Lo president interimari malian celèbra lo sosten de la CEDEAO e de França per recuperar lo contraròtle d’Azawad. L’MNLA vòl evitar lo conflicte: a paur que pòrte de grèus patiments a la populacion toarèg e, de mai, se tròba dins una situacion de desavantatge economic e militar.

Dins lo sieu discors de Cap d’An, lo president interimari de Mali, Dioncounda Traoré, a mes l’accent sus lo besonh de recuperar los dos tèrces de l’estat que, segon el, se tròban ara en mans de grops “terroristas que se declaran islamistas mas qu’en realitat son fidèls a un antiislam integrista e retrograd, [son] de grops de narcotrafegants e d’autres actors del crime organizat e transfrontalièr”. Per liberar lo territòri ocupat, cal, bèl primièr, distinguir d’un caire aqueles grops islamistas —basicament tres: Al Qaida del Magrèb Islamic (AQMI), lo Movement per l’Unicitat e lo Jihad en l’Africa Occidentala (MUJAO) e Ansar Ad Din— e de l’autre caire lo Movement de Liberacion Nacionala d’Azawad (MNLA), qu’es laïc e qu’es format essencialament per de toarègs, los abitants mai ancians de la region. Mentre que los primièrs los cal véncer amb las armas, çò diguèt Traoré, los segonds los cal convéncer amb lo dialòg, quand auràn renonciat, prèviament, de seguir “quina idèa que siá d’independéncia, d’autonomia o de [sic] sharia”.
 
Lo president interimari de Mali —un estat practicament falhit— se felicita pel sosten que recep de divèrses govèrns africans e d’organizacions panafricanas, coma la Comunautat Economica dels Estats de l’Africa de l’Oèst (CEDEAO), qu’apièjan la siá decision de combatre per recuperar l’integritat de l’estat. De mai, compta amb l’ajuda logistica de l’anciana metropòli, la Republica Francesa, e amb la promessa de cooperacion de l’ÒNU, facha a instàncias del Conselh de Seguretat. Aqueste darrièr, lo 20 de decembre, aviá aprovada una resolucion en favor del desvolopament, per estapas, d’una fòrça armada internacionala en Mali, comandada per un general francés e dirigida per un contingent europèu de 400 militars. L’operacion a pas de data: mancan fòrça preparatius per la poder aviar.
 
 
Los toarègs e Argeria son contra la guèrra
 
Mentretant, qualques païses coma Argeria s’opausan a declarar la guèrra e s’ofrisson coma mediators entre las partidas en conflicte per poder arribar a una compreneson pacifica. França, e mai se manifèsta la siá adesion a la causa de l’integritat territoriala, pren pas lo risc de se metre en tèsta de las tropas aliadas. A paur que, s’o faguèsse, los sèt ciutadans franceses sequestrats dins lo “territòri enemic” sián executats coma represalha.
 
Los mai opausats a la guèrra son los toarègs. Insistisson que cal ensajar totes los biaisses de negociacion. O explica lo vicepresident de l’MNLA, Mahamadou Djeri Maïga: “Refusam quina intervencion militara que siá sul territòri d’Azawad. Se deu resòlver politicament tot çò que nos opausa a Mali”. Una solucion politica que l’MNLA, de fach, a ensajat pendent los darrièrs tempses. D’un costat, lo mes passat arribèt a un acòrdi amb Ansar Ad Din (islamistas toarègs) per “coordenar” las lors accions e per arribar a una “situacion de patz” amb Mali. De l’autre, acceptèt de prene part a las convèrsas de patz amb lo govèrn malian e amb Ansar Ad Din jols auspicis del president de Burkina Faso, Blaise Compaoré.
 
Mas sul terren, las milícias islamistas fa de meses qu’an fòrabandit los combatents de l’MNLA dels luòcs clau del poder. De grops coma AQMI o lo MUJAO an de ressorsas economicas e militaras sufisentas per n’exercir lo contraròtle e, sustot, per atraire de combatents estrangièrs, e mai de joves e d’enfants autoctòns. De ressorsas talas, l’MNLA n’a pas, e aquò explica perqué lo grop toarèg perdèt l’iniciativa sul terren fa de meses. Cal remembrar que l’inici de las ostilitats en Azawad foguèt una iniciativa d’aquel grop, e que solament après qualque temps, AQMI e lo MUJAO apareguèron sus scèna. Al delà de sa feblesa militara e economica, l’MNLA desira pas tanpauc una guèrra que, probable, infligiriá de grèus patiments a una populacion toarèg, que fa de decennis qu’es fòrça punida per las politicas de l’Estat malian.
 
L’MNLA, e mai s’es afeblit, es plan decidit de contunhar la lucha. Dins lo programa de l’MNLA, se pòt legir que “L’unificacion amb Mali vòl dire cinquanta ans d’aclapament programat de tot çò que distinguís lo pòble azawadian dins los domenis cultural, religiós, social, politic, economic e geografic, mejançant la negacion del sieu drech essencial sus la siá tèrra”. Es per aquò que li cal realizar son pròpri “projècte nacional vertadièr”, qu’a pas res a veire amb çò que representa lo govèrn central de Mali ni amb l’expansionisme qu’ensajan de realizar los grops islamistas que combaton los toarègs.