Dins l’Estat francés, i a una de las tradicions de Cap d’An mai estranhas de la planeta: cremar de veituras la nuèch de Sant Silvèstre. Ongan i a pas agut cap d’excepcion e, malgrat lo contraròtle policièr, lo ministre de l’Interior, Manuel Valls, a comptadas 1193 veituras cremadas, dont 344 per propagacion. S’agís d’un nombre superior al del 31 de decembre de 2009, lo darrièr recòrd amb 1147. L’an passat, e tanpauc lo precedent, se publiquèt pas las donadas perque lo govèrn francés voliá empedir “de competicions” entre vilas. Mas la nuèch de Sant Silvèstre es solament la partida visibla de l’iceberg en França, pr’amor que cada an s’i crèma 40 000 veïculs.
 
Sus las rasons d’aquela estranha tradicion, i sosca lo jornal numeric Rue89. Dins aqueste article, lo jornal soslinha tres rasons possiblas per explicar lo fenomèn del cremament de veïculs. D’un costat, dins las banlègas, poiriá èsser un crit d’atencion e una mòstra de la colèra per la marrida situacion sociala. D’un autre costat, tanben se crèma de veituras simplament perque agrada a d’unes qu’o tròban polit, mai que mai en de datas importantas o en de grandas concentracions de gents. E i auriá encara una tresena rason per explicar qualques unes dels cremaments: per obténer l’argent de l’assegurança.