Pas de lagui amb Drodrolagi e Tuilagi
 
Las annadas passadas, sus sa pelena, Avinhon joguèt cada còp un torn als carcassoneses. Mas aqueste dissabte, los Canaris impausèron lor poissença: amb las cargas permanentas e repetidas de Drodrolagi, de Tuilagi (que tòca mai de balons dins una ora de XIII que dins una sason de XV!), de Simon, de Canet, de Boregba e del jove Rodriguez (un junior), la carnièra Lucàs Albèrt-Clamenç Herrero a pas de mal per orquestrar las atacas. Sièis ensages concretizèron l’èime ofensiu dels Jaune e Negre: còp del capèl per Alèxis Alberola que ne marquèt tres. Avinhon baissèt pas los braces, mas s’inclinèt: 36 -12. Carcassona passa las fèstas en cap de fila al classament.
 
 
Avantatge als locals
 
A Sant Estève, lo dèrbi catalan tornèt vistalhar los classics: una generala a la fin del primièr temps daissèt los Dragonets a dotze (carton roge). Mas, se los Bròncos menavan a la pausa, lo segond temps foguèt a l’avantatge dels locals. Palau reprenguèt de vam en fin de partida per aver lo punt de bònus defensiu: victòria dels Dragonets: 30-22.
 
A Albi, Limós perdèt un pilar sus nafradura sus la primièra carga, un davant a cap d’un quart d’ora sortit per l’arbitre en rason d’un placatge catedrala. A 12 contra 13, los audencs tenián còp. A mand de marcar, vesián l’alièr dels Tigres Deburghgraeve interceptar e traversar la pelena malgrat una còsta tocada. La partida prenguèt pas jamai d’ample, mas los locals signèron lor primièra victòria de la sason: 20-12.
 
Dimenge, passejada de santat per Lesinhan fàcia a d’Orses de St Gaudenç ja en ibernacion: 46-6 amb 4 ensages per l’arrièr Cardace. Los Leupards de Vilanòva signan lor quatrena victòria (per quatre partidas jogadas) fàcia a Tolosa: 42-16.
 
La jornada venenta de campionat se tendrà la dimenjada dels 9 e 10 de genièr. Amb de public? Qui sap?
 
 
Del perimètre de la Superliga
 
Tolosa Olimpic passarà la sason 2021 en Championship amb l’espèr de montar en Superliga mercé a las victòrias sul terren amb lo títol de campion a la clau: “Mai que jamai serem TOgether!”.
 
S’agís pas d’escafar los meritis de la formacion causida per montar en Superliga: los Centurions de Leigh, davalats aprèp una partida de barratge contre los Dragons fa tres ans. Mas òm se pòt pausar de questions sul doble discors de las instàncias: d’un costat plaidejan per l’expansion; de l’autre, causisson una novèla formacion de la contrada de Manchester. Es un pauc se per anar cap a un espandiment del territòri del campionat “francés” s’esperava l’espelida d’una esquipa a Narbona o a Castras!
 
Se podiá aver tanben de dobtes sus la volontat e l’enveja de las 10 formacions angleses (qu’agèron pas de besonh en 2020 de se desplaçar al Canada per afrontar Toronto) de venir dos còps sul continent: un còp en Catalonha e un còp en Occitània.
 
E, per faire bona mesura, Leigh reçauprà mens d’ajudas que los autres clubs. L’egalitat e l’equitat son pas del vocabulari dels responsables angleses.
 
Se parla tanben d’una possibilitat de veire l’NRL prene en carga o dintrar dins la gestion de la Superliga. Mas aquí sèm un pauc luènh de çò que nos interèssa mai: las partidas esportivas!
 
Nosautres, los afogats del XIII, sèm pas a l’aise quand en plaça de parlar de projècte esportiu, del plaser de la competicion, d’enjòc social, de solidaritat… se met endavant la necessitat de “vendre un produit”, projècte tanben del president novèl de la Federacion. Benlèu sèm d’idealistas, mas avèm pas besonh de dependre d’un chèc per nos dire tot lo sanclame del jorn (o per nos revelhar la nuèit amb aqueles mots en boca): “Lo XIII, aquò òc!”
 
 
 
 
Alan Roch