Actualitats
Lo Camin de Sant Jacme segon Sèrgi Viaule
L’escrivan albigés presenta un jornal introspectiu tengut jorn après jorn, un raconte imaginatiu e plan acompanhat d’imatges
Tèxte legit
Al començament del sègle IX un ermitan sonat Paio descobriguèt, dins una anciana vila romana abandonada en Galícia, lo tombèl atribuit a l’apostòl Jacme. D’estranhas luses dins lo cèl li n'aurián indicat l’endrech. L’evesque Teodomir d’Íria Flàvia reconeguèt lo fach coma un miracle e certifiquèt que se tractava de las rèstas de l’apostòl. Aquel “camp de l’estela” prendriá lo nom de Compostèla e aquí se bastiriá un dels sits de pelegrinatge pus importants de la crestiantat. Lo Camin de Sant Jacme venguèt un itinerari inciatic que seguissiá la Via Lactèa en fasent comunicar culturalament los territòris del nòrd de la peninsula Iberica, que se batián contra Al Andalus, amb la rèsta del continent europèu. Lo papa Calixt II i autregèt en 1122 un privilègi que declarava “an sant jubilar” totes los ans que lo 25 de julhet seriá un dimenge. Es lo cas d’ongan. Actualament, Compostèla es totjorn un important sit de pelegrinatge.
Lo Camin de Sant Jacme, Sèrgi Viaule lo percorreguèt pendent dos meses e mièg en 2019. Partiguèt del Puèi de Velai e arribèt a Compostèla. D’aquel fach ne resulta son darrièr libre de viatges prigondament poetic. S’agís d’un jornal introspectiu tengut jorn après jorn, un raconte imaginatiu e plan acompanhat d’imatges.
Entitolat Jornal d’un jaquet, lo libre es estat escrich a passes lents, sus un caminòl pas totjorn luminós, per un ideós en cèrca d’estelas. Libertat, poesia e frairesa son tantas pèiras que marquèron son caminament.
Lo Camin de Sant Jacme, Sèrgi Viaule lo percorreguèt pendent dos meses e mièg en 2019. Partiguèt del Puèi de Velai e arribèt a Compostèla. D’aquel fach ne resulta son darrièr libre de viatges prigondament poetic. S’agís d’un jornal introspectiu tengut jorn après jorn, un raconte imaginatiu e plan acompanhat d’imatges.
Entitolat Jornal d’un jaquet, lo libre es estat escrich a passes lents, sus un caminòl pas totjorn luminós, per un ideós en cèrca d’estelas. Libertat, poesia e frairesa son tantas pèiras que marquèron son caminament.
 | VIAULE, Sèrgi. Jornal d’un jaquet. Éditions des regionalismes, 2021. 224 paginas. 23,95 èuros.  |
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Per mi lo camin de Sant Jaume a estat anar a lo país somiat, Occitania. Qualque pic fou complicant , a l'estació de Port Bou un pic varem aver d'esperar un tren francès que nos portaria a Montpelher e lo tenien al sol, era lo mes de juliol e fotia una calor dins aquel vagon, semblava un tren de deportats al camp de concentració. Quina calorada passí. Mas sempre m'agradava Monpelher, Besier,Narbona, Carcassona Tolosa,Pau,Nimes,Avinhon,...e mos o passavm plan, era e es lo mieu viatge preferit. Pas París se vos platz ! No i e anat jamai ni ganas. Al camin de Sant Jaume tanpauc i e anat, perquè sempre e preferit altras locs.
Òsca! Un libe qui parla de la Galiza en occitan!
#1 e Josiana Ubaud, e maites autres
Soi a legir aquel polit libre. Ai tanben presat lo libre "sus las peadas de R.L. Stevenson en Cevenas".
Trobi a mancar las cronicas del Sèrgi sus Jornalet (*)
(*) e tanben aquelas de Domergue Sumien, lo dilluns.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari