Dempuèi la covid es: “Ten-te luènh! Ten-te luènh quora manjas...” Nosautres avèm agrandit la taula. Sèm passats d’un mètre a tres mètres. E sèm pas que dos a taula! La taula passa, mas vai te servir quora siás a un mètre cinquanta de l’ola. Nos sèm crompats de culhieretas e de forquetonas amb un margue de dos mètres!
Ten-te luènh quora dormisses... Sabi pas s’avètz ensajat de dormir a dos, a un mètre l’un de l’autre, dins un lièch de 160... Del còp, avèm causit la moqueta, pas per la fumar, mas per i dormir. Amb ma femna dormissèm, un de cada caire del lièch, sus la moqueta. E aürosament qu’avèm fach nòstra familha! Autrament nos seriam deguts margar d’un vièch palfèrre o d’una monifleta telescopica!
E lo ten-te luènh per lo poton? Totas e totes abans la covid practicavem lo poton pegat mut. E òc, pòdes pas a l’encòp potonejar e charrar. Dempuèi la marrana, sèm passats al poton portat parlat. Volètz ensajar? Fasètz petar, entre las bocas, un potoneton e lo mandatz amorosament a vòstre amorós o amorosa e ajustatz: un po-to-ne-ton. Èra lo poton que me mandava ma mameta quora quitavi son ostal!
E lo ten-te-luènh per l’escòla? Quora anèri menar mon nenon de quatre ans a l’escòla bilingua francés-occitan a l’intrada un tapís “Ten-te luènh!”, un tapís negre d’1m sus 2 , amb dins un carrat jaune, escrit en blanc: STOP, puèi: “Thank You” jos un dessenh de tèsta que sorís, un “smiley” pareis que dison, e per acabar un carrat jaune e escrit dedins: “Friends Stay 2 metres Apart.” Comprenguèri pas res. Prenguèri lo nenon e tornèri a l’ostal!
E, m’anatz dire, lo ten-te luènh en societat? Coma aviái pas enveja de me passejar dins la carrièra amb un mètre per mesurar la distáncia que me desseparava de la persona qu’anavi rescontrar, me farguèri un baston, una trica: “Ten-te luènh!” d’un mètre cinquanta de long. Per l’escalièr de l’ostal, l’emplegui a la verticala. Dins la carrièra, a l’orizontala. La fau rodar coma fa lo pastre amb son foet. Es aquí qu’un passant me faguèt: “Aprestatz una coregrafia?”
Segur qu’aprèp lo “ten-te- luènh” vendrà lo “ten-te-prèp, lo ten-te-prèst!» Prèstes a taulejar ensems, prèstes a se calinejar, a se potonejar, a festejar ensems ... e prèstes a manifestar totas e totes amassa per carrièras e cantar:
“Fasèm de carnaval la fèsta nacionala!”
Clamenç
umorista de lenga occitana
Partejatz lo confinament amb la rèsta de legeires
Encoratjam nòstres legeires a nos mandar de tèxtes, de vidèos, d’imatges o d’àudios sus lors idèas de passar lo confinament. De partejar aqueles moments entre totes nos ajudarà a nos donar d’idèas los unes als autres, e nos coneisserem un pauc melhor.
Ten-te luènh quora dormisses... Sabi pas s’avètz ensajat de dormir a dos, a un mètre l’un de l’autre, dins un lièch de 160... Del còp, avèm causit la moqueta, pas per la fumar, mas per i dormir. Amb ma femna dormissèm, un de cada caire del lièch, sus la moqueta. E aürosament qu’avèm fach nòstra familha! Autrament nos seriam deguts margar d’un vièch palfèrre o d’una monifleta telescopica!
E lo ten-te luènh per lo poton? Totas e totes abans la covid practicavem lo poton pegat mut. E òc, pòdes pas a l’encòp potonejar e charrar. Dempuèi la marrana, sèm passats al poton portat parlat. Volètz ensajar? Fasètz petar, entre las bocas, un potoneton e lo mandatz amorosament a vòstre amorós o amorosa e ajustatz: un po-to-ne-ton. Èra lo poton que me mandava ma mameta quora quitavi son ostal!
E lo ten-te-luènh per l’escòla? Quora anèri menar mon nenon de quatre ans a l’escòla bilingua francés-occitan a l’intrada un tapís “Ten-te luènh!”, un tapís negre d’1m sus 2 , amb dins un carrat jaune, escrit en blanc: STOP, puèi: “Thank You” jos un dessenh de tèsta que sorís, un “smiley” pareis que dison, e per acabar un carrat jaune e escrit dedins: “Friends Stay 2 metres Apart.” Comprenguèri pas res. Prenguèri lo nenon e tornèri a l’ostal!
E, m’anatz dire, lo ten-te luènh en societat? Coma aviái pas enveja de me passejar dins la carrièra amb un mètre per mesurar la distáncia que me desseparava de la persona qu’anavi rescontrar, me farguèri un baston, una trica: “Ten-te luènh!” d’un mètre cinquanta de long. Per l’escalièr de l’ostal, l’emplegui a la verticala. Dins la carrièra, a l’orizontala. La fau rodar coma fa lo pastre amb son foet. Es aquí qu’un passant me faguèt: “Aprestatz una coregrafia?”
Segur qu’aprèp lo “ten-te- luènh” vendrà lo “ten-te-prèp, lo ten-te-prèst!» Prèstes a taulejar ensems, prèstes a se calinejar, a se potonejar, a festejar ensems ... e prèstes a manifestar totas e totes amassa per carrièras e cantar:
“Fasèm de carnaval la fèsta nacionala!”
Clamenç
umorista de lenga occitana
Partejatz lo confinament amb la rèsta de legeires
Encoratjam nòstres legeires a nos mandar de tèxtes, de vidèos, d’imatges o d’àudios sus lors idèas de passar lo confinament. De partejar aqueles moments entre totes nos ajudarà a nos donar d’idèas los unes als autres, e nos coneisserem un pauc melhor.
fffff | fffff | fffff | ||
Lo confinament dels legeires de Jornalet | ||||
Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor? | ||||
Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament. | ||||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
De tant se téner luènh ne sèm venguts a nos tocar pas qu'amb los uòlhs…
Aürós lo que a l'uólh !
Me fa pensar que mon papet me disiá que quand faguèt soldat (nasquèt en 1888) serà 18 o 20 ans mai tard un sosoficièr disiá a de soldats de Lemosin : lemosin ten-te dret e naut cintat ! Per tant de dire "garde à vous !"
Bonas fèstas çaquelà
Mercé a Clamenç e al jornalet.
Començar la jornada per un brave cacalas ; aquò fa de ben, en aquesta sason !
Cris.
Mercé a Clamenç e al jornalet.
Començar la jornada per un brave cacalas ; aquò fa de ben, en aquesta sason !
Cris.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari