Picar e picar enqüèra vedi càder la caucia a còps a beth tròç e a còps sonque quauques grans com ploja de sable que s’envòla dens l’ostau e mia aulors e sentits deu passat.
Assagi de seguir la direccion de l’espiar, passi òras lentament, minuciosament, doçament a levar las capas a l’entorn de l’uelh dubèrt qu’espia la pòrta.
Aluqui un huèc dens la chaminèia per m’adromir lèu e de tant aver picat, sauneis extranhs me venen:
En purmèr vedi ua color, aquera color roja de la flor, puish vedi la dauna que la ten.
Se vira de cap a jo e ditz atau:
“Eth, entrè dens mon còr per la pòrta deus sauneis
E entrè dens mon sauneis per la pòrta deu còr
Manda-li mon messatge”
Me desvelhi capvirada au sorelh pascau e suu pic pensi a la flor puish comenci de me soviéner deu men saunei e de las paraulas de la dauna. Me parlava …
Torni picar, piqui au ras de la pòrta dens la direccion de l’espiar, vedi pèiras mei talhadas mei gròssas tanben. De reemplec benlèu son, ua mei petita que sembla un camin…
Contunhi, e vedi un aute dessenh aparéisher: ua ala o lo cap d’ua ala e dejós un vèrs:
“E adès serà l’alba”.
M. Delaprada
Assagi de seguir la direccion de l’espiar, passi òras lentament, minuciosament, doçament a levar las capas a l’entorn de l’uelh dubèrt qu’espia la pòrta.
Aluqui un huèc dens la chaminèia per m’adromir lèu e de tant aver picat, sauneis extranhs me venen:
En purmèr vedi ua color, aquera color roja de la flor, puish vedi la dauna que la ten.
Se vira de cap a jo e ditz atau:
“Eth, entrè dens mon còr per la pòrta deus sauneis
E entrè dens mon sauneis per la pòrta deu còr
Manda-li mon messatge”
Me desvelhi capvirada au sorelh pascau e suu pic pensi a la flor puish comenci de me soviéner deu men saunei e de las paraulas de la dauna. Me parlava …
Torni picar, piqui au ras de la pòrta dens la direccion de l’espiar, vedi pèiras mei talhadas mei gròssas tanben. De reemplec benlèu son, ua mei petita que sembla un camin…
Contunhi, e vedi un aute dessenh aparéisher: ua ala o lo cap d’ua ala e dejós un vèrs:
“E adès serà l’alba”.
M. Delaprada
fffff | fffff | |
Cronicas de l'embarrament A l’iniciativa de sos legeires, Jornalet prepausa de mandar regularament la cronica d’un embarrament. Aquela cronica pòt èsser ficcionala o a mièjas reala, mas es una convidacion a un exercici literari. Daissatz vòstra imaginacion s’exprimir en una lenga trabalhada, rafinada, afogada. I podètz apondre un imatge. Los tèxtes seràn publicats regularament dins la seccion “Cronicas de l’embarrament”. Escrivètz a info@jornalet... | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Cal picar amb paciencia fins a cercar lo fons del missatge. Trobar lo fin'amor. E adès serà l'alba. Polit poema desperança per la nostro lengo e país.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari