Per temps de marrana, sortissi pas jamai de mon ostal, tirat per crompar de pan. Me congosti del pan fresc. Cada jorn, dau onze oras, m’encamini dau la fornariá.
Abans de partir, me freti las mans al sabon de Marselha. Preni, de la man senèstra, ma boita de masquetas. Quora m’aprèsti a ne sortir una de la man drecha, me disi que la boita es benlèu encovidada, e del còp, ma man senèstra o pòt èsser tanben.
Ganhi la sala de banh per me lavar la man senèstra. Viri la ponhada amb la man drecha. Es aquí que me disi que soi un pauc piòt. Soi benlèu lo cinquen a dintrar dins aquela pèça dempuèi aqueste matin, benlèu aquela ponhada es encovidada e ma man drecha tanben.
Benlèu encovidat de las doas mans, dintri dins la sala de banh. De la man senèstra quichi sul botelhon. Lo sabon giscla. Me freti las mans un quart d’ora. Las refresqui un autre bon quart d’ora. Las me sequi al toalhon, mas lo toalhon a vist passar un vintenat de mans abans ieu. Es qu’es pas covidat el tanben? Me viri dau lo mòble de la sala de banh per ne prene un autre.
Mas, se lo boton de la pòrta del mòble es pas covidat? Del còp, amb un pelhon embeurat de gèl, freti lo boton. Vire, torne virar. Ara, pòdi dobrir la porteta. Sus la laissa d’enbàs, una pila de toalhons. Preni lo primièr que me ven. Barri.
E lo pengi al cròc. Mas, se lo cròc es pas contaminat? Amb mon pelhon embeurat de gèl m’apresti a netejar lo cròc. M’avisi que lo pelhon embeurat de gèl l’ai pausat sul rebòrd de la banhadoira. Pot èsser contaminat, el tanben! Torni tirar lo boton del moble , sus la laissa d’ennaut, una pila de pelhons. Ne’n preni un.
Mas, coma un amòrri, lo toalhon que veniái de sortir del mòble l’ai pausat sul rebòrd del lavabo. Aquí, de segur, pot èsser contaminat. Ara, fau mèfi! Teni mon pelhòt dins una man e dobrissi tornarmai lo mòble de l’autra per i prene un toalhon nòu.
Ne preni un dins la laissa d’enbàs. Ara, me pòdi fretar las mans. Quiti la sala de banh. Preni la ponhada de la man drecha. Es aquí que me disi que soi un pauc caluc. Soi benlèu lo cinquen a quitar aquela pèça dempuèi aqueste matin, benlèu qu’aquela ponhada es encovidada e ma man drecha tanben.
Me viri. Quichi de la man senèstra sul botelhon. Lo sabon giscla. Me lavi la man drecha. La refresqui. M’eissugi al toalhon. Sortissi de la sala de banh.
Sens tocar la boita de las masquetas, ne’n pesqui una entre mon det gròs e mon guinhaire. Acròqui la masqueta a l’aurelha drecha, puèi a la senèstra. Pegui la barreta sul nas.
Ara, soi aprestat per anar cercar lo pan. Es aquí qu’una nèbla s’espandís sus mas clucas, mas lunetas. I vesi pas pus res. Soi tucle. Sabi pas pus ont soi!
Son doas oras de l’aprèp-dinnar. Per un còp, me passarai de pan!
Clamenç
umorista de lenga occitana
Partejatz lo confinament amb la rèsta de legeires
Encoratjam nòstres legeires a nos mandar de tèxtes, de vidèos, d’imatges o d’àudios sus lors idèas de passar lo confinament. De partejar aqueles moments entre totes nos ajudarà a nos donar d’idèas los unes als autres, e nos coneisserem un pauc melhor.
Abans de partir, me freti las mans al sabon de Marselha. Preni, de la man senèstra, ma boita de masquetas. Quora m’aprèsti a ne sortir una de la man drecha, me disi que la boita es benlèu encovidada, e del còp, ma man senèstra o pòt èsser tanben.
Ganhi la sala de banh per me lavar la man senèstra. Viri la ponhada amb la man drecha. Es aquí que me disi que soi un pauc piòt. Soi benlèu lo cinquen a dintrar dins aquela pèça dempuèi aqueste matin, benlèu aquela ponhada es encovidada e ma man drecha tanben.
Benlèu encovidat de las doas mans, dintri dins la sala de banh. De la man senèstra quichi sul botelhon. Lo sabon giscla. Me freti las mans un quart d’ora. Las refresqui un autre bon quart d’ora. Las me sequi al toalhon, mas lo toalhon a vist passar un vintenat de mans abans ieu. Es qu’es pas covidat el tanben? Me viri dau lo mòble de la sala de banh per ne prene un autre.
Mas, se lo boton de la pòrta del mòble es pas covidat? Del còp, amb un pelhon embeurat de gèl, freti lo boton. Vire, torne virar. Ara, pòdi dobrir la porteta. Sus la laissa d’enbàs, una pila de toalhons. Preni lo primièr que me ven. Barri.
E lo pengi al cròc. Mas, se lo cròc es pas contaminat? Amb mon pelhon embeurat de gèl m’apresti a netejar lo cròc. M’avisi que lo pelhon embeurat de gèl l’ai pausat sul rebòrd de la banhadoira. Pot èsser contaminat, el tanben! Torni tirar lo boton del moble , sus la laissa d’ennaut, una pila de pelhons. Ne’n preni un.
Mas, coma un amòrri, lo toalhon que veniái de sortir del mòble l’ai pausat sul rebòrd del lavabo. Aquí, de segur, pot èsser contaminat. Ara, fau mèfi! Teni mon pelhòt dins una man e dobrissi tornarmai lo mòble de l’autra per i prene un toalhon nòu.
Ne preni un dins la laissa d’enbàs. Ara, me pòdi fretar las mans. Quiti la sala de banh. Preni la ponhada de la man drecha. Es aquí que me disi que soi un pauc caluc. Soi benlèu lo cinquen a quitar aquela pèça dempuèi aqueste matin, benlèu qu’aquela ponhada es encovidada e ma man drecha tanben.
Me viri. Quichi de la man senèstra sul botelhon. Lo sabon giscla. Me lavi la man drecha. La refresqui. M’eissugi al toalhon. Sortissi de la sala de banh.
Sens tocar la boita de las masquetas, ne’n pesqui una entre mon det gròs e mon guinhaire. Acròqui la masqueta a l’aurelha drecha, puèi a la senèstra. Pegui la barreta sul nas.
Ara, soi aprestat per anar cercar lo pan. Es aquí qu’una nèbla s’espandís sus mas clucas, mas lunetas. I vesi pas pus res. Soi tucle. Sabi pas pus ont soi!
Son doas oras de l’aprèp-dinnar. Per un còp, me passarai de pan!
Clamenç
umorista de lenga occitana
Partejatz lo confinament amb la rèsta de legeires
Encoratjam nòstres legeires a nos mandar de tèxtes, de vidèos, d’imatges o d’àudios sus lors idèas de passar lo confinament. De partejar aqueles moments entre totes nos ajudarà a nos donar d’idèas los unes als autres, e nos coneisserem un pauc melhor.
fffff | fffff | fffff | ||
Lo confinament dels legeires de Jornalet | ||||
Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor? | ||||
Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament. | ||||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Que devetz aver las mans en un beròi estat :)
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari