Pels afogats de las lengas, vaquí una parucion novèla que los va solide agradar: las edicions Goursau (del nom del creator-autor, Henri Goursau, ancian tecnician de l’aeronautica) acaban de far paréisser un diccionari, o puslèu un libre de frasas que pertòca pas mens de 180 lengas, òc, avètz plan ausit, 180 lengas!

L'obratge de 840 paginas recampa per cada lenga las meteissas 200 frasas usualas que pòt utilizar un torista en viatge. Aquelas frasas son classificadas per òrdi alfabetic, de: "à bientôt, à demain" a "y a-t-il une visite guidée?"  en passar per "non merci", que se ditz "tau lawm ua tsaug" dins la lenga hmong (parlada dins lo sud de China, al Vietnam e al Laos, com lo sabètz). Podèm ça que la plànher l'abséncia d'una rubrica "prononciacion", que nos auriá solide plan ajudats per poder legir corrèctament lo bohjpuri o l'oromo.

La bona suspresa del libre es tanben de trobar de lengas dichas regionalas, que l'autor vòl defendre, e l'esperanto tanben. Pel volapük, benlèu calrà esperar una altra edicion. L'autor a volgut presentar totas las variantas de las lengas. Per exemple, trobaratz l'arabi (lo classic sens de dobte) mas tanben l'arabi argerian, l'egipcian, lo dels emirats, l'iraquian, lo jordanian, lo kowaitian, lo libanés, lo libian, lo marroquin, l'omanés, lo palestinian, lo qatari, lo saudian, lo sodanés, lo sirian, lo tunisian e lo iemenit.

Per çò de l'occitan, la classificacion es puslèu estonanta, mas ten en compte totas las sensibilitats (e sentocositats!) dels locutors: trobaratz a despart lo bearnés amb la grafia francesa, l’auvernhat, lo provençal (dins la grafia classica e la grafia mistralenca), l’aranés e lo gascon. Puèi, una rubrica "occitan" devesida encara en jos-rubricas: lo gascon bearnés (la meteissa causa que lo bearnés mas amb la grafia classica), lo gascon bigordan, lo gascon gersés (ieu reviri: "armanhaqués"), lo gascon landés, lo gascon tolosenc, lo lengadocian, lo limosin e per acabar los 2 vivaro-alpins (l'occidental e l'oriental!). D'uns que i a diràn qu'es lo rambalh total, d'altres que la patz e la diversitat son atal asseguradas. La sola rubrica qu'es tan longa com las de l'arab o de l'occitan es la de l'espanhòl.

Ça que la, l’autor mostra un interés vertadièr per las lengas de França en botar dins son diccionari l’alsacian, lo basc, lo breton, lo catalan, lo picard e lo "ch’timi" (encara una division arbitrària), lo còrs, uèit creòles diferents, lo francic moselan, lo francoprovençal, lo gallò e lo monegasc (lo ligur e non pas l’occitan).

Mai qu’una curiositat pels apassionats, aquel trabalh presenta vertadièrament un interés scientific, non pas tròp per utilizar en viatge (n’a pas lo format de pòcha), mas per comparar o començar d’abordar una de las 180 prepausadas.  De veire sus www.goursau.com

Síggjast seinni! (Al reveire en feroan)


Karol Kriglsztajn