Actualitats
La francofonia en Lemosin, los zèbres e los ases
Ives Lavalada reagís a las paraulas de Christiane Taubira sul festenal de las francofonias
Del 23 de setembre al 3 d’octòbre se tenguèt a Limòtges lo festenal de las francofonias, un eveniment installat a la capitala lemosina dempuèi 1984, que se vanta de promòure lo “dialòg de las culturas” e que ten coma logotipe un zèbre. D’aquel logotip se’n serviguèt l’èx-ministra francesa de la justícia, Christiane Taubira, per far son bilanç de l’eveniment francofil en disent : “Un pòble sens cultura es coma un zèbre sens zebradura, e un zèbre sens zebradura es un ase”.
Lo lingüista lemosin Ives Lavalada a reagit a las paraulas de Taubira en planhent que dins aquel “dialògue de las culturas, l’occitanofonia siá estada exclusa au país daus trobadors” e se demanda se los occitans, que nòstra cultura desapareis, que la defendèm pas gaire e qu’ajudan a la far desaparéisser, farem lèu partida dels ases.
Podètz legir la reflexion completa d’Ives Lavalada dins aqueste blòg.
Lo lingüista lemosin Ives Lavalada a reagit a las paraulas de Taubira en planhent que dins aquel “dialògue de las culturas, l’occitanofonia siá estada exclusa au país daus trobadors” e se demanda se los occitans, que nòstra cultura desapareis, que la defendèm pas gaire e qu’ajudan a la far desaparéisser, farem lèu partida dels ases.
Podètz legir la reflexion completa d’Ives Lavalada dins aqueste blòg.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Què s'en vagin a París a far sa francomania, per què a la terra dels trobadors es fa la Fin' Amor, Lo Joi d'Amor, amb las lecturas e audicion de lo ben trobar. Cal aver un pauc de cultura e pas equivocar se de loc.
Dins aquel afar, l'agantacolhon es l'antagonisme, me sembla...
#3 Sabiái pas que la francofonia èra dubèrta. De segur que de parets n’i a. Son las que bastiguèt l’estat francés amb sas francofonias per fargar la preson ont subreviu coma pòt l’occitan. Quand agachi las doás cambas d’Occitània me sembla que la camba occitanofòna es mai que magrinèla. Es per aquò que Occitània camina a pè-ranquet. La faula de las francofonias es una vièlha idèa nacionalista francimanda . Me rapèla l’istòria del rainard liure dins lo galinièr liure. La francofonia dubèrta es ni mai ni mens qu’un agantacolhon. Cossí se pòt creire encara las messorgas de l’estat francés e de sos complices ?
Atencion de bastir pas de parets aquí ont n'i a pas. En país d'Oc, occitanofonia e francofonia sont les doás cambas d'una meteissa cultura d'Oc. Soi segur que los organizaires d'aquela manifestacion -qu'an agut la bona idèia de parlar de francofonias al plural- serián d'acòrdi per balhar a la francofonia d'Oc tota sa plaça, a condicion de rencontrar d'Occitanistas culturals a l'esperit dubèrt.
Consí aver pas pensat d'aprofeitar d'aquel eveniment que se teniá en Occitània per i anar far un pauc de rambalh mediatic. Seriam benlèu estats melhor ausits que non pas a Montpelhier!
Solide que per la logistica nos auriá calgut ésser a l'escota dels occitanistas lemosins e en capacitat d' ajudar, se lo demandavan . Rapèli qu'èra pas encara lo segond confinament. E que d'intervencions publicas plan calculadas e plan plaçadas en defòra o al dintre de l'eveniment aurián benlèu pas necessitat un nombre de gents considerable- que sabèm qu'es sus lo nombre que se jutja de la capitada de las manifs tradicionalas...
Auriam benlèu poscut aver l'ajuda o la participacion de defenseires d'autras lengas minorisadas o escafadas per la francofonia....dont lo creòl guïanés e las lengas amerindianas de là...per que al zèbre de Taubira( emai siague qualqu'un qu'estimi), a tot çò que dis, i se pòt trobar virada....
Tot aquò per dire que nos ( me meti dins la saca) manca una capacitat de reflexion e d'accion per afrontar las atemptas a la reconeissença, la dignitat de nòstra lenga, de nòstra cultura...
Me sembla qu'al jorn d'auèi , amb l'ajuda e lo biais dels joves que manejan los novèls mejans de comunicacion , entre autres, seriá pas causa impossible
Nos manca una mena de collectiu ("Dignitat " se poiriá apelar , per exemple) que fixe una linha d'analisi , de compromes, los limits... per passar puèi a las intervencions
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari