Actualitats
Contra l’LPR, los universitaris èran per carrièras lo 13 d’octòbre
L’universitat s’es mobilizada contra la criticada Lei de Programacion de la Recèrca que serà discutida au Senat aqueste mes
Pertot en França, l’universitat s’es mobilizada contra la criticada Lei de Programacion de la Recèrca que serà discutida au Senat aqueste mes. Descricha coma una avançada per la ministra Vidal, es vista au contrari coma un chaple per lo mond universitari. CDI de “mission scientifica” (que se pòt acabar tot simplament a la fin dau finançament), finançament per ANR accentuat (doncas per apèl a projèctes)... Es la precarizacion massissa e l’ataca portada au servici public que prevei aquesta lei (fòrça documentacion aicí). E aquò se passa ara, en plen contèxt de crisi sanitària e sociala, amb uèi 10 milions de paures en França, dont un jove sus quatre.
A Montpelhièr, d’ensenhaires-cercaires, joves cercaires e estudiants se recampèron Plaça de la Comèdia lo 13 d’octòbre, jorn de mobilizacion nacionala. De joves cercaires dau departament d’occitan i èrem. Una gròssa mobilizacion es esperada dins los jorns que venon: afar de seguir!
Alice Champo
RéSO (laboratòri amb los occitanistas de l'Universitat Pau Valèri)
— Mai d'informacions au Jornau de France 3 (minuta 11:54)
— Le Poing:Toujours contre la Loi “contre” la Recherche
— France Bleu: Rassemblement à Montpellier pour la recherche publique : "L'enseignement supérieur, c'est 30% de précaires"
A Montpelhièr, d’ensenhaires-cercaires, joves cercaires e estudiants se recampèron Plaça de la Comèdia lo 13 d’octòbre, jorn de mobilizacion nacionala. De joves cercaires dau departament d’occitan i èrem. Una gròssa mobilizacion es esperada dins los jorns que venon: afar de seguir!
Alice Champo
RéSO (laboratòri amb los occitanistas de l'Universitat Pau Valèri)
— Mai d'informacions au Jornau de France 3 (minuta 11:54)
— Le Poing:Toujours contre la Loi “contre” la Recherche
— France Bleu: Rassemblement à Montpellier pour la recherche publique : "L'enseignement supérieur, c'est 30% de précaires"
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 E mai en francés liberal, non o auriái sabut dire ! Plan mercés…
#1 serendipity , catalan : serendipitat … un mot que cal apondre al diccionari Sénher academician. https://ca.wikipedia.org/wiki/Serendipitat
Me sembla qu'aqueste comunicat es un pauc tròp cortet.
I reconeissèm lo vocabulari corrent de las lutas socialas, amb la defense del "domani public" contra la pression del "privat".
Mas non s'agís aicí simplament de defendre lo "public" per ortodoxia esquerrista. Una recèrca estricament publica non es ni non a d'èsser estacada a un resultat financiariament profieitós.
Per exemple, far descobèrtas sul fons e sus la fòrma de la Literatura Occitana (de Niça a Baiona, plan segur…) non raportarà jamai res a un fons d'investiment privat, es evident. Ni non a vocacion d'o far, ni dins lo domani del comerçi, ni dins lo domani del torisme. Es per aiçò que cal absoludament conservar d'estructuras de recèrcas publicas creditadas pels fonses publics unicament, e totalament independentas d'eventuals (tornar subre investiments). Aquò, o cal sanctuarizar, per que la recèrca siá e demòre liura, dins sos objectius e dins son objècte el meteis. Cercar lo saber non es cercar lo profièit financièr, ni l'utilitat financiària sulpic espleitabla. La recèrca fondamentala se desplega subre lo temps long, e çò que tròba de plan novator es sovent objècte de suspresa e d'imprevist, e donc pas fruita de planificacion financiàriament racionalizabla.
La LPR vòl gerir la recèrca coma un entrepresa de productica, amb rentabilitat cort-termista a la clau. Lo liberalisme totipotent es vengut una psicòsi collectiva. Lo fait d'èsser umans en societat non es pas una entrepresa financiària. Far coma s'o foguèsse es una mentida, un deliri, una granda trichariá politica e intellectuala, culturala e ecologica.
Lo domandi dels afars e de la finança se pòt (e non pas "se deu") dirigir coma o prepausa unas de sas especificitats. Mas aquelas especificitats, es una peguesa monumentala de pretendre las espandir a l'ensemble de las activitats umanas. E totun es aiçò çò que nos impausa la mondialisacion desastrosa, despuèi la mòrt d'Allende, despuèi Thatcher e Reagan, pertot dins lo mond, independentament de las colors politicas electoralas.
La recèrca fondamentala ne va crebar, coma totas las solidatirats e lo quite sens d'anar amassa en societat. Cal que s'arreste aquel deliri collectiu. Mas cossí ? Per quin metòdi ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari