Actualitats
Istòria de la crotz occitana
Una òbra inedita sus l’istòria de l’emblèma occitan que presenta d’informacions novèlas
Tèxte legit
L’Institut d’Estudis Occitans de Tarn ven de publicar un libre sus l’istòria de la crotz occitana, sostitolat “Crotz de Tolosa, crotz de Provença, crotz de Lengadòc”. L’òbra, de Ramon Ginolhac, presenta en francés un obratge inedit sus l’istòria del simbòl occitan que presenta d’informacions novèlas.
Ginolhac desvolopa una completa progression cronologica possibla sus la basa de figuras pintadas o gravadas, de sagèls, de monedas, de tèxtes... Aital presenta d’objèctes d’abans lo cristianisme e los primièrs sègles de nòstra èra que prefiguran aquela crotz. Balha una documentacion precisa sus sa creacion que data del mièg del sègle XII.
A mai, Ginolhac ten compte del trabalh dels cercaires del sègle XXI e parla de las nombrosas ipotèsis presentadas per divèrses istorians al cors del sègle XX, ipotèsis sovent contradictòrias entre elas e que ne discutís lor pertinéncia. De soslinhar que remembra que las primièras creacions de la crotz occitana coma emblèma se tenguèron en Provença amb lo jove Raimond V, comte de Tolosa e marqués de Provença. Aital o soslinha l’autor dins La Revue du Tarn, edicion de prima de 2021:
“Las pròvas de la creacion de la crotz occitana se tròban sus de monedas, de sagèls e de bullas a partir del mièg del sègle XII, del costat de Sòrgas, Avinhon, Forcauquier. Lo jove Raimond V, comte de Tolosa e marqués de Provença n’es o l’origina. La crotz atestava de son poder fàcia a las revendicacions dels reis d’Aragon e comtes de Provença que revendicavan sos domenis. Pro lèu, aquesta figura venguèt l’emblèma de l’Ostal de Tolosa e foguèt totjorn que mai presenta dins l’airal tolosan.”
Un cinquantenat de paginas del libre pertòcan l’èst d’Occitània: Provença, lo País Niçard, lo sud del Daufinat, las vals d’Itàlia. Pro lèu, aquela figura es estada presenta en Tolosan. A mai, tanben se mòstra la preséncia d’aquel simbòl, endacòm mai qu’Occitània, en Itàlia, dins la peninsula iberica e dins d’autras regions del Mond.
Lo libre, de 216 paginas, conten dos cents cinquanta illustracions en negre e blanc o en color. La presentacion de figuras que ramentan la crotz occitana s’espandís sus cinc mila ans.
Ginolhac desvolopa una completa progression cronologica possibla sus la basa de figuras pintadas o gravadas, de sagèls, de monedas, de tèxtes... Aital presenta d’objèctes d’abans lo cristianisme e los primièrs sègles de nòstra èra que prefiguran aquela crotz. Balha una documentacion precisa sus sa creacion que data del mièg del sègle XII.
A mai, Ginolhac ten compte del trabalh dels cercaires del sègle XXI e parla de las nombrosas ipotèsis presentadas per divèrses istorians al cors del sègle XX, ipotèsis sovent contradictòrias entre elas e que ne discutís lor pertinéncia. De soslinhar que remembra que las primièras creacions de la crotz occitana coma emblèma se tenguèron en Provença amb lo jove Raimond V, comte de Tolosa e marqués de Provença. Aital o soslinha l’autor dins La Revue du Tarn, edicion de prima de 2021:
“Las pròvas de la creacion de la crotz occitana se tròban sus de monedas, de sagèls e de bullas a partir del mièg del sègle XII, del costat de Sòrgas, Avinhon, Forcauquier. Lo jove Raimond V, comte de Tolosa e marqués de Provença n’es o l’origina. La crotz atestava de son poder fàcia a las revendicacions dels reis d’Aragon e comtes de Provença que revendicavan sos domenis. Pro lèu, aquesta figura venguèt l’emblèma de l’Ostal de Tolosa e foguèt totjorn que mai presenta dins l’airal tolosan.”
Un cinquantenat de paginas del libre pertòcan l’èst d’Occitània: Provença, lo País Niçard, lo sud del Daufinat, las vals d’Itàlia. Pro lèu, aquela figura es estada presenta en Tolosan. A mai, tanben se mòstra la preséncia d’aquel simbòl, endacòm mai qu’Occitània, en Itàlia, dins la peninsula iberica e dins d’autras regions del Mond.
Lo libre, de 216 paginas, conten dos cents cinquanta illustracions en negre e blanc o en color. La presentacion de figuras que ramentan la crotz occitana s’espandís sus cinc mila ans.
 | GINOUILLAC, Raymond. Histoire de la croix occitane. Croix de Toulouse/croix de Provence/croix du Languedoc. Institut d’Estudis occitans de Tarn, 2021. 216 paginas. 20 èuros |
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Es just. Ai una version de 2006 (132 paginas), qu'es ja una version alargada de l'obratge publicat en 2004.
Me semblava que lo libre de Ginholac era ja sortit abanç (l'IEO n'en faguèt quitament una mostra al mitan de las annadas 2000) e era bravament inspirat (entre autra) del libre de Bertran de La Farge sul sicut (sortit a l'acabament de las 90) e d'autras òbras non creditadas ???
Aprep benleu m'engani
De la crotz DICHA* occitana, per èsser plus precís.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari