Dictada Occitana 2021, una dictada pas coma las autras
Ongan amb la crisi sanitària es pas estat possible d’organizar la Dictada Occitana, dins sa 24a edicion , en presencial. Ça que la, una dictada virtuala preparada e enregistrada par l’IEO de Castras, lançaire del projècte, e mesa en linha per participar en distancial, èra en linha tre 7 oras del matin dissabte 30 de genièr! A Montbrun Boscatge (Volvèstre), le Fogal Rural aviá organizat la dictada en 2019. Frederic Souque, grand aparaire de l’occitan, ajudat per qualques amoroses de nòstra lenga, aviá programat una jornada al l’entorn de la dictada, consacrada a la lenga e cultura nòstra. Una capitada dins un vilatjòt de Nauta Garona!
Aquesta annada un pauc particulara, caliá renonciar a una granda amassada dins una sala per respectar las distàncias sanitàrias. Doncas, 6 afogats de la dictada se retrobèron en çò de Frederic Souque a l’entorn de l’ordenador per far la dictada, legida per Bernat Vernièras de l’IEO de Castras.
Èran sièis doncas, Miquèl Maure, totjorn present dempuèi la primièra edicion en 2004 a Murèth dins l’encastre de la calandreta del País Murethin, Miquèl Pedussaud que publiquèt en 2020 , Marcovaldo o las sasons en vila, un recuèlh d’una vintena de contes cortets, revirat de l’italian Italo Calvino, present tre 2005, a la dictada de Murèth e tres personas de Montbrun, novèlas adèptas de la salvagarda de la lenga que seguisson de corses d’occitan, de danças, preparan d’espectacles annadièrs al Fossat, en Arièja, amb l’associacion Festilèza.
Amb qualques palpejaments la dictada se debanèt dins un ambient fòrça amistós sens cap d’esperit de competicion, ont le plaser de se tornar trobar amassa èra present pendent tota la vrespada!
A la fin de la dictada, les participants poguèron escambiar e far una autocorreccion dins l’espèra de la difusion del tèxt de l’autor e de sa presentacion dissabte 6 de febrièr, totjorn en linha!
Per clavar la vrespada abans l’ora de cobrifòc, les participants beguèron e levèron le veire de cidre de l’amistat e de la bona santat acompanhat de qualques pescajons faits a l’ostal. Èra dejà l’ora de se separar, que d’unes venián de luènh, dins la banlèga mondina e devián rintrar abans lo cobrifòc.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
La grafia es pas lo problema, lo problema seriós de l'Occitan es la fonetica. Lo tòn de l'O finala atòna ten una sonoritat molt baisa, lugubre, que per las cançons tristas, de massacres, orrors istòrics, derrotas catastroficas, dramas umans, patiments, plors, dolors, injusticias, funerals, pot anar molt ben., al cap e a la fin la lenga d'Oc a estat parlada per las personas qu'o an patit . Mas per cantar la jòia, lo plaser, lo gaug, l'alegria de la vida, la belesa, l'amor, la naturalesa, l'umor, es melhor cantar amb un ton mai aut coma las finals -oe,oes/-a,-as.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
La grafia es pas lo problema, lo problema seriós de l'Occitan es la fonetica. Lo tòn de l'O finala atòna ten una sonoritat molt baisa, lugubre, que per las cançons tristas, de massacres, orrors istòrics, derrotas catastroficas, dramas umans, patiments, plors, dolors, injusticias, funerals, pot anar molt ben., al cap e a la fin la lenga d'Oc a estat parlada per las personas qu'o an patit . Mas per cantar la jòia, lo plaser, lo gaug, l'alegria de la vida, la belesa, l'amor, la naturalesa, l'umor, es melhor cantar amb un ton mai aut coma las finals -oe,oes/-a,-as.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari