Aprèp lo variant anglés, brasilièr, indian de la covid, vaquí lo variant encantaire. Se los cercaires los mai ponchuts de la planeta an pas capitat de saber d’ont an espelit tot aqueles variants, per l’encantaire es clar, o sabon. E per eles, es una avançada de las grandas per l’avenidor de l’umanitat. Vaquí çò qu’an descobèrt.
 
Un grop de quatre cantairas, La Ben Coifada, per las nomenar pas, s’èran recampadas un dissabte a onze oras del matin sus la Plaça del Capitòli de Tolosa per cantar, trabalhar lor votz . Dau miègjorn, coma pensavan n’aver acabat vaquí que... se posquèron pas arrestar de cantar. A mai se volguèsson arrestar, portadas per un alen poderós cantavan de longa, cantavan sens pausa. Venián d’èsser pertocadas pel virus encantaire. Del còp, vesián roge!
 
De curioses, venguts escotar, foguèron trebolats. Quora se sarrèron de las quatre cantairas desmascadas de La Ben Coifada, se botèron eles tanben, a cantar sens o voler. Es per l’escopit que passava lo virus. E se podián pas pus arrestar de cantar. Lo clarabrun davalava que cantavan encara. La plaça del Capitòli s’emplissiá de niflaires. Los que se sarravan èran virussats sul pic. Los autres espinchavan de mai luènh de paur d’arrapar la marana. Cal dire que i aviá mai de volontaris per atrapar lo virus que per se n’aparar.
 
Dau mièjanuèch la plaça èra comola de cantairas e cantaires: vièlhs, joves, trabalhaires, caumaires... A mai los que pesavan las figas cantavan. Quora lo negre prigond de la nuèch sebeliguèt Tolosa, lo virus encantaire s’espandiguèt non solament sus la plaça mas dins la mitat de la vila. E a l’aubeta, que foguèsse dins los ostals, dins las carrièras o sus las plaças, los cants retronissián. Al cap d’una setmana lo virus virussèt tot lo rodòl tolosenc e caminava coma un liuç. La novèla s’espandiguèt lèu dins lo país. Venguts dels quatre cantons, las cantairas e cantaires se sarrèron de Tolosa a la lèsta per venir arrapar aquel virus encantaire. Per La Ben Coifada foguèt lo concèrt lo mai grandaràs e lo mai longaràs de lor vida!
 
De tenhoses, de renoses, de rondinaires s’enfuoquèron contra aquel virus que, sens pausa, lor emmascava las ausidoiras. Los cercaires aguèron pas pena a descobrir lo vaccin “antiencant”. Mas quina foguèt pas lor suspresa, quora aguèron fissat los primièrs volontaris, lo vaccin a luòga de lor tapar las ausidoiras, lor enformiguèt las cambas! Tanlèu fissats, se botèron a dançar sens se poder arrestar. Del còp, los vaccinats renoses gandiguèron los cantaires encantats. E aital totes amassa, amb jòia e convivéncia, sus una Plaça del Capitòli negra de monde e dins maitas vilas d’Occitània ressondiguèt L’Encantada.
 
Segur, aquel variant de la Covid n’aurem de besonh dins los jorns e setmanas avenidoiras! Mercejarem pas jamai pro La Ben Coifada per aquel virus... encantaire!

 
 
 
Clamenç
umorista de lenga occitana


                          
            

fffff		fffff		fffff
	Lo confinament dels legeires de Jornalet
			Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor?
	Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament.