Actualitats
Decès de Valéry Giscard d’Estaing
Un occitan d’Auvèrnhe que faguèt pas res per l’occitan, coma totes los presidents de la republica francesa d’origina occitana
L’èx-president de França Valéry Giscard d’Estaing, que dirigiguèt la Republica entre 1974 e 1981, moriguèt dimècres passat a 94 ans a causa de la covid-19, segon sa familha.
De drecha liberala, foguèt lo primièr president de la Cinquena Republica non sortit del “gaullisme”. Èra un occitan d’Auvèrnhe que faguèt pas res per l’occitan, coma totes los presidents de la republica francesa d’origina occitana. Pièger: es jos sa presidéncia que jos la pression de militants antioccitanistas s’enebiguèt l’ensenhament del provençal e del niçard en grafia classica. Pasmens, modernizaire, aguèt lo coratge de promòure l’autorizacion de l’avortament contra son pròpri camp.
En son temps, elegit quand aviá 48 ans, Giscard d’Estaing foguèt lo cap de l’estat francés pus jove. Après quitar la carga, demorèt un dels òmes mai escotats de la vida politica francesa e se consagrèt a la bastison de l’Union Europèa. Presidiguèt en particular la Convencion sus l’Avenir d’Euròpa, a l’origina d’un projècte de Constitucion.
En octòbre de 1979 se tenguèt un grand escàndol après que Le Canard Enchaîné, e puèi Le Monde, aguèron publicat que lo president, puèi emperaire, centreafrican Jean-Bedel Bokassa li aviá donat de diamants en 1973 quand Giscard d’Estaing èra ministre de las finanças.
De drecha liberala, foguèt lo primièr president de la Cinquena Republica non sortit del “gaullisme”. Èra un occitan d’Auvèrnhe que faguèt pas res per l’occitan, coma totes los presidents de la republica francesa d’origina occitana. Pièger: es jos sa presidéncia que jos la pression de militants antioccitanistas s’enebiguèt l’ensenhament del provençal e del niçard en grafia classica. Pasmens, modernizaire, aguèt lo coratge de promòure l’autorizacion de l’avortament contra son pròpri camp.
En son temps, elegit quand aviá 48 ans, Giscard d’Estaing foguèt lo cap de l’estat francés pus jove. Après quitar la carga, demorèt un dels òmes mai escotats de la vida politica francesa e se consagrèt a la bastison de l’Union Europèa. Presidiguèt en particular la Convencion sus l’Avenir d’Euròpa, a l’origina d’un projècte de Constitucion.
En octòbre de 1979 se tenguèt un grand escàndol après que Le Canard Enchaîné, e puèi Le Monde, aguèron publicat que lo president, puèi emperaire, centreafrican Jean-Bedel Bokassa li aviá donat de diamants en 1973 quand Giscard d’Estaing èra ministre de las finanças.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Òc-ben, mas avèm ara sa còpia confòrma a l'Elisèu, e encara mens competent qu'el.
Urosament, lo punk ròck occitan, totjorn a l'endavant de son edat, sap celebrar coma cal la mòrt d'aquesta radassa :
https://papagahus.bandcamp.com/track/vge
E ben me damne, aquel lo regretarem pas !!!
Fers cirgatels qu’erèm, pardes enjaurits venguts, l’anament trantolhent, cap clin tiram cap a l’avalida. Emprendaires garruts , nos daissèrem seduzir par l’assitencia entrò n’èsser rulles.
Esvanida volontat, sèm venguts ren de ren jos l’aflat de tot. nos cal tolre aquels vestits que nos damoran pas.
Apèi guèrra la de 39-45, lo taus de creissença èra d’un repolit 7% entrò las annadas 1975, de 1976 entrò 2012 la cresissenças estantssiá a l’entorn de 2%. Per non aver reduzit sas despensas per èsser aptats ambe la creissença l’estat a cavat lo deute. Auèi sèm endeutats a 120% del PIB, gaireben coma Grècia quora faguèc quincanèla.
L’estat a pas jamai reduzit sas despensas coma se fasquèc , se fasiá e se far dins los autres país d’europa. Avèm un estat de manhits mascanhas que nos adesca a còps d’ d’ajudas, sèm los primièrs d’europa per aquò, sèm los primièrs taxats tanben, a un punt que las entrepresas fugisson per poder contunhar de jogar demest la concurencia internacionala
Tot,sembla anar plan tant que los taus d’interest son al dejos del taus de creissença ara los taus son negatius, pra’quò las linhas començan de se tustar. La situacion non pòt èsser eterna, quora los taus d’interest de manlèu saràn mai fòrt que lo taus de creissença, sarà acabat per nosaus. Sèm al punt ont manlevam per remborsar los interest des manlèus ja fach….
En 1995 lo deute èra de 55% del PIB, passat a 95% del PIB en 2014, 2019 se mamava los 100% del PIB 2020 jogam a l’entorn de 120%.
Lo deute de Fransa es tengut de velhat ! Quand lo cabús ? Farèm pièger que Grècia ?
Giscard d'estaing quò es tanben la majoritat a 18ans. Qu'es enguera una lei que psset inaperceguda : l'estat podia pus empruntar de l'argent a la Banca Nacionala francesa mas devia paiar l'usura a las bancas privadas. Aitau naisset la deta publica.
La Finança internacionala s'emparava de l'estat e quò es pas Mitterand que tornet botar en causa aquela afar.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari