs 17/07 (21h30) sus la plaça de la mairetat (Generau Leclerc). Just abans l’aviada de la cavalcada, moment hòrt qui amassan pro de monde deu parçan. Lo joene Martin Lassouque miarà aquera grana cantèra. Donc, los qui son estacats a la lenga occitana e a la cultura gascona en particular qu’i son invitats. Qu’an previst de cantar 11 cantas, en màger partida bien coneishudas: Los Picatarròcs, La Sobirana, Los Tilholèrs, L’Estaca, L’Immortèla,L’imne landés, shens oblidar lo Se canti e tròç celèbres deu grop Nadau (Las Lanas, Morlana, L’Encantada...). Mei i aurà monde, mélher e mei bèra serà la cantèra! Per s’i bien preparar (dab tèxtes e melodias) que cau aperar: +33(0)6 77 53 23 26 o paul.faury@orange...
Joan Jacmes Fénié
[1] Lo còr istoric de la ciutat es a la confluéncia de Dosa, de Midor qui devienen Midosa (aperada totun "Dosa" tanben sus vielhas mapas) qui, passat Tartàs, gaha au flume Ador.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 quiò sòlide, a Bordèu qui'i a joens, qué! Mès arrés n'i pàrlan pas gascon. Los quites vielhs ne pàrlan pas mèi gascon dempuix 1950. E viens au Mont entà cantar totun ... o atens d'estar vielh ?
Lo cant en Occitan foguet lo mai important d'Europa en temps dels Trobadors. E o caldria recordar cantant qualca cançon dels trobadors leu e plana.
Quina joenessa!!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari