Actualitats
Se festeja Sant Ròc pertot en Occitània
Segon la legenda, lo sant montpelhierenc garissiá lo mond de la pèsta. Ara, i a de fèstas patronalas dins tot plen de vilas e vilatges, especialament en Provença e Aran
Uèi, 16 d’agost, es lo jorn de Sant Ròc, un dels patrons mai venerats tradicionalament en tota Occitània dins tot plen de vilas e vilatges que celèbran lors fèstas a l’entorn d’aquesta data.
A l’Edat Mejana, Ròc èra lo sant pus invocat per garir la pèsta e d’autras malautiás infecciosas. Segon la legenda, nasquèt a Montpelhèr entre los sègles XIII e XIV al sen d’una familha rica e distribuiguèt sas riquesas demest los paures. Un jorn, decidiguèt d’anar a Roma en pelegrinatge e sul camin garissiá los malauts de la pèsta que rescontrava per las vilas e vilatges que traversava. L’iconografia tradicionala lo representa totjorn acompanhat d’un can, que lo gariguèt a el en li lecant las nafras quand la pèsta lo contaminèt. Segon la legenda, quand lo sant aviá talent, lo can panava un bocin de pan e lo li portava.
De celebracions a Montpelhièr, en Provença, en Aran...
Demest las nombrosas fèstas que se debanan aquestes jorns en onor de Sant Ròc, podèm soslinhar las de Montpelhièr, vila ont nasquèt lo sant, e las de Vaubona (Vencenc) qu’ongan festejan son cinc centen anniversari dins una fèsta que comencèt dimars passat e que se centre sul terraire, las tradicions, las amistats transalpencas e lo renovelament de l’agropastoralisme, çò rapòrta Nice-Matin.
En Aran, son las fèstas de Bausen, Bossòst e Vilamòs que se tenon a l’entorn de Sant Ròc. A Vilamòs, fa dos ans, recuperèron los gòis que se cantavan tradicionalament al sant, amb las paraulas de Jèp de Montoya e la musica de Jaume Masana dich Castèth.
Una tradicion d’origina catalana
Cantar de gòis als sants, es una tradicion d’origina catalana installada en Aran dempuèi longtemps. Los de Sant Ròc de Vilamòs s’èran perduts e se recuperèron gràcias a l’iniciativa de Tònho Castet.
Los gòis son de cançons de tradicion populara que se cantan a la Verge, a Jèsus o als sants de cada vilatge. Se cantan collectivament dins l’encastre d’un eveniment important coma una messa o una fèsta votiva o una procession, e es lo biais popular de mercejar lo sant pels bens recebuts o per li demandar la santat, de favors o lo bonaür.
A l’Edat Mejana, Ròc èra lo sant pus invocat per garir la pèsta e d’autras malautiás infecciosas. Segon la legenda, nasquèt a Montpelhèr entre los sègles XIII e XIV al sen d’una familha rica e distribuiguèt sas riquesas demest los paures. Un jorn, decidiguèt d’anar a Roma en pelegrinatge e sul camin garissiá los malauts de la pèsta que rescontrava per las vilas e vilatges que traversava. L’iconografia tradicionala lo representa totjorn acompanhat d’un can, que lo gariguèt a el en li lecant las nafras quand la pèsta lo contaminèt. Segon la legenda, quand lo sant aviá talent, lo can panava un bocin de pan e lo li portava.
De celebracions a Montpelhièr, en Provença, en Aran...
Demest las nombrosas fèstas que se debanan aquestes jorns en onor de Sant Ròc, podèm soslinhar las de Montpelhièr, vila ont nasquèt lo sant, e las de Vaubona (Vencenc) qu’ongan festejan son cinc centen anniversari dins una fèsta que comencèt dimars passat e que se centre sul terraire, las tradicions, las amistats transalpencas e lo renovelament de l’agropastoralisme, çò rapòrta Nice-Matin.
En Aran, son las fèstas de Bausen, Bossòst e Vilamòs que se tenon a l’entorn de Sant Ròc. A Vilamòs, fa dos ans, recuperèron los gòis que se cantavan tradicionalament al sant, amb las paraulas de Jèp de Montoya e la musica de Jaume Masana dich Castèth.
Una tradicion d’origina catalana
Cantar de gòis als sants, es una tradicion d’origina catalana installada en Aran dempuèi longtemps. Los de Sant Ròc de Vilamòs s’èran perduts e se recuperèron gràcias a l’iniciativa de Tònho Castet.
Los gòis son de cançons de tradicion populara que se cantan a la Verge, a Jèsus o als sants de cada vilatge. Se cantan collectivament dins l’encastre d’un eveniment important coma una messa o una fèsta votiva o una procession, e es lo biais popular de mercejar lo sant pels bens recebuts o per li demandar la santat, de favors o lo bonaür.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
ORASON A SANT-RÒC (pregària dau Clapàs)
Per la pèsta
Sant-Ròc, lo jorn de vòstra fèsta,
Promete un pan a vòstre chin,
Se volètz nos rendre la pèsta,
E nos levar los medecins !
Trapada dins la Campana de Magalouna dau 15 d'agost de 1893
Un tèxto premiat au concors de Couboscuro, que publiquèri dins la revista niçarda Lou Sourgentin e dins lo mieu recuèlh La revòuta dei vacas:
http://toscanoreinat.chez-alice.fr/Predica.html
#1 Es verai, e o avèm corregit: grandmercé per la lectura atentiva e lo comentari!
Article hòrt interessant.
Mès lo redactor lo deuré tornar legir per adobar los tròçs que se tròban mesclats, mei d'un còp .
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari