Actualitats
Afar dels GAL: la CIA ven de confirmar la responsabilitat del govèrn espanhòl e de l’armada
I aguèt dins los ans 1980 un veritable terrorisme d’estat, que dins los ans 1980 foguèt responsable de mai de 34 mòrts e d’una cinquantena de nafrats
Dins lo darrièr desclassament de documents de la CIA, s’es fach public un rapòrt que confirma que los GAL (los diches Grops Antiterroristas de Liberacion) foguèron organizats pel president del govèrn espanhòl de l’epòca, Felipe González, amb lo sosten de l’armada. Se ven de confirmar que i aguèt un vertadièr terrorisme d’estat, que dins los ans 1980 foguèt responsable de mai de 34 mòrts d’e una cinquantena de nafrats. Se ven tanben de confirmar que los Estats Units èran al corrent.
Lo document de la CIA ten la data de 19 de genièr de 1984 e aperten als rapòrts que l’intelligéncia estatsunidenca fa del terrorisme mondial. Lo document desclassat ten de fragments escafats —çò que l’argòt de la CIA apèla un “document assanit”— per empachar la difusion de donadas que lor pòscan portar tòrt. Per aquela rason i a de fragments que se pòdon pas legir.
Lo document explica que lo govèrn espanhòl “sembl[av]a determinat a adoptar una estrategia pauc ortodòxa contra ÈTA” e que lo primièr ministre d’alara, Felipe González, aviá “pachat la formacion d’un grop de mercenaris, contrarotlat per l’armada, per combatre al marge de la lei los terroristas”. Lo document precisa qu’aqueles “mercenaris serián pas forçadament espanhòls e que lor mission seriá d’assassinar los dirigents d’ÈTA en Espanha e França”. Lo rapòrt concluz que se se confirmava “la participacion de Madrid, la credibilitat democratica del govèrn espanhòl e del Partit Socialista ne serián tacadas de manièra seriosa”.
Abans e après Jacques Chirac
Los GAL èran un grop armat parapolicièr espanhòl que practiquèt lo terrorisme d’estat per combatre ÈTA e son entorn politic, mai que mai dins lo Bascoat Nòrd e lo Bas Ador, quand la França de Mitterrand aviá mes fin a las extradicions a causa de las violacions dels dreches dels detenguts al sud dels Pirenèus. Demest los crimes mai remarcables del GAL, cal soslinhar l’atemptat contra l’ostalariá Monbar de Baiona e lo raubatòri, la tortura e l’assassinat de José Antonio Lasa e José Ignacio Zabala. L’activitat dels GAL davalèt quand Jacques Chirac venguèt primièr ministre de França en 1986 e tornèt autorizar l’extradicion de detenguts bascos devèrs l’estat espanhòl.
Divèrses procèsses judiciaris permetèron, dempuèi 1987, de melhor comprene lo foncionament dels GAL. Lo mai conegut pertòca lo raubatòri del ciutadan ispanofrancés Segundo Marey. En aqueles procèsses se condemnèt a de penas de preson de nauts responsables militars e politics espanhòls. Del costat francés, la justícia ne jutgèt e n’encarcerèt un trentenat.
Lo Partit Popular, qu’èra l’opausant del govèrn socialista, critiquèt e condemnèt los GAL. Totun, en agost de 1996, quand lo govèrn espanhòl èra comandat per José María Aznar, aqueste refusèt de liurar als jutges los documents dels servicis secrets que los reclamavan los magistrats per l’enquista suls crimes dels GAL, jos l’escampa qu’aqueles documents afectavan la seguretat de l’estat.
Après los GAL
Après los GAL, la situacion dels refugiats restacats a ÈTA dins lo Bascoat Nòrd foguèt pas pus la mateissa. D’un caire, d’efièch, los crimes dels GAL afectèron pas solament l’entorn de l’ÈTA mas d’autres ciutadans e se creèt un tal sentiment de paur al país que lo sector del torisme auriá quitament demandat a París qu’extradiguèsse los detenguts qu’Espanha reclamava.
D’autre caire, los GAL poguèron pas metre fin a ÈTA, mas al contrari, obtenguèron que la banda armada basquista, tanben terrorista, ganhèsse de sosten politic e social en Bascoat.
Pedro Sánchez aviá defendut los condemnats de l’afar dels GAL
L’actual president del govèrn espanhòl, Pedro Sánchez, participèt en 1997 a un programa de television. A 25 ans, ja militant del Partit Socialista (PSÒE), Sánchez reclamava la presompcion d’innocéncia pels dos ministres socialistas acusats dins l’afar.
Lo document de la CIA ten la data de 19 de genièr de 1984 e aperten als rapòrts que l’intelligéncia estatsunidenca fa del terrorisme mondial. Lo document desclassat ten de fragments escafats —çò que l’argòt de la CIA apèla un “document assanit”— per empachar la difusion de donadas que lor pòscan portar tòrt. Per aquela rason i a de fragments que se pòdon pas legir.
Lo document explica que lo govèrn espanhòl “sembl[av]a determinat a adoptar una estrategia pauc ortodòxa contra ÈTA” e que lo primièr ministre d’alara, Felipe González, aviá “pachat la formacion d’un grop de mercenaris, contrarotlat per l’armada, per combatre al marge de la lei los terroristas”. Lo document precisa qu’aqueles “mercenaris serián pas forçadament espanhòls e que lor mission seriá d’assassinar los dirigents d’ÈTA en Espanha e França”. Lo rapòrt concluz que se se confirmava “la participacion de Madrid, la credibilitat democratica del govèrn espanhòl e del Partit Socialista ne serián tacadas de manièra seriosa”.
Abans e après Jacques Chirac
Los GAL èran un grop armat parapolicièr espanhòl que practiquèt lo terrorisme d’estat per combatre ÈTA e son entorn politic, mai que mai dins lo Bascoat Nòrd e lo Bas Ador, quand la França de Mitterrand aviá mes fin a las extradicions a causa de las violacions dels dreches dels detenguts al sud dels Pirenèus. Demest los crimes mai remarcables del GAL, cal soslinhar l’atemptat contra l’ostalariá Monbar de Baiona e lo raubatòri, la tortura e l’assassinat de José Antonio Lasa e José Ignacio Zabala. L’activitat dels GAL davalèt quand Jacques Chirac venguèt primièr ministre de França en 1986 e tornèt autorizar l’extradicion de detenguts bascos devèrs l’estat espanhòl.
Divèrses procèsses judiciaris permetèron, dempuèi 1987, de melhor comprene lo foncionament dels GAL. Lo mai conegut pertòca lo raubatòri del ciutadan ispanofrancés Segundo Marey. En aqueles procèsses se condemnèt a de penas de preson de nauts responsables militars e politics espanhòls. Del costat francés, la justícia ne jutgèt e n’encarcerèt un trentenat.
Lo Partit Popular, qu’èra l’opausant del govèrn socialista, critiquèt e condemnèt los GAL. Totun, en agost de 1996, quand lo govèrn espanhòl èra comandat per José María Aznar, aqueste refusèt de liurar als jutges los documents dels servicis secrets que los reclamavan los magistrats per l’enquista suls crimes dels GAL, jos l’escampa qu’aqueles documents afectavan la seguretat de l’estat.
Après los GAL
Après los GAL, la situacion dels refugiats restacats a ÈTA dins lo Bascoat Nòrd foguèt pas pus la mateissa. D’un caire, d’efièch, los crimes dels GAL afectèron pas solament l’entorn de l’ÈTA mas d’autres ciutadans e se creèt un tal sentiment de paur al país que lo sector del torisme auriá quitament demandat a París qu’extradiguèsse los detenguts qu’Espanha reclamava.
D’autre caire, los GAL poguèron pas metre fin a ÈTA, mas al contrari, obtenguèron que la banda armada basquista, tanben terrorista, ganhèsse de sosten politic e social en Bascoat.
Pedro Sánchez aviá defendut los condemnats de l’afar dels GAL
L’actual president del govèrn espanhòl, Pedro Sánchez, participèt en 1997 a un programa de television. A 25 ans, ja militant del Partit Socialista (PSÒE), Sánchez reclamava la presompcion d’innocéncia pels dos ministres socialistas acusats dins l’afar.
Está Pedro Sánchez para andar mendigando condenas de la violencia. Aquí lo tienes, defendiendo a los promotores de los GAL. pic.twitter.com/gdWYeuWlqk
— Jonathan Martínez (@jonathanmartinz) September 28, 2019
Pels desmemoriats, pels que banalitzen els crims d'Estat, pels qui pensen que la unitat de la pàtria ho justifica tot, pels qui els blanquegen, pels periodistes que callen, pels qui es creuen cegament les mentides policials... pic.twitter.com/5ELNFoz99x
— Carles Puigdemont (@KRLS) June 15, 2020
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Los "socials-democratas" d'Euròpa despuèi al mens 1945, semblan aver inventada una nocion totun pro anciana : lo PSSDE. S'agís d'una nocion de "Partit Socialista Siá Disent d'Esquèrra". Son especialitat generala es de se far elegir per d'electors d'esquèrra que, plan legitimament, la desaviada estaliniana autoritarista e productivista del marxisme espauruga fòrça. Prepausan una esquèrra "mesurada". Puèi, dins los faits, un còp aital elegits, aqueles PSSDE s'exercisson a far passar del mai aviat que se pòsca totas las mesuras ultraliberalas recomandadas per l'Escòla de Chicago, puèi rendudas antidemocraticament (e donc, tacitament, d'un biais fascista) obligatòrias dins l'encastre dels accòrdis europèus.
La nocion de PSSDE es una malautiá d'evolucion lenta mas inexorablament letala per tota democracia autentica. E se ne vos caliá la pròba, aquí ne una, non ?
En post Scriptum, ajustarai que s'unes lectors onèstament d'esquèrra vòl tornar a la definicion clara, menimosa (e eventualament discutibla, plan segur) del socialisme, las Edicions Vent Terral an piublicat l'òbra integrala de l'assasinat Joan Jaurés, lo darrièr socialista vertadièr de l'istòria europèa. R.I.P. Benlèu Salvador Allende assagèt el tanben d'anar socialista, a de bon : vesètz çò que li n'a costat…
González es lo tipe que faguèt primièr son trauc electoral (es a dire que passèt davant lo PCE qu’èra lo que mai aviá obrat per formar una oposicion al franquisme) en reclamant la Republica, per venir puèi un defendeire acarnassit de la monarquia poirida.
Me rapèli un madrilenc que me diguèt a l’epòca :
« I compreni pas res : sembla que los socialistas son mai a esquèrra que los comunistas. Lo PSOE reclama la republica e pas lo PCE. »
Cal dire que Carrillo, a l’epòca secretari general del PCE, acceptèt de se calar sul sicut per permetre que lo partit sortiguèsse de la clandestinitat.
González es lo tipe que capitèt de venir President del Govèrnament espanhòl sus la promessa qu’Espanha demorariá fòra de l’OTAN. Un còp elegit, profeitant d’una majoritat aclapaira (lo “rodillo” çò disián), organizèt un referendum ont botèt tota la fòrça de la propaganda (ara sabèm qual financiava lo PSOE per virar a drecha tant subte) per far votar òc a l’intrada dins l’OTAN, e capitèt.
González es lo tipe que perdona pas a Sánchez, son successor a l’ora d’ara, d’aver pas fach aligança amb lo PP, e es lo que lo mina de l’interior del partit enl’atacant obèrtament. Se vei que la corrupcion que gangrena Espanha de cap en cima se’n chauta pas. Pas estonant qu’aguèsse emplegat de mejants criminals en nom de la rason d’estat.
Parlatz-me dels òmes d’estat, ara!
ETA tuava a son gust e facia tota classa d'atentats. Potser volia d'aquesta manera provocar lo dialog politic, mas se volia negociar l'independència, solament basta gaitar lo que passa ara, Catalunha o a fait d' una maniera democràtica e a estat lo govern del PP que o a abortat violant tots los Drets Umans. La reaccion fou la que sabem o mos imaginam amb lo general Gal-indo que foguet jutjat e empresonat per los assassinats del Gal. Lo que diu la CIA es pas cap prova, per tal es parlar per parlar.
Quan moriguèt franco volgueron faire una democracia , mas avià un problema : de democratas ne demoravan pas que totes haviàn siguts assessinats o exiliats. I mai degús de fora lor imposèt pas la minima garantia. Donc fagueron una grande trovada totes fascistas i parleron entre elles . Juan Maria, de que es aquò una democracia ? Be cresi plan que es un sistema onte se trovan de partits politics , unes se dison de dreita i altres de esquèrra. Alara organiseron una votacion , los que voletz eisser de dreita levantatz la man! Non pas totes alavetz que en cal d'esquèrra. Aital ço que se ditz democracia la fargueron totes fascistas .Se senteciaron pas cap de criminals e lo borrels siguieron al poder. Ara se dison socialistas e peperos. Totes fascistas. Aquò del GAL se sap dempuèi de forças annadas , ara es vengut oficial .Qui gaudirà exigir de l' Espanha justicia per las victimas ? Se en 2020 an pas encara lo drech las familias de las victimas de Franco de donar una sepultura a lor mòrts ? Se en 2020 Catalonha que èra una republica independenta avans del còp d'estat de Franco a totjorn pas lo drech de paraula?
Se los quites espanhòls han pas lo drech de se prononciar sus la legitimitat de un rei impausat per lo regim dictatorial ? Pedro Sanchez caudillo de Espanha per la gracia de la coardià europèa!
Totes los actors e los responsables politics d'aqueste GAL se deurián manjar trenta o quaranta ans de preison (lo doble en temps d'incarceracion de çò qu'enduran los grands caps de mafia, per exemple), e se deurián far empreisonar a mai de 1000 km de lor família, per far bona mesura, respècte al tractament franquista qu'enduran los Basques condamnats per lor colusion reala o supausada amb ETA…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari