Aqueste dimars passat, 16 de març, faguèt 777 ans qu’aguèt luòc la desfacha del darrièr sit de resisténcia de la guèrra de 1209-1244, quand l’armada francesa, amb lo sosten del Vatican, envasiguèt una partida d’Occitània jos l'escampa de combatre una eretgia. Lo 16 de març de 1244, de matin, l’armada francesa cremèt 210 personas dins un grand lenhièr. Uèi, al Prat dels Cremats, i a una estèla commemorativa dedicada a aquelas victimas: “Als catars, als martirs del pur amor crestian”.
 
Dimenge venent, 21 de març a 11h, lo collectiu Occitània e Libertat, crida a se recampar, “amb drapèls e masquetas”, a l’entorn de la pèira levada al Prat dels Cremats, al pè del castèl, se d'aicí a dimenge s’establís pas un confinament sanitari.
 
Los organizaires pensan “qu’en aquestes tempses trebols cèrtas valors umanas son tan menaçadas coma la santat nòstra” e per tant, creson qu’ongan cal tanplan èsser presents a Montsegur perque “ièr es pas encara passat” e que “se cal tornarmai interrogar per s’enganar pas d’uèi”.
 
 
Nòu meses de resisténcia
 
Lo castèl de Montsegur resistiguèt al sètge de l’armada francesa pendent nòu meses, del mes de mai de 1243 enlà.
 
Montsegur devenguèt refugi de la glèisa catara e de fòrça autres lengadocians faidits e resistents a la crosada francesa. D’efièch, al començament del sègle XIII, la comunautat catara de Lengadòc aviá ja demandat a Ramon de Perelha, senhor de Montsegur, de preparar lo castèl per defendre los “bons òmes”, s’aquela guèrra virava mal. E foguèt lo cas.
 
 
La Crosada Albigesa
 
En 1208, près d’Arle, foguèt assassinat Pèire de Castèlnòu, lo legat del papa Innocenci III, çò que provoquèt la Crosada Albigesa, fach que l’armada francesa aprofechèt puèi per dirigir e aital envasir aquela partida del territòri occitan. Amb lo masèl de Besièrs, ont l’armada dels crosats tuèt 20 000 personas, comencèt una tièra de tragics eveniments que devastèron Lengadòc pendent mai de 30 ans.
 
 
Lo sètge de Montsegur
 
La nuèch del 28 de mai de 1242, un grop de faidits venguts de Montsegur tuèron a Avinhonet (Lauragués) onze inquisitors. Es alavetz que la colèra del papa obliguèt lo rei de França de començar lo sètge d’aquel castèl, qu’èra ja lo darrièr reduch de resisténcia.
 
Lo sètge comencèt en mai de 1243 e dètz meses puèi comencèron las negociacions que menèron a la reddicion de Montsegur. Las condicions de l’armada francesa èran claras: lo qu’abjurariá pas lo catarisme moririá sul lenhièr. Demest los mai de 200 catars que moriguèron cremats, i aviá Esclarmonda, la femna del senhor del castèl Raimon de Perelha, e tanben sa filha.
 
Segon la legenda, dins los quinze jorns de trèva entre la reddicion del castèl e l’execucion dels darrièrs 200 catars occitans, s’amaguèt lo tresaur de Montsegur, qu’es pas jamai estat trobat.
 
Après aquela desfacha, Montsegur devenguèt proprietat de Guy de Lévis, ancian companh de Simon de Montfòrt, lo nòble francés cap de la Crosada, responsable del chaple de Besièrs, venceire de la Batalha de Murèth. Montfòrt menèt a l’ocupacion per la noblesa francesa d’una partida bèla d’Occitània e foguèt lo protagonista principal e mai lo menaire d’aquela guèrra caracterizada per una granda cruseltat. Moriguèt durant lo sètge de Tolosa en 1218.