Desvelh fresc, pensi véder nèu dehòra, estranh per ua fin de març a noste.
 
Qu’èi dromit au ras de la paret, aimarí saber çò que i a de l’aute costat. Los ostaus vesins son tan vielhs com lo men, inabitats dempuish annadas o benlèu sègles mes barrats e ne sei pas çò que s’i amaga.
 
La paret m’empara e m’embarra a l’encòp, la picar es com ua quista, me mia ua vita mei fisica, mei reau, mei intensa. Es ua luta contra l’embarrament eth medish: picar la paret e benlèu trobar ua sortida, frinèsta esconuda, pòrta murralhada, trobar ua lusida, un pauc d’aire, un espèr; las gorgoladas deus coloms s’acompanhan de las cantarolejas d’auringletas que son a nisar au ras deu teit vesin.
 
La caucia contunha de càder mes, e jo de picar. De còrnaclin entre capa e capa un trèit negre, assagi de despegar lentament, doçament per n’apercéber la seguida, d’un còp apareish un dessenh: uelhs, bonet: ua cara e mei lonh un uelh puish trèits que n’identifiqui pas, o benlèu ua flor .
 
Benlèu ua flor per la dauna, ua cama d’arròsa. Que vòu díser? Es lo dessenh d’un paredèr abans de tornar cobrir la paret. Es un messatge per la hemna aimada, o ua indica de çò d’amagat.
 
De quan? Vint ans a, cent cinquanta o mei qui sap, sonque questions.
 
 
 
 
M. Delaprada

 
 
 
 
 

fffff		fffff
	Cronicas de l'embarrament A l’iniciativa de sos legeires, Jornalet prepausa de mandar regularament la cronica d’un embarrament. Aquela cronica pòt èsser ficcionala o a mièjas reala, mas es una convidacion a un exercici literari. Daissatz  vòstra imaginacion s’exprimir en una lenga trabalhada, rafinada, afogada. I podètz apondre un imatge.   Los tèxtes seràn publicats regularament dins la seccion “Cronicas de l’embarrament”. Escrivètz a info@jornalet...